ตอนที่19
809 Words
เธอได้ยินเสียงมะพร้าวเรียกตามหลังแต่เหมือนว่าตอนนี้น้ำขิงหูบอดไปแล้ว ความโกรธเข้าครอบงำจนพาตัวเองมาถึงสระว่ายน้ำกว้างใหญ่ของคฤหาสน์ทันที เตียงผ้าใบข้างสระถูกจับจองด้วยร่างสูงกำยำที่นั่งเอนอ่านหนังสือพร้อมกับจิบกาแฟด้วยท่าทางผ่อนคลาย ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธจ้องมองเขาและเดินดุ่มๆ เข้าไปหาจอมทัพ น้ำขิงแย่งแก้วกาแฟในมืออีกฝ่ายมาก่อนจะสาดกาแฟดำที่ยังอุ่นใส่ลำตัวของเขาจนเสื้อเชิ้ตสีดำราคาแพงเปียกเป็นวงกว้าง คนที่ไม่ทันตั้งตัวลุกขึ้นยืนทันที
จากดวงตาของจอมทัพที่เรียบนิ่งก่อนหน้านี้เปลี่ยนเป็นแข็งกร้าว กระแสโทสะปลดปล่อยออกมาจากร่างสูง น้ำขิงสัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิตจากอีกคนทว่าเธอไม่คิดจะกลัวอีกต่อไป เพราะสิ่งที่จอมทัพทำเอาไว้มันมากเหลือเกิน มากซะจนน้ำขิงไม่คิดว่าเขายังเป็นคนอยู่
“คุณทำแบบนี้กับขิงได้ยังไงคะ”
สรรพนามที่เคยเรียกเขาว่า ‘พี่’ ตอนนี้ถูกเปลี่ยนเป็น ‘คุณ’ ซึ่งห่างเหินกว่าเดิม น้ำขิงจะไม่นับอีกฝ่ายว่าเป็นญาติอีกแล้ว พอกันที
กริ๊ก
แต่ฉับพลัน ปืนสั้นกระบอกสีดำถูกเอาออกมาจากเอวของมาเฟียหนุ่ม แขนขวาเหยียดตึงและจ่อปลายกระบอกไปที่หญิงสาวตรงหน้าจนเธอเบิกตากว้าง น้ำขิงตัวแข็งทื่อเพราะอีกฝ่ายกำลังย่างกรายเข้ามาช้าๆ จนกระทั่งปลายกระบอกปืนในมือเขาห่างหน้าผากของเธอไม่ถึงไม่บรรทัด
สองมือของน้ำขิงกำแน่น ดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตาจ้องมองคนใจร้ายตรงหน้าที่ไม่คิดจะปราณีเธออยู่แล้ว
“ถ้าอยากยิงก็ยิงเลยสิคะ”
“อย่าท้า”
“ตายไปยังดีกว่าไร้ค่าเป็นสิ่งของที่ให้คนนั้นคนนี้มาดูถูกเล่น”
เธอพูดออกไปทั้งน้ำตา เสียใจที่จอมทัพทำแบบนั้นกับเธอ น้ำขิงไม่คาดหวังว่าเขาจะสำนึกหรือรู้สึกผิด แต่เธอไม่คิดว่าจะเห็นภาพแบบนั้น และมุมปากหยักที่กำลังยกยิ้มในขณะที่จ่อปืนมาที่เธอ มันทำให้รู้ว่าเขาไม่เคยรู้สึกอะไรเลย
“เสียซิงให้มันแล้ว?”
“...”
“เร็วกว่าที่คิด”
น้ำขิงกำมือแน่นยิ่งขึ้นกับคำพูดของอีกฝ่าย จอมทัพแสดงสีหน้าสะใจที่ได้เห็นเธอเดือดพล่านกับเรื่องที่เขาทำ ใครใช้ให้เธอมายุ่งวุ่นวายกับเขาและสั่งสอนเขาต่อหน้าคนรับใช้นับสิบแบบนั้น ผู้หญิงคนนี้กล้าดีและประมาทเขาเกินไป หลังจากที่จอมทัพได้ประวัติของเธอจากลูกน้องและรู้ว่าเธอกำลังจะไปสัมภาษณ์งานที่เดชราชันย์ด้วยความสามารถของตัวเอง เขาก็นึกแผนการสนุกๆ ออกโดยให้เมธัสติดต่อกับเหมันต์เพื่อเสนอขายผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังจะไปสัมภาษณ์งานในราคาห้าล้านบาทโดยบอกว่าเธอเป็นคนของตระกูลเขาและมาอาศัยบ้านของเขาอยู่ ฝ่ายนั้นดูลังเลแต่ก็ตกลงเพราะในประวัติของน้ำขิงที่เมธัสส่งให้ทั้งขาวสะอาด และที่สำคัญเธอไม่เคยมีแฟน ไม่เคยยุ่งวุ่นวายกับผู้ชายคนไหน มันทำให้จอมทัพรู้จุดอ่อนว่าเหมันต์ชอบเปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้า เขาจึงคิดแผนการนี้ขึ้นมาและฝั่งนั้นก็ตกลง
จอมทัพไม่คิดว่าการที่จะกำจัดคนน่ารำคาญให้ออกไปให้พ้นในวิธีนี้จะสนุกกว่าการฆ่าให้ตายเป็นไหนๆ เขาคิดถูกที่เก็บเธอเอาไว้และทำให้อีกฝ่ายเจ็บปวดจนเป็นฝ่ายออกไปเอง ทว่าตอนนี้เธอกำลังล้ำเส้นเขาเกินไป เอากาแฟมาสาดใส่ จึงทำให้เส้นความอดทนของมาเฟียหนุ่มขาดผึงและชักปืนออกมาจ่อหัวเธอ
แต่น้ำขิงที่ไม่สนอะไรอีกต่อไปแม้กระทั่งความตาย เธอยังกล้าปากเก่งใส่เขาต่อทั้งที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีชีวิตรอดหรือเปล่า
“คุณขายฉันให้คนอื่น คุณมีสิทธิ์อะไรคะ!”
“เอาเงินคืน”
“...”
“เงินที่เธอกับแม่ของเธอเอาไปจากพ่อฉันไง”
♡♡♡
นี่น่ะเหรอ ลูกเขยชั้น ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่ามัน ก็คือเก่งสุบๆไปเลยจ้า แล้วก็อย่ามาเสียดายทีหลังที่ทำแบบนี้ บอกเลยว่าชี้โพลงให้กระรอก เพราะอิตาเหมันต์ก็ดูท่าจะชอบอิน้องจริงๆ งานนี้มีเดือดนะ แกชักศึกเข้าตัวแล้วอิลูกเขย!!!
คอมเมนต์อิ๊อ๊ะกันได้นะคะ นักเขียนอยากอ่านคอมเมนต์สุบๆไปเลยยยย?
- Writer
