13 | AVA - ความจริงทึ่ใกล้เข้ามา

2051 Words

13 [AVA] ความจริงที่ใกล้เข้ามา พอโกหกมาตลอด... มันค่อนข้างยากที่จะเดินเข้าไปหาเขาโต้งๆ ฉันคงค่อยๆก้าวทีละก้าวไม่ใช่วิ่งกระโจนเข้าไป และฉันต้องรู้จักเขาให้มากกว่านี้ เห็นหน้าเขาจริงๆให้ได้ เพราะรูปที่ได้มากับเรื่องของเขาฉันแอบปิดหูปิดตาไปเยอะพอสมควร พอออกจากร้านทำผม ต่อไปก็เป็นเครื่องหน้า ร้านไหนที่ขายเครื่องสำอางเกาหลีมีเด็กวัยรุ่นวัยใสๆเป็นพรีเซนเตอร์ ครูแม่เจนก็ลากฉันเข้าไปหมด ซื้อเครื่องสำอางให้ครบเซ็ตไม่พอ ยังขอให้ BA ช่วยแต่งหน้าและสอนให้ด้วย ฉันจำๆมาได้บ้างไว้กลับมาเปิดยูทูบเสริมอีกที แต่ยิ่งแต่งยิ่งเปลี่ยน ตอนนี้มันใครกันฟะ ตาฉันสวยได้ขนาดนี้เลยเหรอ! ไก่งามเพราะขนคนงามเพราะแต่งจริงๆ •••xxxx••• "แม่กลับแล้วนะ" "ไม่ให้เอวาไปส่งที่สนามบินจริงๆเหรอคะ" "ไม่ต้อง เรายังไม่คุ้นเคยกับกรุงเทพเลยยังจะไปส่งแม่อีก" ฉันทำหน้างอเล็กน้อย อยู่กับแม่เจนมาสองสามปีตัวติดกันตลอดเวลา ตอนนี้ต้องห่างกันแล้ว "แม่เจนจะเหงาไหม" "เหงา คิดถึงลูกสาวมากแน่ๆ ถ้าว่างแม่จะบินมาหาช่วงเสาร์อาทิตย์นะเอวา" รอยยิ้มฉันเผยออกมาทันทีและพยักหน้ารัวๆ "ดีเลยค่ะ จะได้หายคิดถึง" ครูแม่เจนลูบหัวฉัน ก่อนจะล้วงมือไปหยิบกระเป๋าตังค์จากกระเป๋าที่คล้องแขนอยู่และดึงการ์ดใบหนึ่งส่งให้ "เก็บนี่ไว้นะลูก เอาไว้ใช้เวลาจำเป็น" ฉันหลุบตามองเล็กน้อย มันคือบัตรเครดิต... "แม่เจน ไม่เอาค่ะ จริงๆแม่เจนไม่ต้องส่งเงินให้ทุกเดือนด้วย เอวามีเงินเก็บที่แม่เจนให้ตอนมัธยม และรับทำงานเสริม มีเยอะแยะเลยค่ะ พอใช้แน่นอน" บัตรเครดิตใบนั้นถูกยื่นมาอีกครั้ง "รับไปเถอะ บัตรเสริมแม่ตั้งใจทำไว้ให้ เอาไว้เผื่อฉุกเฉิน เอวาไม่ใช้ก็เก็บไว้ติดกระเป๋าเฉยๆก็ได้" โถ่... น้ำตาฉันจะไหลอีกแล้ว ทั้งความคิดถึงที่ต้องจากกันทั้งดีใจที่ตัวเองโชคดีมีคนรักขนาดนี้ ฉันเลยโผเข้าไปกอดครูแม่เจนทันที "แม่เจน..." "โอ๋ๆ ร้องไห้ทำไมเด็กคนนี้ แค่ห่างแม่มาเรียนเอง" "เอวารักแม่เจนนะ แม่เจนคือแม่แท้ๆของเอวา" แม่เจนแอบหัวเราะเบาๆ พลางยกมือลูบหัวฉัน "แม่ก็รักลูก รักเหมือนลูกสาวแท้ๆ ไม่ต้องสนใจอะไรที่ทำให้เรารู้สึกแย่นะเอวา รักตัวเองให้มากๆ มีความสุขให้เยอะ รักษาสุขภาพให้แม่คนนี้ได้เลี้ยงจนเห็นเอวาเติบโตและประสบความสำเร็จนะ" วงแขนฉันสวมกอดครูแม่เจนอย่างอบอุ่น เราเคยคุยกันเรื่องนี้บ่อยครั้ง มันคือความตั้งใจของครูแม่เจนที่มีกับแจนอยู่แล้ว ครูแม่เจนบอกว่าไม่กลัวถ้าอนาคตฉันจะไม่ตอบแทน ตอนนี้ท่านเห็นฉันเป็นแจน เห็นเป็นลูก เป็นคนที่อยากส่งไปให้ถึงความสำเร็จ เหมือนกับแจนยังอยู่แต่แค่เป็นฉันใช้ชีวิตแทนเท่านั้นเอง ฉันเลยให้คำสัญญาว่าจะคว้าเกียรตินิยมมาอวด ก่อนจะส่งครูแม่เจนขึ้นรถแท็กซี่ไปสนามบินด้วยความรู้สึกใจหาย กว่าจะจากกันได้ยากมาก ฉันเป็นห่วงโทรหาครูแม่เจนทุกสิบห้านาที รอครูแม่เจนบินกลับและต่อรถถึงบ้านถึงสบายใจ หันมาจัดห้องหามุมวางโน้ตบุ๊กวางหนังสือ จัดเตียงน่ารักๆไว้ เริ่มต้นใช้ชีวิตอีกช่วงอายุในที่ใหม่ๆและเติบโตขึ้น หอพักฉันไม่ได้หรูอะไร ราคาค่าเช่าเจ็ดพันต่อเดือน หนึ่งห้องนอนหนึ่งห้องน้ำทำเลติดมหาลัย ดีหน่อยที่มีอุปกรณ์ไฟฟ้า พวกแอร์ ตู้เย็นทีวี กับครัวเล็กๆตรงระเบียงให้ เอาไว้ต้มมาม่าทำอาหารง่ายๆกินเอง ส่วนของปุยฝ้ายครอบครัวซื้อคอนโดให้ ช่วงเวลาเตรียมตัวเราเลยไม่ได้เจอกันเท่าไหร่ เพราะคอนโดปุยฝ้ายแอบไกลไปนิด แต่ถึงอย่างนั้นการเดินทางก็สะดวกเพราะครอบครัวปุยฝ้ายซื้อรถยนต์ให้อีก นางส่งรูปมาอวดอยู่บ้างบอกว่าจะขับมารับฉันไปเรียนเอง เพราะทุกๆวันฉันต้องเดินข้ามถนนเข้ามหาลัยไปขึ้นรถรางไปตึก ซึ่งช่วงเปิดเทอมแรกๆต้องปรับตัวและค่อนข้างยุ่ง ทั้งกิจกรรมคณะ รับน้อง ดีนะที่เรื่องประกวดดาวเดือนฉันปฏิเสธรุ่นพี่ไป ไม่งั้นฉันคงไม่มีเวลาเหลือให้หายใจเลย แต่ถึงจะยุ่งแค่ไหน ฉันก็ไม่ลืมที่จะเอาตัวเองไปอยู่ใกล้ๆเขาและหาข้อมูลไว้ เริ่มจากรู้จักผู้ชายชื่อ 'ออสติน' ตั้งแค่คบกับเขามาสามปี ฉันไม่เคยหาความจริงจากเรื่องต่างๆที่เขาพูด และรูปถ่ายที่ส่งมาเลย วันนี้ฉันเลยลองใช้รูปที่ได้มาหนึ่งรูปถ้วนโยนลงไปสืบในกูเกิล คุณพระ เน็ตหอกากยิ่งกว่าเต่าร้อยปี ระหว่างที่หมุนติ้วๆหาภาพที่ใกล้เคียงกัน ฉันหายใจไม่ทั่วท้องจนต้องยกมือทาบอกไว้ แต่ทว่า... 'ไม่มีภาพที่ใกล้เคียง' เป็นไปได้ยังไง? รูปดาราหน้าคล้ายก็ไม่มีโผล่มาเลย ข้อมูลทุกอย่างเป็นศูนย์ หรือจะลองขอรูปเขาเพิ่มดี? ตกดึกฉันจึงลองคุยกับเขา แต่ไม่ได้คุยสะเปะสะปะเหมือนเดิมแล้ว ฉันถามทุกอย่างเท่าที่จะถามได้ "มหาลัยของที่บ้านตัวเองชื่อมหาลัยอะไรเหรอ" (LDZ) โห มหาลัยเอกชนดังนี่หว่า! "เค้าเคยได้ยินชื่อด้วย" (ทำไมไม่มาเรียน เธอขาจะไปอยู่เชียงใหม่ทำไม) หารู้ไม่ว่าฉันเสิร์ชเรียบร้อย และนิ้วกำลังเลื่อนอ่านข้อมูลมหาลัยในโน้ตบุ๊กอยู่ มหาลัยเหมือนวังในอังกฤษ โหค่าเทอม! แพงมากจอร์ช! นี่มันมหาลัยพระเจ้า! "ค่าเทอมแพงมาก เค้าไม่มีตังค์หรอก" (เป็นแฟนฉันเรียนฟรี) "ไม่ทันแล้วล่ะ แต่ถ้าเป็นของครอบครัวแสดงว่าตัวเองตำแหน่งใหญ่นะเนี่ย เข้าไปทำงานบ่อยไหมคะ?" เมื่อก่อนเขาเรียนที่นี่ตอนนี้จบมาแล้ว ที่เคยบอกว่าดูแลกิจการของครอบครัวต่อ หนึ่งในนั้นอาจจะมีมหาลัยนี้ก็ได้ (ถ้าเขาไม่โกหกอ่ะนะ) (ถ้าว่างก็เข้าไปทุกวันพุธ ตอนนี้เธอขาสนใจหน้าที่การงานแฟนแล้วเหรอ?) "เมื่อก่อนก็สนใจนะ แค่ไม่ได้ถาม" (เมื่อก่อนเธอขาสนใจแค่ไข่) ฉันหลุดหัวเราะร่วน แค่แกล้งหยอกเอง เวลาเขาจะแก้ผ้าอาบน้ำฉันขอดูทุกรอบ ตื่นเช้าฉันก็ถามว่าน้องตื่นด้วยไหม น่ารักออก "เค้าเห็นตัวเองทำงานทุกวันเลยอยากรู้บ้างไง กินอะไรรึยังคะคนดีของเค้า วันนี้เหนื่อยไหม" นี่แหนะอ้อนซะหน่อย จะได้เลิกจับผิดที่ฉันถาม (เรียบร้อย เธอขาล่ะ...) "เค้าก็เรียบร้อย แต่เค้าคิดถึงตัวเองจัง ส่งรูปหล่อๆมาให้ชื่นใจหน่อยสิ ไม่เห็นหน้านานแล้ว" (หึ...) เสียงหัวเราะในคอแบบนี้คืออะไร? "ทำไมคะ?" (อยากได้รูปคนอื่น เอารูปตัวเองมาแลก อยากรู้ว่าสามปีที่ผ่านมาเธอขาเปลี่ยนไปรึเปล่า) "..." ฉันถึงกับเงียบ (ว่าไงครับ... เธอขา) ท่าไม้ตาย...อ่อนปวกเปียกไปหมด ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ซึนอย่างที่คิดนะ ประโยคเมื่อกี้เจ้าเล่ห์มาก แต่ฉันบอกแล้วไงถ้ายังไม่พร้อมฉันต้องหลบเลี่ยงไปก่อน แต่จะไม่เอารูปใครไปหลอกให้เขาหลงเด็ดขาด ซึ่งตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมให้เขาดูหน้าจังๆ ยังหามุมให้ตัวเองไม่ได้ และไม่มั่นใจเท่าไหร่ จึงต้องดึงความสนใจจากหน้าไปอย่างอื่น ที่ฉันมั่นใจว่าเขาจะชอบแทน "ตัวเองเค้ามีอะไรจะโชว์ แต่สัญญากับเค้านะว่าได้รูปไปแล้วจะดูคนเดียว และส่งรูปหน้าหล่อๆของตัวเองมาให้เค้าเพิ่ม" เขาเงียบไปสักพัก บอกเลยว่าฉันโคตรจะตื่นเต้น ไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าทำอะไรแบบนี้ อย่างน้อยๆถ้าเขาชม มันก็เป็นรูปฉัน ไม่ได้เอารูปคนอื่นมาหลอกอีกแล้วนี่ (อืม ตกลง) "เดี๋ยวเค้าถ่ายรูปให้ รอเปิดดูในไลน์นะ" (...) ฉันเปิดสปีกเกอร์โฟน และปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาสามเม็ดจนเนินอกไซซ์สามสิบหกพ้นออกมา บราที่ใส่วันนี้สีดำพอดีเลยชวนเซ็กซี่หน่อยๆ ฉันจึงดึงเสื้อออกเล็กน้อยให้เห็นชัดๆ มืออีกข้างทำลูบลำคอ อีกข้างยกกล้องมุมสูงให้เห็นสองเต้าเด่นหลา ก่อนจะถ่ายรูป และแต่งให้ผิวเนียนขึ้นด้วยฟิลเตอร์ในไลน์และกดส่งไป... LINE | A_USTINN A_VARINN : send picture (Read) A_VARINN : สามปี... แฟนตัวเองโตเป็นสาวแล้วค่ะ คุณออสตินอ่านและเงียบไปเป็นนาที ในสายก็เงียบด้วย เขาจะชอบมันไหม ทำไมฉันตื่นเต้นแบบนี้ล่ะ โอ๊ยคิดผิดหรือคิดถูกเนี่ยที่ถ่ายนมไปแทนหน้า มันใหญ่ไม่พอหรือยังไง? (เธอขา...) เสียงปลายสายบางเบาจนฉันร้อนวูบตามแก้ม "คะ..." (ทำแบบนี้เธอขาจะไม่ปลอดภัยนะ) "ไม่ปลอดภัยจากอะไร?" (จากฉัน...) หัวใจฉันเต้นแรงตึกตัก "บ้า อย่าลืมเอารูปตัวเองมาแลกนะ" (ขออีกรูป) "ตัวเองเยอะอ่ะ ได้คืบจะเอาศอก" (วางมือตรงหน้าอกตัวเองหน่อย) ฉันไม่ได้คิดอะไรมากเลย ต่อให้หลุดไปก็ไม่เห็นหน้าฉันหรอก อีกอย่างมันรูปฉันจริงๆ ภูมิใจและดีใจที่เขาชอบและขอมาอีก จึงถอยมือถือออกไปถ่ายตามที่เขาบอกและส่งให้อีกรูป A_VARINN : send picture (Read) ปลายสายเงียบไป... แต่พิมพ์ตอบกลับมาในไลน์แทน A_USTINN : ไม่ทนแล้วนะ อะไรอ่า •••xxx••• SPECIAL PART รูปแรกยังไม่แน่ใจ คิดว่าเธอขาของเขาไปขโมยรูปสาวนมใหญ่ที่ไหนมาให้รึเปล่า จึงบอกให้ถ่ายอีกรูปและทำมือตามที่บอก ทว่าระยะเวลาที่ได้รูปที่สองมันรวดเร็วเกินกว่าที่เธอจะไปหารูปคนอื่นมาทัน และใช่... เขาสรุปได้ทันทีทันใดว่ารูปหน้าอกดูมดูมที่เห็นอยู่ตอนนี้ มันคือ 'ของจริง' 'รูปจริง' ของเอมี่แฟนของเขา และ 'นมจริง' ไร้ซิลิโคน ที่สวยจนมาเฟียผู้ด้านชาตัวร้อนผ่าว มาเฟียหนุ่มกระตุกเนกไทลงด้วยความร้อนรุ่ม มือยังถือโทรศัพท์มองรูปที่เซฟมาไม่วางตา ก่อนจะคว้าแก้ววิสกี้ออนเดอะร็อคกระดกหมดแก้ว และกลืนอึก... "นายครับ งานวันนี้ทีมบอดี้การ์ดออกสำ..." มือหนายกขึ้นทันที "ออกไป" "ครับ" ไม่ต้องย้ำคำสั่งรอบสอง มือขวาก็รีบก้มคำนับและหันหลังเดินออกไปพร้อมกับบอดี้การ์ดคนอื่นๆที่อยู่ในห้อง รูปพวกนี้ส่งให้ลูกน้องสืบไม่ได้ มาเฟียหนุ่มกำลังนั่งว้าวุ่นใจ เธอไม่รู้ตัวรึไงว่ากำลังยั่วอารมณ์ผู้ชายของเขาแค่ไหน ช่างแม่งพื้นที่ส่วนตัวเถอะ นิ้วเรียวของมาเฟียหนุ่มกดซูมเข้าไปเพื่อจำสิ่งต่างๆที่เห็นไว้ เธอผมยาวสีน้ำตาลคาราเมล ผิวขาว นิ้วสวย และกระดุมเสื้อนักศึกษาของเธอก็... คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อเห็นกระดุมสีเงินที่มีสัญลักษณ์มหาลัยอยู่รางๆ ใช่ถ้ามองเผินๆมันไม่ชัด แต่เมื่อสงสัยและคุ้นตามาก เขาก็นำรูปนั้นไปปรับจนมันชัดเจน ตัวที่ร้อนรุ่มเลือดที่สูบฉีดขนาดหนักพานปั่นป่วนขึ้นไปอีก เพราะภาพที่ได้มันมีเฉลย เฉลยแบบไม่ต้องสืบเพิ่ม "หึ เรียนม.ดังในกรุงเทพนี่เอง..." เพิ่มข้อหาอีกกระทงใหญ่ๆ เจอเมื่อไหร่เสร็จแน่

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more