ตอนที่ 3 เสนอตัว

1272 Words

“ไอ้อีธานมึงจะไปไหน...ไม่ไปแดกข้าวเหรอวะ” มาร์ตินตะโกนถามที่เห็นเพื่อนรักเดินปีกตัวออกจากกลุ่ม “พวกมึงไปแดกกันเลยเดี๋ยวกูมา” “ไอ้นี่สงสัยนัดเด็กไว้อีกตามเคย” มาร์ตินพูด เขารีบร้อนเดินตรงไปที่สนามบาส หลังจากรุ่นน้องส่งรูปรายงานมาว่าปิ่นมุก เธอกำลังเดินออกจากสนามบาสกับเพื่อนสาวของเธอ ทั้งสองสาวเดินออกมานั่งคาแฟ่ข้างๆ มหาลัย เพื่อที่จะหาที่คุย เนื่องจากไม่ได้เจอกันนาน พวกเธอสั่งชาเขียวปั่นสองแก้ว พร้อมกับเค้กบลูเบอรี่ 2 ชิ้น ก่อนที่จะไปหาโต๊ะนั่ง โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีชายหนุ่มหน้าคมกำลังแอบตาม พวกเธอมา เขาถอดเสื้อช็อปออก พับเก็บให้เล็กแนบไว้ที่มือ เพราะกลัวว่าสีของเสื้อช็อปจะโดดเด่นจนพวกเธอสังเกตเห็น ก่อนที่จะเอาหมวกกับแว่นตาขึ้นมาสวมใส่พลางปกปิด “คาปูชิโน่เย็นครับ” เขาเดินไปนั่งให้ห่างจากโต๊ะที่สองสาวกำลังนั่งอยู่ พลางดูเวลาที่ข้อมือ “ยัยนี่! ไม่ไปเรียนหรือไงวะ...มัวแต่เม้าส์อยู่ได้” เวลาผ่านไปนับชั่วโมง เขาดูดกาแฟจนหมดแก้ว แต่พวกเธอก็ยังไม่คิดที่จะหยุดเม้าส์ ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรให้คุยกันนักหนา “ไอเดีย...ฉันต้องไปก่อนล่ะ ฉันมีเรียนบ่าย 2 ” ปิ่นมุกพูดพรางลุกขึ้น “แกไม่ต้องไปส่งฉันหรอก แกก็มีเรียนไม่ใช่เหรอ ฉันเดินกลับเองได้” “อืม...โอเค แล้วเจอกันนะ” เธอแยกย้ายกันที่หน้าร้านกาแฟ เพราะตึกเรียนของไอเดียอยู่ใกล้กว่า ส่วนเธอก็เดินกลับมาที่รถ ที่จอดไว้ที่หน้าตึกวิศวะ ซึ่งมันก็อยู่ไกลอยู่พอสมควร ใบหน้าสวยกับผิวขาว หุ่นเอ็กซ์ๆ ของเธอ ทำให้นักศึกษาชายที่เดินผ่านไปผ่านมาต่างเหลียวมอง เขาเดินตามเธอแบบรักษาระยะห่าง พรางมองชายหนุ่มที่ส่งสายตาหวานให้เธอ ก่อนที่จะสวมเสื้อช็อป และเดินตีคู่เคียงข้างไปกับเธอ “เดินคนเดียวไม่กลัวโดนฉุด หรือไงจ๊ะ...น้องสาว” เขาพูดด้วยท่าทางยียวนกวนประสาท เธอเหลือบมองไปด้านข้าง ก็เจอกับคนที่ตามรังควานเธอไม่เลิก “ใครเขาจะคิดบ้าๆ แบบนาย ชอบฉุดผู้หญิงมากนักหรือไง?” เธอว่าใส่เขา และรีบสาวเท้าเร่งจังหวะการเดินให้เร็วขึ้น แต่เขาก็ไม่ลดความพยายาม เร่งฝีเท้าเดินตีคู่ให้ทันเธอ “อย่างพี่ไม่ต้องฉุด ผู้หญิงก็เข้าหาเพียบแล้วครับ” “ประสาท...หลงตัวเอง” “แต่ถ้าน้องอยากหาค่าเทอม ค่าเรียน หรือจะใช้หนี้แทนพ่อ พี่ช่วยได้นะ” เขาพูดออกไปอย่างกวนๆ แต่แววตาแฝงความจริงจัง “ไม่จำเป็น เก็บเงินของนายไว้เถอะ” เธอเดินมาถึงรถ กดปลดล็อค และกำลังจะจับประตูเปิด แต่ชายหนุ่มร่างหนาก็เอาตัวดันพิงประตูรถของเธอเอาไว้ “พี่พูดจริง...พี่ช่วยได้” “ถอยออกไป...อย่ามายุ่ง” “ได้ข่าวว่าเธอมีเวลาอีกแค่ 3 วันไม่ใช่เหรอ ไม่งั้นบ้านของเธอก็จะถูกยึด” หญิงสาวถึงกับมีใบหน้าที่สลดลง แววตาฉายความเศร้า เธอยังคิดไม่ตกกับเรื่องนี้ เพราะพ่อก็วางแผนให้เธอจับมาร์ติน เพื่อที่จะปลดล็อกเรื่องหนี้ เป่าหูเธอทุกวันว่าถ้าเธอได้มาร์ตินเป็นแฟน และเธอจะได้ทุกอย่าง เธอมาที่มหาลัยวันนี้ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะอยากมาหาเพื่อน มาระบายเรื่องเคลียด อีกส่วนหนึ่งก็มาเพราะมาร์ตินเนี่ยแหละ “ถ้าเธอจะจับไอ้ติน...ฉันบอกเลยว่ามันไม่เล่นด้วยกับเธอหรอก” อีธานพูดเหมือนรู้ความคิดของเธอ “ถอยออกไป” “มาเป็นแฟนฉัน...ฉันช่วยเธอได้ทุกอย่าง” อีธานพูดด้วยแววตาที่จริงจัง แต่เธอก็มองว่าที่เขาพูดมันเป็นเรื่องล้อเล่น เพราะคนอย่างเขามันเจ้าเล่ห์ ตั้งแต่เจอกันวันแรก “กลับไปคิดดูดีๆ นะ ฉันจะรอคำตอบ” กว่าเธอจะดันตัวคนร่างหนาให้ออกไปจากประตูรถของเธอได้ก็เล่นเอาเหนื่อย เพราะเขาเอาแต่แกล้งเธอไม่หยุด “คนอะไรตื๊อเป็นบ้า” เธอกดปุ่มสตาร์ท และมองคนที่ทำหน้าทะเล้นอยู่ที่ข้างรถ “หึ! ประสาทดีหรือเปล่าวะ หมอนี่?” เธอมองค้อนเขาอีกครั้งก่อนที่จะ ขับรถออกไป .... “ไอ้อีธานมึงไปไหนมาวะ?” มาร์ตินถาม เมื่อเห็นเพื่อนรักเดินยิ้มกริ่มเข้ามาที่ใต้ตึกคณะ “จีบหญิง” เขาพูดพร้อมหุบยิ้มทำหน้าเคร่งขรึม “คนอย่างมึงเนี่ยนะจีบ กูเห็นแม่งถนัดฉุด” ฮ่าๆๆ พอมาร์ตินพูดจบ เพื่อนๆ กับรุ่นน้องที่นั่งกันอยู่บริเวณม้าหินใต้ตึก ก็ต่างหัวเราะออกมาพร้อมกัน “เออ! หรือกูจะฉุด แม่งเลยดีวะ?” อีธานพูดออกมาพรางคิดเขาไม่เคยได้ใครยากๆ คุยกันวันเดียวก็เลี้ยวเข้าโรงแรมแล้ว แต่สำหรับแม่นี่ท่าทางจะยากจริงๆ “วันนี้ร้านเดิมรึเปล่าวะ ไอ้ติน” “ร้านเดิม รีบแดก รีบกลับ” “พรุ่งนี้วันหยุดมึงจะรีบกลับทำไมวะไอ้ติน คลับมึง มึงก็แดกให้ถึงเช้าไปเลยดิ” โจอี้เอ่ยถาม “กลัวเมียไงไอ้สัส” อีธานว่าเข้าให้ “เดี๋ยวนี้ถอดเขี้ยวเสือออกแล้วเหรอวะ น้องอาริสนี่เอามึงอยู่จริงๆ” แม็กพูด “เป็นไงล่ะ...พ่อหมาตัวแรกของกลุ่ม ฮ่าๆ” โจอี้เอ่ยแซวเขามาอีกครั้ง “เออ! เอาไว้พวกมึงเจอคนที่ใช่บ้างเถอะ...กูจะคอยดู จะหอนกันหนักแค่ไหน?” อีธานฟังที่เพื่อนๆ พูดพรางฉุดคิดถึงใบหน้าสวยขึ้นมาทันที “หึ! หอนเหรอ? กูจะทำให้ครางชื่อกูทั้งคืนมากกว่า” “แล้วกูจะคอยดู...ไอ้อีธาน เหี้ยๆ แบบมึงกูว่าหอนหนัก” “ไม่มีทาง” “หอนมาวันไหนอย่าลืมร้องให้โค้ชช่วยแล้วกันนะคร้าบบบ พ่อเสือ” มาร์ตินขยับเข้าไปกอดคอเพื่อนรัก พูดเยาะเย้ยพร้อมกับอมยิ้มเหมือนเขารู้อะไรมา “ไป...หาเหล้าแดกดีกว่า เซ็ง!” อีธานลุกขึ้น เดินตรงไปที่รถอย่างหงุดหงิด อีธานนั่งกระดกเหล้าไม่หยุด ทั้งที่เพื่อนๆ ส่องสาวกันอย่างสนุก “วันนี้มึงมาแปลกนะไอ้อีธาน ไม่สนใจจะมองสาวๆ คนไหนสักคนเลยเหรอวะ มึงดูไอ้แม็กมันได้มาคนแล้ว” มาร์ตินละจากมือถือที่เขาคุยกับแฟนสาว หันมามองเพื่อนรักที่นั่งเอาแต่กระดกเหล้าไม่หยุด “กูไม่มีอารมณ์” อีธานพูดออกมาอย่างหงุดหงิด “อย่าบอกนะว่ามึงไปจีบใครมาแล้วเขาไม่เล่นด้วย?” “คนอย่างกูเนี่ยนะ?” เขายกแก้วเหล้าขึ้นมาอำพลางแววตา กันมาร์ตินจับผิด ก็วันนี้เขาอุตส่าห์ไปเสนอตัวกับยัยหน้าหยิ่ง แต่เธอกลับไม่เล่นด้วยนะสิ “หึ! อย่าให้เจออีกครั้งนะพ่อจะฉุดทำเมียแม่งเลยคอยดู”อีธานคิดในใจ “กูว่างานนี้มีหอน...” มาร์ตินเอ่ยแซว ที่นั่งสังเกตเพื่อนรักอยู่นาน ท่าทางแปลกๆ ของมันเขาว่าเขามองไม่ผิด “สำหรับกูยาก...” “แล้วกูจะคอยดู” มาร์ตินพูดยิ้มๆ ก่อนที่จะหันไปสนใจแก้วเหล้าต่อ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more