การอยู่ร่วมบ้านกับคนที่ไม่ชอบเธอ มันทำให้ไอย์ณราลำบากใจเป็นอย่างมาก การกระแนะกระแหนของเขามันเรื่องปกติ แทบไม่เคยมีคำพูดดีๆ หลุดจากปากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธอเลย ความอดทนของหญิงสาวมันใกล้จะหมดลงทุกที เธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะอยู่กับเขาไปเพื่ออะไร เพราะมันไม่มีจุดหมายปลายทางร่วมกันเลย
ความพยายามที่จะประคองชีวิตคู่มันเกิดจากเธอฝ่ายเดียว ในขณะที่เขาพยายามจะทำลายมันลงทุกขณะจิต การที่ต้องสูงอยู่เพียงคนเดียว ต่อให้เคยแอบรักเขาแค่ไหน เธอก็เหนื่อยใจที่จะต้องอดทนกับสถานการณ์แบบนี้ทุกวัน ไอย์ณราจะทำอย่างไรดี ยิ่งอยู่ก็ยิ่งเหนื่อย ที่ทนอยู่ทุกวันนี้ก็เพื่อคุณหญิงเบญจวรรณ ถ้าไม่เห็นแก่คุณหญิงเบญจวรรณ เธออาจจะหันหลังเดินไปจากชายหนุ่มได้โดยง่ายดาย
“หน้าที่ของเธอคงมีแค่ประจบคุณยายไปวันๆ สินะ” ฌอร์นเอ่ยขึ้นหลังจากที่ไอย์ณรากลับมาจากห้องผู้เป็นยาย หลังจากที่เธอไปนั่งคุยเป็นเพื่อนแก้เหงาให้ท่าน ส่วนตัวฌอร์
