จวนท่านอ๋อง
“เจ้าบอกว่าอย่างไรนะ อยากจะไปเยี่ยมจางลี่เหมยงั้นหรือ"
“เพคะ หม่อมฉันคิดไม่ถึงว่านางจะเป็นคนวางแผนเรื่องทั้งหมด พี่เว่ยเซียวท่านเชื่อจริง ๆ หรือว่าเป็นฝีมือของพี่หญิงลี่เหมย นางดีกับข้ามาก…”
“แต่ไม่ใช่ว่านางจะดีกับคนอื่นเหมือนเจ้า จินหรูเจ้าอย่าลืมสิก่อนหน้านั้นนางก็เคยปล่อยข่าวลือให้ร้ายกงเหรินซิน ครั้งนี้มีทั้งพยานหลักฐานชัดเจนและนางก็รับสารภาพเอง เจ้ายังต้องการยัดเยียดความผิดให้ผู้ใดอีกงั้นหรือ”
“เปล่านะเพคะ! ข้ามิได้คิดเช่นนั้น”
“เช่นนั้นมาทำอะไร เจ้าหายดีแล้วก็ควรจะรีบกลับเข้าวังได้แล้ว พักที่นี่หลายคืนคงไม่เหมาะสมนัก”
"เหตุใดท่านจึงเอาแต่ผลักไสข้าเช่นนั้นหรือว่า…"
“ซ่งจินหรู อีกไม่กี่วันจะมีงานชุมนุมชาวยุทธ์ซึ่งเจ้าก็เห็นว่าข้ายุ่งมากแทบจะไม่ได้อยู่จวน เรื่องคดีนี้ก็ได้ข้อสรุปแล้ว จริงสิเมื่อใดเจ้าจะไปขอโทษกงเหรินซินที่เจ้าเคยใส่ร้ายนางเรื่องนี้”
“อะไรนะเพคะ นี่ท่
