หลายวันผ่านไป_
"เมื่อไหร่พี่สิงห์จะตื่นขึ้นมาได้คะ นอนนานอย่างนี้ต่อไปจะไม่เป็นอะไรเหรอคะ" เสียงหวานเอ่ยถามทางแพทย์ผู้รักษา เมื่อคนเจ็บถูกย้ายให้มาพักผ่อนในห้องวีไอพีได้แล้ว แต่ติดตรงที่สายเครื่องมือยังเต็มรอบคนตัวสูง และเขาก็ยังหลับสนิทไม่รู้สึกตัว
"จริงๆ หมออยากจะให้หยุดยานอนหลับนะครับ แต่อย่างที่บอกว่ากระสุนมาใกล้จุดอันตราย อีกนิดเดียวก็จะทะลุหัวใจคนเจ็บได้แล้วนะครับ"
"....." แค่เธอฟังคำอธิบายของหมอ ก็รู้สึกเจ็บแทนคนนอนบนเตียงหลายเท่า มือบางเลื่อนจับมือหนาเอาไว้อย่างนั้น บีบซึมซับความอบอุ่นให้เขา
"แต่ยังไงหมอจะพิจารณาเรื่องหยุดยานอนหลับให้นะครับ แต่ผลเสียจะตกไปที่คนเจ็บไม่รู้ว่าจะระดับไหน"
"งั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ ให้พี่สิงห์ไม่เจ็บแล้วค่อยตื่นมาก็ได้ บัวรอได้" เสียงหวานเอ่ยสั่นคลอน กลัวว่าความคิดของเธอนั่นแหละจะเป็นสิ่งที่ทำร้ายเขาทางอ้อม
"ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังไงหมอก็ต้องพิจารณายา
