สี่ปีก่อน เมื่อสี่ปีก่อนพิมรักยังเป็นแพทย์ใช้ทุนหน่อมแน้ม ที่ถูกรุ่นพี่พูดจากดทับอยู่เสมอ แต่ก็เถียงไม่ได้เพราะอีกฝ่ายเป็นพวกชอบยกยอปอปั้นตัวเอง เลยต้องหาเหยื่อสักรายในการเล่นงาน แล้วคนดวงซวยดันเป็นเธอ.. หญิงสาวที่สวมแว่นสายตา ดูไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง มักก้มหน้าก้มตาเวลาถูกดุ ให้ความรู้สึกต่างจากรุ่นพี่สาวอย่างสิ้นเชิง เธอมักแต่งหน้าแต่งตาสะสวย รูปร่างก็ดูดี มีผู้ชายเข้าหาไม่พักตั้งแต่เข้ามาในร้านเหล้า เพราะอาจารย์หมอเลี้ยงส่งท้ายก็เลยเลี่ยงไม่มาไม่ได้ สถานการณ์อึดอัดเป็นเท่าตัวเลย.. “คอยดูนะน้องพิม เดี๋ยวพี่จะหิ้วผู้ชายคนนั้นขึ้นห้อง” จารีนรุ่นพี่สาวเอี้ยวตัวมากระซิบ ชี้ไปที่ชายหนุ่มหน้าตาดีจนโดดเด่นเตะตา นั่งดื่มอยู่เพียงลำพังหน้าเคาน์เตอร์บาร์ พิมรักแค่ยิ้มรับคำไม่ได้ตอบโต้ สักพักจารีนก็ลุกเดินตรงไปหาชายคนนั้น ใช้มารยาที่คิดว่าจะทำให้ชายหนุ่มลุ่มหลง แสร้งว่าเพลงดังไม่ได้ยินจนต้อง