“มึงส่งเฮลิคอปเตอร์มารับกูเดี๋ยวนี้ กูถึงจะปล่อยอีนี่” ข้อต่อรองของเกษมทำเอาตำรวจทุกนายอึ้งไปตามๆ กัน
“คุณหนีไม่พ้นหรอกผอ. ผมมีพยานหลักฐานว่าคุณทำผิดกฎหมาย”
“ผมทำผิดกฎหมายอะไรไม่ทราบ”
“คุณค้าอวัยวะเถื่อน หลอกพวกขอทาน คนเร่ร่อนไปรักษาแล้วขโมยอวัยวะของพวกเขา”
“พวกมันนอนข้างถนนก็ไร้ประโยชน์ จะปล่อยให้มันตายฟรีทำไม เอาอวัยวะไปให้คนที่เขาอยากมีชีวิตอยู่และทำประโยชน์ให้แก่คนอื่นไม่ดีกว่าเหรอ” ผอ. เกษมพูดอย่างเห็นแก่ตัว
“คุณคะ มอบตัวเถอะค่ะ” ปรียาภรณ์ ภรรยาของเกษมที่มาพร้อมกับบุตรสาวรีบพูดเพื่อเกลี้ยกล่อมสามี
“มึงอย่ามาปากดีไอ้ดอกทอง อีวันทองมึงมันมีชู้ ลูกนั่นก็ไม่ใช่ลูกกู มันเป็นลูกชู้ ที่กูทนอยู่กับมึงก็เพราะว่าต้องรักษาหน้าตาทางสังคมเอาไว้”
ปรียาภรณ์ถึงกับยกมือขึ้นอุดปากตัวเอง ไม่คิดว่าเขาจะรู้ความจริงเรื่องนี้ ดารินเห็นว่า ผอ. เกษมกำลังเผลอ เพราะเถียงกับภรรยาอย่างเอาเป็นเอาตาย เธอจ
