“นางสารภาพแล้ว เช่นนั้นซ่งจินหรู...”
“ดูเหมือนว่านางเองก็ตกใจไม่น้อยที่รู้ว่าเป็นฝีมือของจางลี่เหมย แต่ยังไม่มีใครรู้ว่าเหตุใดซ่งจินหรูจึงได้ตกลงไปในน้ำวันนั้นด้วย เพราะว่าจางลี่เหมยยอมรับเพียงแค่จ้างคนให้ไปทำร้ายเจ้า ไม่ได้ทำร้ายซ่งจินหรู”
“เรื่องนี้…”
“ช่างเถอะเจ้ากำลังฟื้นอย่าพึ่งถามมากเลย นี่ยาที่ท่านหมอจัดมาให้เจ้ารีบดื่มตอนร้อน ๆ เถอะ”
เหรินซินดื่มยาจนหมดถ้วย นางพบว่ายานั้นไม่ได้ขมอย่างที่ควรจะเป็นสักเท่าไหร่ อีกอย่างก็ดื่มง่ายและรู้สึกว่าร่างกายอุ่นขึ้นเพราะชาโสมที่อันเมี่ยนต้มมาให้ เมื่อเห็นหน้าอันเมี่ยนก็พลันทำให้นางนึกไปถึงศิษย์น้องอีกคน
ย้อนกลับไป
“คุณหนูจดหมายจากหอหลัวต๋าเจ้าค่ะ”
‘นิ่งเสี่ยวเหยาเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของนางรำเมี่ยวซาน พวกนางเป็นคนแคว้นเจียงหร่าน….’
วันนั้นนางรีบทำลายจดหมายนั้นทิ้งและรีบไปพบท่านอ๋อง แต่ท่านอ๋องก็มาหานางพอดีด้วยเรื่องของเมี่ยวซาน ทั้งคู่จึงรีบไ
