ในขณะที่ศักดาให้ทุกอย่างกับกานดานั้น เขาก็ได้ให้กานดาเซ็นรับเงื่อนไขที่เขาได้จัดการให้ทนายร่างขึ้นมา กานดารู้สึกตกใจกับเงื่อนไขของศักดาเป็นอย่างมาก แต่เพราะเห็นแก่อนาคตของกานพลู ทำให้กานดาต้องยอมรับเงื่อนไขไปโดยปริยาย เมื่ออมรรัตน์รับทราบเธอก็ได้แต่แอบไปร้องไห้ด้วยความเสียใจ เรื่องราวทั้งหมดอยู่ในสายตาคชินทร์มาโดยตลอด มันทำให้เขาเก็บสั่งสมความแค้นเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ คชินทร์มุ่งมั่นเหลือเกินว่า เขาจะทำให้กานพลูต้องทุกข์ระทมไม่ต่างจากมารดาของเขาเลย
เวลาผ่านไปยี่สิบห้าปี
ทั้งศักดาและอมรรัตน์ได้เสียชีวิตลง ในขณะที่กิจการของศักดาก็ใหญ่โต จนเป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์อันดับหนึ่งของเมืองไทย
เงื่อนไขการแต่งงานได้ถูกรื้อฟื้นขึ้นมาโดยทนายประจำตระกูล ทำให้คชินทร์รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่พอมาคิดอีกมุมหนึ่งคชินทร์ก็รู้สึกดีใจขึ้นมาเล็กน้อย เพราะความแค้นที่ถูกสะสมมาตั้งแต่เด็กของเขากำลังจะถูกสะสาง และกานพลูเธอคือผู้รับกรรมจากการกระทำของมารดาของเธอ
ไม่มีใครรู้ว่าภายในรอยยิ้มอันอบอุ่นของคชินทร์ มันถูกซ่อนไว้ด้วยความร้ายกาจ แม้แต่คุณกานดาก็เช่นกัน เธอรู้สึกเอ็นดูคชินทร์มาตั้งแต่เด็ก แต่เธอไม่เคยรู้เลยว่าคชินทร์แอบคิดอะไรในใจไว้ เพราะต่อหน้าเธอคชินทร์คือสุภาพบุรุษที่เธอพร้อมจะฝากชีวิตกานพลูไว้ในมือของเขา
หลังจากงานแต่งงานของทั้งคู่จบสิ้นลง คุณกานดาก็หมดห่วงทางโลก เธอจึงขอลาไปบวชชีหนึ่งอาทิตย์ที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา นั่นจึงเป็นการเปิดโอกาสให้คชินทร์ทำร้ายกานพลูได้อย่างเลือดเย็น โดยที่เธอไม่ได้ระแคะระคายแม้แต่น้อย
เช้าวันใหม่หลังจากงานแต่งงาน
กานพลูลุกขึ้นมาด้วยความระทมปวดร้าวไปหมดทั้งตัว ในขณะที่เจ้าบ่าวของเธอยังคงหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า หญิงสาวไม่อยากปลุกเขาแม้แต่น้อย เพราะเธอกลัวว่าหากเขาตื่นขึ้นมา เธออาจจะไม่ปลอดภัย แต่เพียงแค่กานพลูขยับตัวลุกนั่งเท่านั้น ชายหนุ่มก็คว้าเข้าที่เอวบางของเธอ กานพลูรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที เธอยังไม่พร้อมที่จะรับศึกหนักจากเขาอีกรอบ ตอนนี้ร่างเล็กของเธอระบมไปทั่วทั้งร่าง
“ปล่อยค่ะ เราต้องเช็คเอาท์แล้วนะคะ” กานพลูกล่าวเพื่อตัดสัมพันธ์สวาทที่ชายหนุ่มกำลังจะเริ่มต่อ
“ช่างประไร ฉันมีเงินจ่าย ฉันจะนอนที่นี่อีกเป็นปีก็ได้” คชินทร์ยังคงกล่าวด้วยความน่าหมั่นไส้ พร้อมทั้งใช้เรียวปากหนาจูบซับลงไปที่แผ่นหลังของหญิงสาว ทำให้เธอรู้สึกสะท้านไปทั่วทั้งร่าง
“รู้ค่ะว่ารวย แต่กลับบ้านกันดีกว่านะคะ” กานพลูพยายามหว่านล้อมชายหนุ่มทั้งที่ความเสียวซ่านกำลังแผ่ปกคลุมไปทั่วร่าง
“กลับน่ะได้แต่ฉันขอรักเธอสักทีสองทีก่อนได้มั้ย” คชินทร์ออดอ้อนหญิงสาวด้วยความอ่อนหวาน แต่แววตาของเขานั้นดุดันต่างจากน้ำเสียงสิ้นเชิง
“ไม่เอาค่ะ ปล่อยฉัน เมื่อคืนก็แทบทั้งคืนแล้วฉันเหนื่อย” กานพลูกล่าวจบก็รีบแกะมือชายหนุ่มออกพร้อมกับวิ่งเข้าไปในห้องน้ำคชินทร์ได้แต่มองตามแล้วยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ เขายังไม่อยากรุกหนักเธอตอนนี้ เขาจะทำให้เธอรักเขาให้ได้ก่อน แล้วเขาจะเอาคืนเธออย่างสาสม เพื่อคุณอมรรัตน์มารดาของเขา