"ไปกินข้าว"เขาเดินมาตามฉันที่ห้อง เข้ามากอดมาอ้อนเกยคางกับไหล่ฉัน ที่นั่งเล่นมือถืออยู่บนโซฟา
"ไม่ต้องมาใกล้เลย ทีเมื่อกี้ยังไม่ให้ใกล้"ฉันผลักเขาออก ฉันควรคุยเรื่องนี้กับเขาจริงจังสักที
"ก็คุยงานอยู่"
"พี่นิกคุยงานกับนายเกือบจะ24ชั่วโมง งั้นก็แสดงว่าฉันไม่สามารถเข้าใกล้ได้เลยใช่มั้ย"ฉันลุกขึ้นเดินถอยหลังออกห่าง แต่เขารีบคว้ามือฉันไว้
"ไม่ใช่"
"ไม่ใช่แล้วอะไร อยู่ต่อหน้าคนอื่นนายเย็นชาใส่ตลอด จะพูดดีด้วยก็แค่เวลาอยู่กันสองคน ฉันเป็นอะไรสำหรับนายกันแน่ เมียน้อยหรอ"
"ไอริส! "
"หรือว่านายยังมีผู้หญิงอีก กลัวเขาเห็นฉันอยู่กับนายหรอ"บางทีมันก็แอบคิด ไม่ใช่เพราะไม่เชื่อใจ แต่เพราะพฤติกรรมของเขา
"ไร้สาระน่า ฉันจะมีใคร อยู่กับเธอทุกวัน"เขาลุกขึ้นพยายามเดินเข้าหา แต่ฉันถอยหลังหนีไม่ยอมให้เข้าใกล้
"แต่ก็กลับดึก"สองสามวันหลังนี่ตลอดเลย
"ฉันทำงาน"ก็คำอ้างๆ เดิมๆ
"แน่ใจหรอ"
"จะให้ทำยังทำไงถ
