Possessing My Secretary

Kabanata 3

Vincent's POV

I smiled when I heard that the newly hired secretary is starting her first day of work today. Hindi ko alam kung bakit ako naeexcite pero isa lang naman ang nasa isip ko- that's to make sure this secretary will have her unforgettable work experience in this company.

In the past few days, palagi kaming nagtatalo ni Daddy tungkol sa mga pinaggagawa ko dito sa kompany. As a result, he fired my recent secretary. Si Jane.

I don't want to lose that secretary though dahil naging partner ko na rin 'yon sa bawat kalokohan ko dito sa kompanya. I can hide things from Dad: skipping from going work and go to a random dates instead.

Si Jane ang sumsalo sa mga responsibilidad ko dito sa kompanya habang ako'y nagsassaya sa labas at nakikipag-date sa mga babaeng tipo ko.

Yes, I know that it's not professional. Hindi ko dapat ginawa ang mga 'yon gayong isa akong sikat na CEO dito sa siyudad but what can I do? Buong buhay ko'y sa kompanya nakatuon ang atensyon ko and now, I want to take a break and explore my life in this wild city.

But just the last week when mom found out about my recent habbits, pinatanggal niya si Jane. I want to stop her from doing that pero parang buo na ang loob niyang gawin 'yon.

And now, the newly hired secretary has arrived. Gusto kong iparamdam at ipaalam kay Mommy na nagkakamali siyang ipatanggal si Jane sa posisyon.

"Take off your clothes," I coldly said. Hindi ko siya hinarap sa halip ay nanatili lang akong nakaupo palalikod sa kanya.

Sinasya ko talagang hindi niya makita ang mukha ko. I just want to make her feel that she got the wrong job.

I want Jane back. Si Jane lang ang gusto kong secretary.

She didn't utter any words. Alam kong nasa likuran ko lang siya ngayon at nagulat sa sinabi ko. Alam kong sa puntong ito, nanginginig na siya.

Afterwards, hinarap ko siya. Seeing the girl in front of me, she looks innocent. Pansin ko kung paano nanginginig ang kanyang mga labi.

I look at her suits. Pansin kong iba ang suot niyang uniporme.

I don't know if I'll continue than plan. Hindi ang ganitong babae ang inaasahan ko.

A strange feeling is now in my system. Parang may kung ano sa puso ko na gustong bawiin ang sinasabi ko kanina sa babaeng 'to.

She looks so innocent. Nakakunot ang noo habang nakatingin sa'kin.

"Si-sir?" she asked.

Sa puntong ito, nagdadalawang isip na akong sabihin muli ang sinabi ko kanina. I just want to scare her though pero sa nakikita ko sa aking harapan; a girl whos wearing a wrong uniform. A simple and light make-up, she looks so simple and innocent. Gusto ko tuloy bawiin ang sinabi ko kanina.

"Take off your clothes," I repeat. Sa puntong ito, mahina ko na iyong sinambit.

I laugh. I laugh so that I can lessen the shivering that I am sure she's feeling right now. Alam kong nanginginig pa siya nang husto at ayaw kong makikita ko siyang nagkakaganoon.

I've been into different girls. Lahat 'yon ay wala akong pinalampas. Pero ngayon, alam kong kakaiba ang babaeng ito sa inaasahan ko. Alam kong malayong-malayo ang babaeng 'to sa kadalasang pinaglalaruan ko.

"You're thinking maliciously. Take off your clothes and change it. You're wearing the wrong uniform," ngitng sambit ko. Kahit papaano'y naramdaman ko na rin ang dahan-dahang pagbalik muli ng kanyang sigla.

I quickly get the uniforms in my table saka iyon binato sa kanya. Kitang-kita ko kung paano siya nagulat sa ginawa ko.

Saka ako tumayo at nilagpasan siya. Hindi ko alam pero nang humakbang ako papalapit sa kanya ay may naramdaman akong kakaiba na kailanman ay hindi ko pa naramdaman nuon.

Huminto ako sa paghakbang. I purposely did this so that I can feel her presence more closer to me. "Bilisan mo, may meeting pa ako sa kabilang department," wika ko saka nagpatuloy sa paghakbang papalabas sa aking opisina.

Sa Finance Department ant meeting ko ngayon. Nang makapasok doon sa room kung saan gaganapin ang meeting, wala ako ibang ginawa kung hindi ang abangan siyang pumasok doon.

In the middle of the meeting, walang minutong hindi ako napasulyap sa pinto. Just to see if she's arrive. Hindi rin nagtagal ay dumating rin siya.

Wearing the exact uniform I gave to her makes her feel different. Siya lang ang may uniform na ganyan dito sa kompanya at bagay na bagay 'yon sa kanya. Especially that she's really different.

Iniwasan ko siya ng tingin. Alam kong nakatingin lang siya sa'kin ngayon at ayaw kong isipin niyang pinagmasdan at pinagtuonan ko siya nang pansin.

After a few minutes, the meeting adjourned. Hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin muli lalo na sa ginawa ko kanina.

I want her to look at me differently. Ayaw kong makita niya kung gaano ako ka manyak pagdating sa mga babae. She's different and I should treat her differently.

"Give me chocolate coffee. Saka ibigay mo na rin sa'kin ang files ng mga new applicants. Nasa drive lang 'yon at hanapin. I also want to have copies of agendas in your next meeting," ang tanging lumabas sa bibig ko nang lumabas ako ng meeting. Hindi ko na siya hinintay pang magsalita at kaagad rin akong pumasok sa aking opisina.

I quickly get in my office. Walang sigundong hindi ko siya naiisip. Ilang beses pa nga akong napasulyap sa pinto ng opisina ko para abangan ang pagdating niya.

When the lunch break arrived, saktong pumunta siya sa opisina ko. Dala ang dalawang folder na alam kong ang inutos kong copies sa kanya kanina. Marahan niya iyong inabot sa'kin.

I open the documents quickly. Sinadya ko iyon kahit naman hindi ko binasa ang laman para naman maiwasang maging weird ako sa harapan niya.

"You don't have your lunch yet, right?" seryosong tanong ko.

Alam kong hindi ko dapat ginawa ko. I shouldn't ask this question to my secretary. It's so casual. CEO ako at dapat trabahante lang ang pananaw ko sa kanya.

"Alright. Buy foods in the canteen. Sabihin mong sa'kin. Lets eat our lunch together," wikq ko habang hindi siya tinuonan ng pansin. I am looking at the monitor without giving her a glance.

Siguro ito ang tanging paraan para makabawi ako sa ginawa ko sa kanya kanina.

[DAILY UPDATE TO BE STARTED ON APRIL 1, 2021]