ของขวัญจากเมียไร้รัก

เอาคืนผู้หญิงหิวเงิน...1

“จะให้ยายว่ายังไงล่ะ คนแต่งงานกัน อีกไม่นานก็ท้องนอกจากว่าหลานชายยายจะไม่มีน้ำยา” คุณหญิงเบญจวรรณยังคงกล่าวถึงหลานชายของท่านด้วยรอยยิ้ม

“ไม่เอาแล้วค่ะคุณยาย ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว เดี๋ยวไอซ์รีบไปเตรียมของให้เสร็จดีกว่า แม่บ้านบอกว่าพระท่านมาเจ็ดโมงเช้า นี่ก็ใกล้มากแล้วค่ะ เดี๋ยวจะไม่ทันพระท่าน” ไอย์ณรารีบขอตัวทันที เธอไม่อยากโดนคุณหญิงเบญจวรรณกล่าวแซ็วอีกแล้ว ในขณะที่คุณหญิงเบญจวรรณได้แต่หัวเราะขบขันหลานสะใภ้ที่เหนียมอายเมื่อท่านเอ่ยถึงเรื่องนี้

เมื่อหญิงสาวเตรียมของใส่บาตรเรียบร้อยแล้ว เธอก็พยุงคุณหญิงเบญจวรรณไปที่โต๊ะที่เธอเตรียมของไว้ใส่บาตร ทั้งสองคนช่วยกันใส่บาตร และรับพรจากพระที่มาบิณฑบาตเรียบร้อยแล้ว คุณหญิงเบญจวรรณก็สั่งให้ไอย์ณราเข้ามาในบ้านพร้อมท่าน ส่วนของที่วางอยู่หน้าบ้าน ก็ให้คนรับใช้ในบ้านไปเก็บเข้ามา

ด้วยความเจียมเนื้อเจียมตัวมันทำให้ไอย์ณรารู้สึกเกรงใจพวกสาวใช้ในบ้าน แต่เพราะเป็นคำสั่งของคุณหญิงเบญจวรรณ เธอจึงไม่อาจขัดท่านได้ เมื่อทั้งสองคนเดินเข้ามาในบ้าน ฌอร์นก็เดินลงมาจากชั้นสองพอดี ชายหนุ่มมองมาที่หญิงสาวที่ประคองร่างของผู้เป็นยายด้วยความหมั่นไส้ แบบนี้สินะ ถึงได้เป็นหลานสะใภ้คนโปรด เอาใจยายของเขาสารพัด ยายของเขาถึงบังคับให้เขาแต่งงานกับเธอ อยากชุบตัวเป็นผู้ดี ผู้หญิงอะไรมีแต่ความทะเยอทะยาน เธอทำให้เขามองเธอในแง่ดีไม่ได้จริงๆ

“เอาใจกันแต่เช้าเลยนะครับ” ฌอร์นอดไม่ได้ที่จะประชดประชัน

“หลานเป็นผู้ชายทำไมปากเสียอย่างนี้ แล้วอีกอย่างหนูไอซ์ก็ไม่ได้เอาใจอะไรสักหน่อย” คุณหญิงเบญจวรรณรีบปกป้องหลานสะใภ้ทันที

“ก็เพราะปกป้องกันแบบนี้ไงครับ ผมเลยหมั่นไส้” ฌอร์นยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ จะเอาอะไรกับเขาอีก ในเมื่อเขายอมแต่งงานแล้ว เขายิ่งเกลียดการบังคับ ถ้ายายของเขาบังคับเขามากขึ้น คนที่จะเดือดร้อนไม่ใช่ยายของเขาหรอก แต่จะเป็นหลานสะใภ้คนโปรดต่างหากล่ะ

“หลานเลิกอคติแล้วมองหนูไอซ์ใหม่ซะเถอะ ไหนๆ ก็แต่งงานกันแล้ว” คุณหญิงเบญจวรรณกล่าวสอนหลานชาย ในขณะที่ไอย์ณราได้แต่ลอบถอนหายใจด้วยความเหนื่อยใจ ให้เธอสู้กับอะไรก็ได้ แต่การสู้กับอคติในใจคนนี่ เธอคิดว่าให้เธอสู้ยังไงเธอก็ไม่มีวันชนะหรอก