Jillian’s POV
“Sorry Jillian,” mahinang sambit niya. Ngayon ay mas lalo lang akong napakunot ng noo. Unti-unti na rin nabuo ang ideya sa aking isipan. Ideya na siyang dahilan para mas lalo ko lang maramdaman ang kaba.
Sana. Sana mali ako nang iniisip…
Tiningnan ko siya sa mata. Sinadya kong tingnan siya nang matulis para malaman niyang hindi ko siya naiintindihan. Maraming tanong sa aking isipan na gusto kong sagutin niya at hindi ako papayag na lumipas ang araw na ito nang hindi niya iyon nasasagot.
“What do you mean Vince?” umiling ako. Iniwasan siya ng tingin at nag-isip nang posibleng dahilan kung bakit siya humingi ng tawad sa akin. “Hindi ba siya pumayag? Ano? Tungkol ba ito sa annulment? Kung ganoon, paano na si Axel at ang pangalawang anak natin? Vince…” ngayon ay
