5 เดือนต่อมา แผนกบริหารการเงิน บริษัทวรรธนะเดช
~ครืด ครืด~
เสียงโทรศัพท์แผ่วเบาดังขึ้นท่ามกลางบรรยากาศการทำงานที่เข้มข้นในช่วงเช้าตรู่ ก่อนที่เสียงของ “คุณภาวิณี” ผู้จัดการแผนกจะเอ่ยขึ้นในที่ประชุมประจำวัน
“อีกไม่กี่สัปดาห์นักศึกษาฝึกงานรุ่นใหม่จะเข้ามาแล้วนะคะ เป็นเด็กปี 3 กำลังจะขึ้นปี 4 ของหลายมหาลัยเลย โดยเฉพาะคณะวิศวกรรมศาสตร์จาก ม.วิชาการกลาง จะมีส่งเด็กมาที่ฝ่ายเราด้วย”
กรอบแว่นของสายลมเลื่อนลงเล็กน้อย เธอชะงักไปชั่วครู่ มือที่กำลังจดงานหยุดนิ่ง
ม.วิชาการกลาง… คณะวิศวกรรมศาสตร์
เธอรู้ดีเกินไปว่าเป็นที่เดียวกับพอร์ช
เสียงในห้องประชุมยังดำเนินต่อเนื่อง ขณะที่โลกของสายลมค่อย ๆ เงียบลงในหัวใจ
5 เดือน
5 เดือนที่เธอพยายามหลบหน้า
5 เดือนที่เธอฝังตัวในงาน เรียนรู้ทุกขั้นตอนเหมือนลูกจ้างธรรมดาคนหนึ่ง
5 เดือนที่เธอพยายามลืมเขา…แต่ไม่เคยลืมได้เลยสักวัน
“คุณสายลม”
เสียงคุณภาวิณีเรี
