Riot Men Series 32: Hurtful Intention

Chapter Four

P ang kilay ni Jayden at nangunot ang noo nito nang bumaba si Gabriela sa sala dala ang gamit niya. Marahil ang damit pa rin nito kasi ang suot niya.

"Wala akong ibang damit. Ayoko naman ibalik ang damit na suot ko kahapon."

Hindi na ito nagsalita pa. Tinalikuran na siya nito at nagpatiunang lumabas.

Sa itim na wrangler ito sumakay. At hindi man lang talaga siya nito pinagbuksan ng pinto. How ungentleman.

Pagkasakay ni Gabriela sa sasakyan ay agad iyong pinatakbo ni Jayden. Sa daang tinatahak nila, nahuhulaan na niya kung saan sila pupunta. Hindi nga siya nagkamali sa hula niya nang huminto ang sinasakyan nilang sasakyan sa harap mismo ng bahay niya. Hindi na siya nagtaka pa kung paano nito nalaman kung saan siya nakatira.

"Kunin mo lang ang mga importante mong gamit," sabi nito na hindi man lang siya tiningnan.

Inikutan niya ito ng mga mata bago bumaba sa sasakyan at halos ibagsak niya ang pagsara sa pinto. Kung hindi lang talaga dahil sa trabaho niya nunkang pagtiisan niya itong kasama.

"Bakit ngayon ka lang naka-uwi, Hija?" Agad na salubong sa kanya ni Yaya Sonaida pagkapasok niya sa bahay.

"Meron lang ho akong inasikaso, Yaya. Kukuha lang ho ako ng mga gamit ko tapos aalis na ho ulit ako."

Hinawakan siya nito sa kamay at tumango. "Mabuti pa nga."

"Bakit, Yaya may nangyari ho ba?" kunot ang noong tanong niya.

"Nagpunta rito ang ama mo kanina lang. Hinahanap ka niy."

Biglang nakaramdam ng kaba sa dibdib si Gabriela pagkarinig sa sinabi nito. Ilang taon na rin ang lumipas mula noong huli silang nagkita at ngayon lang ulit siya nito pinuntahan sa bahay at hinanap.

"A-ano raw ho ang dahilan?"

"Hindi sinabi, pero may mga kasama siyang mga lalaki. Hindi ko alam kung mga bodyguard niya ba iyon. Mukhang galit ang ama mo."

Bigla tuloy napaisip si Gabriela. Ano naman kaya ang pakay ng ama niya sa kanya ngayon at biglaan ang pagpunta nito? Nalaman na kaya nito na isa siyang secret agent?

"Hala, sige na, kumuha ka na ng mga gamit mo bago pa muling bumalik ang ama mo,"

Patakbo siyang umakyat sa hagdanan at agad na dumiretso sa kwarto niya. Nangunot ang noo niya nang madatnan niyang magulo ang kwarto niya.

"Magulo ba ng iniwan mo ang kwarto mo?"

Halos mapatalon siya sa gulat. Nasa loob ng kwarto niya si Jayden at sinusuri ang bawat sulok ng kwarto niya.

Nagbuntong hininga siya. "Hindi."

Tiningnan siya nito. "May iba ka pa bang taong kasama rito maliban sa Yaya mo?"

"Wala."

"Meron ba nawala sa mga gamit mo?"

Sinuyod ni Gabriela ng tingin ang buong kwarto niya. "Ang laptop ko," aniya ng hindi makita ang laptop sa ibabaw ng lamesa niya. "Wala naman mahihita ang ama ko sa laptop ko."

Nangunot ang noo nito. "Si Mr. Grecio?"

Nagbuntong hininga siya. "Huwag na natin pag-usapan 'yan. Kailangan na natin makaalis bago pa sila makabalik."

Mabilis ang bawat kilos niya na kumuha ng mga damit mula sa kabinet at basta na lang inilagay sa malaking maleta. Pagkatapos ay inaya na niya si Jayden na umalis.

"Alis na ho ako, Yaya," aniya nang maabutan niya itong naghihintay sa sala.

Nagtaka pa ito nang may kasama na siyang lalaki pagbaba niya mula sa kwarto.

"S-sige. Sino naman itong..."

"Tsaka ko na ho iku-kwento, Yaya." Malalaki ang hakbang na lumabas sila ng bahay.

nauna siyang sumakay sa sasakyan habang nilagay naman ni Jayden ang maleta niya sa compartment ng sasakyan nito.

"Why in a rush?" Nagtatakang tanong ni Jayden pagkasakay nito sa driver's seat. Marahil nakikita nito ang takot sa kanyang mga mata.

"Just drive."

Tska lang siya nakahinga ng maluwag nang minaniobra na ng binata ang sasakyan paalis sa bahay niya. Buong buhay niya, ngayon na lang ulit niya naramdaman ang ganitong takot.

"What's happening?" Putol ni Jayden sa katahimikan.

"You don't need to know," aniya na ang mga mata ay nakatanaw sa labas ng bintana ng sasakyan.

"Paano ko malalaman kung kanino kita dapat protektahan kung hindi mo sasabihin sa akin?"

Nilingon niya ang binata. "I know you have your own way to know my background, Mr. Herer. Kung gusto ming malaman ipaimbestiga mo 'ko."

Walang emosyon na tiningnan siya ni Jayden pero agad din nitong inalis ang mga mata sa kanya at muling itinuon sa daan. Iyon na ang huli nilang pinag-usapan at wala na siyang balak pa na makipagkwentuhan pa rito.

Inihilig ni Gabriela ang ulo sa headrest ng upuan bago marahan na ipinikit ang mga mata. Hanggang sa hindi niya namalayan na tinangay siya ng antok.

"I want to f**k you, Gabriela. Pagbibigyan mo naman si daddy diba?"

Mabilis na umiling ang dalagita. "Ano bang sinasabi mo, Dad? Please get out of my room now."

"Gustong makipaglaro sa'yo ni daddy ng bahay-bahayan. Ako ang papa at ikaw ang mama tapos gagawa tayo ng anak natin."

Nangilabot si Gabriela habang yakap ang sariling katawan. "Y-You're just drunk, Dad kaya hindi mo alam kung anong mga sinasabi mo. You scare me."

"Shhh... Hindi ka tinatakot ni daddy. Gusto ko lang makipaglaro sayo, Gabriela." Humakbang palapit ang ama ni Gabriela sa kanya at walang habang na inangkin ang mga labi niya.

"No!" Malakas na tinutulak ni Gabriela palayo ang ama pero masyado itong mas malakas kaysa sa kanya.

"You are mine, Gabriela!"

"No! Please, Dad..."

Nanlaki ang mga mata ng dalagita nang magawa nitong punitin ang suot niyang pantuhog kaya halos lantad na sa mga mata nito ang katawan niya.

"No!"

"Gab, wake up."

"No!" Singhap na nagising si Gabriela mula sa bangungot.

Nahihiyang tiningnan niya si Jayden tsaka inayos ang sarili. "P-pasensya na. Where are we?" tanong niya na inilibot ang tingin sa labas ng sasakyan para maibaling sa iba ang atensyon nito.

"We are here in Aurora."

"Aurora?" Muli niyang tiningnan ang paligid at doon lang niya naoagtantong gabi na pala. "Anong oras na?"

"Ten pm."

Hindi makapaniwalang napatingin siya muli sa lalaki. Ganu'n siya katagal na natulog?

"Gusto kong maniwala sa sinasabi nilang reckless driver daw ako, pero ikaw mismo ang nagpatunay na hindi," anito na hindi niya mawari kung nang-iinis ba ito o hindi.

Lumabas na ito ng sasakyan at agad na kinuha ang gamit niya sa likod. Nagbuntong hininga muna siya bago umibis ng sasakyan.

Muli niyang sinuyod ng tingin ang may kadiliman na paligid. Sa nakikita niya masasabi niyang nasa villa sila. "Kaninong villa ito?" tanong niya na nilingon si Jayden.

"Sa kaibigan ko."

"Dito ka talaga nakatira?"

"It's not of your business," anito na nagpatiuna na sa pagpasok sa malaking bahay kaya sumunod na rin siya rito.

Binuksan nito ang ilaw kaya lumiwanag ang buong kabahayan. Nang makita niya ang loob, halatang may katagalan na ang lugar na iyon pero hindi pa rin naman nawawala ang taglay ganda ng lugar.

"Ikaw lang ang tao rito?"

"Oo. Actually I rent this villa."

"Bakit nagre-rent ka pa kung may sarili ka namang bahay? And if not mistaken you are richer than me."

Binaba nito ang maleta niya at buntong hiningang humarap sa kanya. "I have four rules in this house, Ms. Grecio. First, I don't want you asking me about my personal life. Second, don't talk to me like we're friends. Third, lahat ng ilaw rito ay dapat laging nakabukad and fourth, mind your own business. I'm not comfortable na may iba akong kasama pero dinala kita rito dahil kinakailangan at bayad ang pagsama mo rito. You can do whatever you want here as long as you won't bother me. Nagkakaintindihan ba tayo, Ms. Grecio?"

"If that's what you want, Mr. Herer."

Tatalikod na sana ito nang may maalala itong sabihin. "Iyong kwarto mo nasa second floor, sa pinakadulo ang kwarto mo. And one more thing. I don't allow you to go to the left wing, nagkakaintindihan ba tayo?"

"Hindi naman ako tanga para hindi maintindihan ang mga sinabi mo."

"Mabuti kung ganu'n. Kung nagugutom ka, nandoon ang kusina, may mga pagkain ref." Iyon lang at tumalikod na ito at pumanhik sa hagdan tsaka pumunta sa kaliwang bahagi ng bahay.

Buntong hiningang sinara niya ang pinto. Pumanhik siya sa ikalawang palapag at tinungo ang kwartong tinukoy ni Jayden. Napansin niya na tanging ang kwartong iyon ang may pintuan sa lahat. Bakit nga ba walang pintuan ang bawat kwarto, kahit man doon sa bahay ng binata?

Inayos na muna niya ang mga gamit niya bago nagdesisyon na bumaba dahil hindi rin naman siya makakatulog ng gutom. Sinubukan niyang mag-order online pero hindi siya makasagapnng signal kaya bumaba na lang siya sa kusina at naghalungkat sa mga cabinet na pwede niyang lutuin. Nakita niya ang ramel noodles kaya iyon na lang ang niluto niya at nilagyan na lang ng itlog.

Susubo na sana siya ng niluto niyang instant ramen noodles ay pumasok sa kusina si Jayden. Naka kunot ang noo nito habang nakatingin sa niluto niya bago tumingin sa kanya. Napakurap-kurap siya nang bumaba ang tingin niya sa matipuno nitong dibdib. Pero mabilis niyang pinilig ang ulo bago pa siya tuluyang mapahiya.

"Y-You want?"

"Iyan lang kakainin mo?"

"I don't know how to cook unless you want me to burn this house.?

Umiling ito at lumakad papunta sa refrigerator para kumuha ng tubig. Dahil sa nakatalikod ito, malaya niyang napagmamasdan ang likuran nito. Meron siyang nakikitang iba't-ibang klase ng peklat parahin nagmula sa mga pinagdaanan nito bilang sundalo. Gumapang pababa ang mga mata niya sa pang-upo nito. Matambok ang puwet nito para sa isang lalaki.

"Stop staring," anito na nagpapiksi sa kanya. Pinamulahan siya ng mukha dahil hindi niya namalayan na nakatingin na pala ang binata sa kanya.

"Kawawa ang lalaking mapapangasawa mo." Umiling-iling ito. Alam niyang pang-iinsulto 'yon pero hindi na kang niya pinatulan.

Muli nitong binuksan ang refrigerator para kumuha ng karne at ng ilang gulay. "Don't eat that. Wala kang sustansyang makukuha dyan," anito.

"Ipagluluto mo ba ako dahil parte ito ng trabaho mo?" taas ang kilay na tanong niya.

"Swerte mo naman kung pati pagluluto ako pa. Magluluto ako hindi dahil sa'yo kundi dahil gutom din ako."

Inirapan niya lang ito at kinain na ang ramen na nasa harapan niya. Nang muli siyang susubo, nagulat siya nang biglang umangat ang kinakain niya at dumiretso iyon sa basurahan.

"Ano bang problema mo?!" inis na tanong niya sa lalaki.

"Wala kang makukuhang sustansya sa instant noodles."

"Pakialam mo ba? don't tell me you're concerned about me?"

"Parte ng trabaho ko na nasa mabuti kang kalagayan."

"Talaga lang ha?"

"Hintayin mo, mabilis lang itong maluto."

Habang tinititigan niya si Jayden hindi niya maiwasan na hindi humanga dahil bihira lang ang kilala niyang lalaki na may alam sa gawaing bahay. Hindi lang 'yon, nakakaragdag sa kagwapuhan nito ang pagluluto habang naka hubad-baro.

"I said stop staring," anito na ang mga mata ay nasa niluluto.

"Bakit masama bang tingnan ka? Wala naman ako ibang pwedeng gawin dito kundi ang panoorin ka."

Nag-angat ito ng tingin sa kanya. "Then your eyes should be on what I'm cooking, not on me."

Napahiya siya sa part na 'yon. Inalis na lang niya ang tingin dito baka isipin pa nitong nagkaka-crush siya rito.

"Oo nga pala, bakit walang kasignal-signal dito?" maya'y tanong niya.

"Iyan ang dahilan kung bakit ko mas piniling manatili rito. Makakabuti 'yon para sayo."

Pinanlakihan niya ito ng mga mata. "What?! Hindi owede 'yon! Paano na lang kapag may importante akong—"

"The last time I check you don't have work. So, anong importante ang hinihintay mo?" taas ang kilay na tanong nito sa kanya.

"B-boyfriend ko. Oo, tama, may boyfriend ako!" pagsisinungaling niya.

Tumaas ang sulok ng labi nito. "Imaginary boyfriend?"

"A-ano? Excuse me! 'yung boyfriend ko mas gwapo pa sa'yo, and he's good in bed too!" Natigilan siya sa huling sinabi, pero huli na para bawiin 'yon. Bakit ba niya nasabi iyon eh wala naman siyang experience sa mga ganung bagay.

Natigilan ito. "Really? That's good," iyon lang at nanahimik na ito at tinapos ang niluluto.

"Kumuha ka na lang at hugasan mo ang pinagkainan mo," anito na umalis bitbit ang pagkain nito.

Buntong hiningang sumandok na lang siya ng pagkain para makakain na at makatulog.