13
ต้นกำเนิดฝันร้าย
แปดปีก่อน
“พี่ปรายฟ้าสวยมากเลยค่ะ” เสียงใสเอ่ยชื่นชมแข่งกับเสียงเพลงดังก้องในงานเลี้ยงของรุ่นพี่ม.ปลายปีสุดท้าย ซึ่งจัดขึ้นที่โรงแรมแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวง
ปรายฟ้าก้มมองตัวเองในชุดเดรสสีขาวที่ดูธรรมดาไปเลยหากเทียบกับคนชมที่อยู่ในชุดสีชมพูหวาน คัตติ้งเนี๊ยบประดับด้วยคริสตัลกระจายแสงแวววาวราวกับจะไปเดินฟินนาเล่ ปรายฟ้ามองว่าชุดของเธอกับรดาเทียบกันแทบไม่ติด
“ขอบใจจ้ะ แต่ชุดรดาสวยกว่ามากเลยนะ”
“ก็เลี้ยงส่งพวกพี่ทั้งทีนี่คะ ก็อยากแต่งให้สวยๆ หน่อย ขอบคุณนะคะพี่ปรายที่เลือกรดา แทนที่จะชวนแฟนหรือเพื่อนคนอื่นๆ ของพี่”
ในงานเลี้ยงคืนนี้มีกติกาให้ชวนคนนอกเข้ามาได้หนึ่งคน ซึ่งจะเป็นใครก็ได้ที่ไม่ใช่ผู้ปกครอง รดารู้กติกาข้อนี้ที่ราวกับเป็นธรรมเนียมเลี้ยงส่งรุ่นพี่ในทุกๆ ปี จึงออดอ้อนขอให้ปรายฟ้าชวนเธอ หลังจากที่ทุ่มเทตีสนิทมาเกือบปีรดามั่นใจว่าถึงอย่างไรปรายฟ้าก็ต้องเลือก
