ณ คฤหาสน์ตระกูลวรรธนะเดชยามค่ำคืน
บรืนนน...เอี๊ยดดด!
เสียงเครื่องยนต์หน้าบ้านทำให้ “ใต้ฝุ่น” ที่นั่งอ่านเอกสารอยู่ในห้องรับแขกเงยหน้าขึ้น
พลันเห็นรถของลุงชัยมาจอดเงียบ ๆ หน้าบ้าน เขาเลิกคิ้ว
“ดึกป่านนี้ ใครมา?” เขาบ่นกับตัวเอง ก่อนจะลุกไปเปิดประตู
เพียงไม่นาน
ร่างบางของลูกสาวเพียงคนเดียวก็เดินเข้ามา
อยู่ในชุดเสื้อผ้าที่ใส่อยู่บ้านที่คุ้นเคย ผมยาวสยายเล็กน้อย น้ำตาบนใบหน้าแห้งแล้ว แต่แววตายังคงหม่น
“สายลม?”
เสียงของเขาเคร่งขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเดินเร็วเข้าไปใกล้
“กลับมาทำไมลูก ดึกแล้วไม่โทรบอกก่อน”
สายลมยังไม่ทันได้ตอบ ข้าวฟ่างผู้เป็นแม่ก็เดินงัวเงียลงมาจากบันได
ผมเธอยุ่งเล็กน้อยเพราะเพิ่งตื่น แต่ใบหน้ากลับเปื้อนรอยยิ้มทันทีที่เห็นลูกสาว
“หืม~ ลูกสาวของมี้ วันนี้วันเกิด จะมาฉลองกับที่บ้านเหรอ ไหนว่าขออยู่กับแฟนไง?”
คำถามนั้นทำให้บรรยากาศชะงักไปชั่ววินาที
สายลมกลั้นหายใจไว้ครู่
