Pinahid niya ang luhang pumatak pagpasok sa closet. Kanina pa siya umiiyak kahihintay sa asawa. Nasasaktan siya, ramdam niya na balewala siya sa asawa. Ang hindi pagsundo sa kanya ni Enzo sa university ay ok lang naiintindihan niya, dahil busy ito sa trabaho. Pero ang paghintayin siya at hindi man tawagan ay sobrang sakit para sa kanya. Pakiramdam niya napaka wala niyang alaga sa asawa. Ni hindi man siya natawagan kahit saglit lang para sabihing hindi tuloy ang dinner nila.
"Enough, Bella," saway niya sa sarili, sabay tampal pa sa pisngi niya. Hindi siya dapat umiiyak. Hindi siya dapat nasasaktan ng ganito. Hindi niya dapat hinahayaang nasasaktan siya.
"Enough!" Taas mukhang sabi niya at marahas na pinahid ang mga luha.
"Hindi na ko magiging sensitive. Alam ko ang lugar ko sa buhay ni E
