Amber’s POV
“Amber, saka na ‘yan! Kumain ka muna! Alas tres!” marahan akong napatingala at napatingin sa kinaroroonan ng kasamahan ko nang marinig ko ang sinabi niyang ‘yon.
Ngumiti ako at sa halip ay sundan sila na alam kong papunta na rin sa canteen ay nanatili na lang akong nakatayo sa kinaroroonan ko at hawak ang isang mop gayong naglilinis ako ngayon sa hallway. “Sige na, mauna na kayo at tatapusin ko lang ito. Busog pa naman ako,” ngiting sambit ko saka iniwasan sila ng atensyon.
Masyadong nakabubusog ang binigay na pagkain ni sir Luke kanina at inaamin kong sobra akong nabusog dahil doon. Ni hindi na nga ako nananghalian dahil doon at tubig na lang ang iniinom ko. Hanggang ngayon ay ramdam na ramdam ko pa rin ang lasa ng cake na iyon ni pati sa hininga ko ay lasap na lasap ko pa
