อยู่ในความดูแล (ต่อ)

1109 Words
ข้าวหอมเดินมาจนถึงจุดที่ทั้งสองนั่งอยู่ หญิงสาวยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวทุกซี่ เธอยกมือขึ้นไหว้พายุอย่างนอบน้อม ในมือถือถุงบางอย่างแต่เขาไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร เท้าหนาเริ่มสะกิดชายอีกคนที่เอาแต่จ้องมองข้าวหอมจนตาแทบจะหลุดออกจากเบ้า พายุมีอารมณ์ฉุนนิดหน่อย ส่วนข้าวหอมเองก็เหมือนจะรับรู้ได้ เธอจึงถอยมายืนอยู่ด้านข้างของพายุ ก่อนที่จะหันมาสบตากับชายหนุ่มเพื่อหาตัวช่วย "นี่คิมหันต์ เพื่อนฉันเอง" พายุพยักพเยิดไปทางเพื่อนสนิทที่เพิ่งได้สติก่อนหน้านี้ไม่นาน "สวัสดีค่ะอาคิมหันต์ ข้าวหอมนะคะ" สาวน้อยยกมือไหว้พร้อมกล่าวสวัสดีอย่างมีมารยาท ท่าทางของเธอดูได้ไม่ยากเลยว่าเป็นผู้ที่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาดีแค่ไหน ทั้งการพูดจา มารยาทการวางตัวข้าวหอมถือว่าทำได้ดี "สะ สวัสดีครับ เรียกแค่อาคิมก็พอนะ ไม่ต้องเรียกชื่อเต็มก็ได้มันจะดูยาวไป หนูชื่อข้าวหอมหรอ ชื่อน่ารักจัง แล้วนี่อายุเท่าไหร่เหรอ?" คิมหันต์ยิ้มกริ่มออกมาทันที เขาเอาแต่จ้องสาวน้อยสุดสวยตรงหน้า เธอทั้งสวยและน่ารักได้ในคนๆ เดียวกัน เขาดูไม่ผิดแน่นอน บอกได้เลยว่าเด็กคนนี้ยิ่งโต ยิ่งจะสวยขึ้นเรื่อยๆ สวยแบบกินคนได้เลย มิน่าละไอ้เพื่อนเนิร์ดปลอมของเขามันถึงรับเลี้ยงเธอไว้ "17ย่าง 18 ค่ะ" "คุก!!ๆ ๆ ๆ" คิมหันต์ที่ก่อนหน้าทำตาเป็นมัน ทว่า!จู่ๆก็ไอออกมาเสียงแปลกๆ พายุที่รู้ความหมายของมันดีจึงรีบบอกให้ข้าวหอมไปหยิบน้ำมา แท้ที่จริงแค่อยากให้เธอเดินออกไปจากตรงนี้ต่างหาก "ข้าวไปเอาน้ำมาให้อาคิมหน่อยไป" "ได้ค่ะๆ" ข้าวหอมตอบรับอย่างไม่ลังเล พร้อมรีบสาวเท้าออกไปทันที "ส้นตีนติดคอรึไง!" เมื่อข้าวหอมเดินไปได้ไกลพอสมควร พายุก็หันไปเหน็บแนมชายอีกคนเสียงแข็ง "ไม่ ๆ กูจะบอกมึงว่า คุก ๆ พรากผู้เยาว์นะเว่ย!" "ติดคุกสูงสุด 10 ปี ปรับไม่เกิน 2 แสน ไอ้เหี้ย! กูไม่ไปส่งข้าวมึงในคุกนะบอกเลย" คิมหันต์เอ่ยทีเล่นทีจริง "กูบอกแล้วไงว่าไม่ได้คิด_" "มึงอย่าๆ กูรู้จักมึงดี มึงไม่ทำอะไรที่มันไม่ได้ประโยชน์หรอก มึงมันหัวนักธุรกิจไอ้เนิร์ดปลอม" เขาเอ่ยอย่างรู้ทัน "กูไม่ทำหรอกน่า กูไม่เสี่ยงเอาตัวเองไปล่อคุกล่อตะรางหรอก" "แค่นี้ขาข้างหนึ่งของคุณมึงก็เหยียบคุกเเล้วครับ อย่าเผลอล่ะมึง " "เออน่า" พายุเอ่ยอย่างรำคาญ "แต่เด็กแม่งสวยจริง หุ่นนี่แบบพอดีเป๊ะ กูกลัวสักวันมึงจะตบะเเตกนะสิ" คิมหันต์ยังคงพูดไม่หยุด "เอางี้ มึงให้น้องเขามาอยู่กับกู รับรองปลอดภัย สบายใจ หายห่วง" สีหน้าและเเววตาจริงจังของมันทำให้พายุแทบจะอดใจเตะคนตรงหน้าไม่ไหว พายุลุกพรวดขึ้นทันทีอย่างคนไม่พอใจ มือหนาคว้าเอาโทรศัพท์มือถือและเตรียมจะเข้าบ้านไป แต่ไม่วายที่จะหันไปเอ่ยเสียงแข็งกับเพื่อนสนิทของตนที่ทำหน้าตาน่าหมั่นไส้อยู่ตรงนั้น "ฝันไปเถอะ! กูไม่ส่งข้าวไปให้ตัวเหี้ยแบบมึงแทะหรอก มึงกลับไปเลย" พายุทำท่าจะเดินหนี "ไม่กลับ กูมาบ้านมึงถือเป็นแขกนะเว้ย มึงจะมาไล่กูอย่างนี้ไม่ได้ กูขอกินข้าวเย็นด้วย " พายุกำลังจะหันไปจัดการกับไอ้เพื่อนหน้าด้านหน้าหนาของเขา แต่ก็ต้องหยุดชะงักทันทีเมื่อเห็นว่ามีใครอีกคนกำลังเดินเข้ามา ทั้งสองคนปิดปากเงียบ ต่างคนต่างไม่อยากให้สาวน้อยรู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกัน นิสัยเวลาทั้งสองคนอยู่ด้วยกันเป็นอย่างไร เดี๋ยวเด็กจะเลิกเคารพ ถ้าหากรู้ตัวตนที่แท้จริงของพวกเขาแล้ว "น้ำมาแล้วค่ะ" "ขอบใจนะครับสาวน้อย" ท่าทีที่เปลี่ยนไปของคิมหันต์ทำให้คนบางคนอยากจะอ้วกออกมาให้รู้แล้วรู้รอด ต่อหน้าสาวทำเป็นอ่อนโยน อ่อนหวาน ไอ้นี่มันเจ้าเล่ห์เกินคนจริงๆ "นั่งก่อนสิคะ" คิมหันต์เอ่ยเชิญชวนหญิงสาวที่เพิ่งถือถาดน้ำกับของว่างเข้ามา ข้าวหอมเอ่ยขอบคุณ ก่อนที่เธอจะเลือกนั่งเก้าอี้ใกล้กลับพายุ ทำให้ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากหันไปเยาะเย้ยใครบางคนอย่างเหนือชั้น "ข้าวหอมมีไก่ทอดร้านประจำหน้าโรงเรียนมาให้อาพายุชิมด้วยนะคะ" เด็กสาวพูดไปยิ้มไป ก่อนที่เธอจะยื่นจานไก่ทอดคลุกซอสให้กับเขา "ป้อนหน่อยสิ ฉันกินลำบากนะ" ประโยคของชายหนุ่มถูกใครบากคนแอบเบะปากลับหลังอยู่ …"ดูออกหรอกน่าว่าแสร้งทำ สาธุอย่าแค่คอเคล็ด แขนหักขาขาดไปด้วยเลยก็ดี"… คิมหันต์ได้แต่สาปแช่งเพื่อนตัวเองในใจอย่างคนหมั่นไส้ "ได้ค่ะ" "เอ่อ…ข้าวหอมครับ ไม่ต้องป้อนก็ได้ เดี๋ยวอาคิมป้อนเอง พวกอาเป็นเพื่อนสนิทกัน เพื่อนไม่สบายอาก็อยากดูแลเนอะๆ" คิมหันต์เอ่ยขัดจังหวะอย่างตั้งใจ ก่อนที่จะยื่นมือไปแย่งจานไก่ถอดในมือข้าวหอมมา ไม่พอเขายังแอบลูบมือสาวน้อยอีกเป็นการแหย่เสือเล่น ท้าทายอำนาจมันนั่นแหละหน้าที่ของเขา คิมหันต์ทำลอยหน้าลอยตาหาได้สนใจดวงตาคู่คมภายใต้กรอบเเว่นที่จ้องถมึงทึงอย่างเอาเรื่อง "ก็ได้ค่ะ รบกวนอาคิมด้วยนะคะ งั้นข้าวขอตัวไปช่วยป้าผิงทำมื้อเย็นก่อนดีกว่า" ข้าวหอมแปลกใจเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไรมาก จึงรีบลุกขึ้นขอตัวเข้าไปในบ้านเพื่อทำมื้อเย็น "เสือก!" พายุหันไปต่อว่าเพื่อนสนิทที่เป็นหนามยอกอกของเขาเวลานี้ "กูจะเสือก! ทำไม? ไหนบอกไม่คิดอะไรไง อ่อยเขาซะ" "ถ้ามึงทำอะไรน้องข้าวหอมนะ กูจะเป็นทนายคนแรกที่ฟ้องมึง จ้างคนมาทำข่าวโจมตีมึงให้เยินเลยคอยดู เอ้า อ้าปาก เดี๋ยวคิมหันต์ป้อนนะคะอาพายุ" คิมหันต์ทำท่าทีหยอกล้อคล้ายว่าตนเป็นหญิงสาวผู้นั้น ทำเอาพายุขนกายลุกซู่ ไม่ได้ตื่นเต้น เขาขยะแขยงต่างหากละ…อึ้ย!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD