โทษทีคนนี้จีนจอง!

EP.2

5.31 pm.

"ผมไม่แน่ใจว่าผมไปทำอะไรให้"

"อะไร? การที่ผู้หญิงมานั่งรอเลยคิดว่าจะโดนหาเรื่องงั้นเหรอ?"

ฉันเลิกคิ้วมองหมอกด้วยความสงสัยหลังจากเขาถอดผ้ากันเปื้อนของร้านแล้วยอมมานั่งกับฉันสักที และใช่ฉันนั่งรอเขาจนเขาออกกะจริงๆไม่ได้พูดเล่นนะ

"แล้วเธอมีธุระอะไร?"

"จีน ก็บอกไปแล้วว่าชื่อจีนจะมาเธอทำไมกัน"

หมอกมองฉันด้วยแววตานิ่งเรียบจนฉันหลุดยิ้มก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ

"จีนเพิ่งรู้ว่าหมอกเรียนคณะเดียวกับจีน" ฉันมองสบตาหมอกที่เอาแต่เงียบก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ "เข้าใจแหละว่าทำงานเหนื่อย เพราะงั้นจีนไม่อยากกวนแต่ที่จีนรอก็เพราะจีนอยากได้ช่องทางติดต่อกับหมอก"

"ไม่มีหรอก"

"อย่างน้อยก็ต้องมีไลน์สิ ไลน์คณะทุกคนต้องเข้า"

เชื่อไหมว่าฉันไปหามาหมดแล้วทุกช่องทางไม่เว้นแม้แต่ไปไล่หาในกลุ่มไลน์ใหญ่ของคณะ แต่คนเกือบพันฉันไม่สามารถหาเขาเจอได้เลยจริงๆ มันมีคนที่ไม่ใช้รูปโปร์กับชื่อจริงตัวเองเยอะมากเลยนะ

"แล้วจะเอาไปทำไม?"

"ไม่รู้รึไงว่ากำลังโดนจีบอยู่?"

ฉันเท้าคางมองหมอกอย่างไม่เชื่อสายตาขณะที่หมอกเองไม่ได้ดูประหลาดใจ หรืออะไรเลยสักนิด

"ก็รู้ แต่ไม่อยากให้"

ไม่แปลกใจเลยจริงๆ

"อือฮึ งั้นเราก็คงจะได้เจอกันบ่อยๆเพราะเราคงตามหมอกจนกว่าจะได้น่ะนะ" ฉันยิ้มมุมปากเมื่อหมอกมองสบตาในประโยคเมื่อกี้ "หมายถึงได้เบอร์"

ฉันหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะเอาขนมที่ตัวเองซื้อแบบใส่ถุงไว้ไปวางตรงหน้าของหมอก

"เผื่อหิวเดี๋ยวต้องไปทำงานที่ร้านเหล้าต่อนี่"

"ทำไมเธอถึงรู้ล่ะ?"

"เรื่องง่ายๆ ไว้เจอกันที่ร้านเหล้าคืนนี้ต่อแล้วกันนะเตรียมมาเสริฟเหล้าให้ด้วยล่ะ"

พรึบ

ฉันขยับลุกและหยิบกระเป๋ามาถือพร้อมกับโบกมือลาหมอกอีกครั้ง

"ไว้เจอกันนะ"

"เดี๋ยว"

เสียงเรียกจากหมอกทำให้ฉันที่กำลังจะเดินไปที่ทางออกต้องหยุดเดิน และหันกลับมองหมอกด้วยรอยยิ้ม

"ว่า?"

หมอกถอนหายใจและเงยหน้ามามองฉัน

"ถ้าให้เบอร์ไปแล้วจะไม่ตามแบบนี้ใช่ไหม?"

"ใช่สิ"

"งั้นก็เอาโทรศัพท์มา"

"เยี่ยม"

ฉันยื่นไอโฟนตัวเองให้หมอกทันทีก่อนเขาจะพิมพ์เบอร์ให้และยื่นกลับมาที่ฉัน ฉันจึงกดโทรออกซึ่งเสียงโทรศัพท์เขามันก็กำลังดังจริงๆ...

"แค่นี้ก็จบแล้วเห็นไหม?"

"งั้นก็อย่าไปที่ร้านเหล้า อย่าตามไปทั่วแบบนี้"

หมอกเงยหน้ามามองฉันด้วยแววตานิ่งเรียบ ซึ่งฉันก็ไม่ตอบแต่ยิ้มให้เขาก่อนจะเดินออกจากร้านมาด้วยรอยยิ้ม

สำหรับเบอร์วันนี้ก็ถือว่าคุ้มแล้วสำหรับการมานั่งรอเขาแบบนี้

9.45 pm.

"เกลไม่คิดว่าจีนจะอยากมาร้านแบบนี้นะ"

ฉันหันมองเกลที่กำลังเดินอยู่ข้างๆหลังจากเราใช้เวลาหาที่จอดรถไปเกือบครึ่งชั่วโมงได้ อ่า..ถึงว่าเด็กในมอชอบขับมอไซมากินเหล้า เพราะขับรถยนต์มามันหาที่จอดยากโคตรๆนี่เอง

"ก็นะ เปลี่ยนบรรยากาศบ้างสิเกลไม่รู้เหรอว่าไอ้โจมันชอบมานะ"

"จริงเหรอ?"

"ใช่ มันชอบเบียร์โปรเหล้าโปรจะตาย"

เกลมองฉันอย่างไม่เชื่อสายตา และฉันก็แน่ใจเลยว่าเพื่อนสาวจะต้องเชื่อที่ฉันพูดแน่ๆ แต่ก็นั่นแหละถ้าไม่โกหกว่าไอ้โจมันชอบเกลมันก็คงไม่อยากลองมาที่แบบนี้แน่ๆ แล้วฉันเองก็ดันไม่มีเพื่อนคนอื่นให้ชวนแล้ว เพราะดันไปเป็นศัตรูกับเขาไปทั่ว

"มีโต๊ะยังครับ?"

"ยังค่ะ"

"ตอนนี้โต๊ะเหลือแค่ฝั่งด้านในสุดนะครับ"

"โอเค พนักงานที่ชื่อหมอกมาทำงานยังคะ?"

พนักงานที่เข้ามาต้อนรับฉันหน้าเสียไปนิดหลังจากที่ฉันถามหาหมอก ก่อนเขาจะหันมองไปรอบร้านและชี้ไปที่ร่างสูงคุ้นตาที่กำลังยกลังเบียร์อยู่

"เขาอยู่ตรงนั้นครับ"

"บอกเขามารับออเดอร์โต๊ะเราได้ไหม"

"เอ่อ.."

"นะ"

ฟึ้บ

ฉันยัดแบงก์ร้อยใส่มือพนักงานก่อนมองเขาด้วยรอยยิ้มจนเขารีบพยักหน้า และเดินออกไปหาหมอก

"ดีนะที่แลกแบงก์ร้อยมาไว้จะใช้ให้เต็มที่เลย"

ฉันแลกมาไว้เยอะจริงนะ แลกไปห้าพันได้เพราะเคยได้ยินว่าถ้าให้ทิปเด็กเสริฟจะได้ของเร็ว

"ร้านนี้เปิดโล่งมากฝนตกทำไงกันเนี่ย"

เกลเอ่ยถามด้วยความสงสัย ขณะที่สายตาก็มองไปรอบร้านไม่ต่างจากฉันที่ไล้สายตามองไปทั่วเพราะนี่ก็เพิ่งเคยเข้าเหมือนกัน จริงๆที่นี่ดูเจริญหูเจริญตากว่าคลับของพวกลูกคนรวยไปอีกนะที่นั่นจะเดินเข้าไปทีคนก็มองแล้วว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ฉันละเบื่อกับสายตาแบบนั้นที่สุด

"สวัสดีครับรับเป็นเบียร์หรือเหล้า.."

ฉันเงยหน้ามองหมอกก่อนจะยิ้มให้เขาขณะที่หมอกกลับถอนหายใจ และขมวดคิ้วมองฉันเหมือนกำลังสะกดกลั้นความหงุดหงิดอยู่

"ตอนนี้มีโปรเบียร์อะไรบ้างเหรอคะ?"

"โปรหมดเวลาแล้วครับ ตอนนี้เหลือแค่เหล้าโปรละหกเก้าเก้าเพิ่มมิกหกอย่างน้ำแข็งฟรีตลอดคืน"

ประทับใจจริงๆ คนอะไรดูไม่สนโลกแต่กลับมาทำงานบริการคนได้ด้วยท่าทีนิ่งเฉยได้แบบนี้

"งั้นเอาเหล้าโปรนึง มิกเอาเป็นน้ำอัดลมหนึ่งอีกสี่เป็นโซดาน้ำเปล่าอีกหนึ่ง"

"ได้ครับรอสักครู่"

ฉันยิ้มให้หมอกก่อนจะหันมายิ้มให้เกลที่กำลังเบิกตามองฉันอยู่

"อย่าบอกนะว่าเขา?"

"ดูออกเลยเหรอ?"

"เขาดูดีมากเลยน่ะสิคนบ้าอะไรหน้าตายังกะพวกผู้ดีเก่า"

"ใช่ไหมล่ะ"

"เขาชื่ออะไรเหรอ?"

"หมอกน่ะ เรียนคณะเดียวกับเราแต่คนละเอก"

"โห เขาหล่อกว่าเดือนมหาลัยไปแล้วนะน่ะ"

ฉันพยักหน้าเห็นด้วยกับคำชมของเกล เพราะว่าก็ว่าหมอกน่ะหล่อแบบทั้งการวางตัวแล้วก็รูปร่างหน้าตาเลย หล่อมากแบบวัวตายควายล้ม ขนาดเดินแบกเหล้ามาเสริฟยังมีคนมองตามเป็นแถว...

ให้ตายเขาจนขนาดไหนกันเห็นแล้วอยากส่งเสียจริงๆ

"ขอวางนะครับ"

เกลพยักหน้าและรีบหยิบกระเป๋าออก ก่อนจะช่วยหมอกหยิบพวกแก้วช่วยขณะที่ฉันก็เอาแต่นั่งมองจ้องหน้าหมอกจนเขาเหลือบมามอง

"ทิป"

ฉันวางเงินให้หมอกจนหมอกชะงัก และหันมามองฉันด้วยสีหน้านิ่งเรียบก่อนจะเดินออกไปทิ้งให้ฉันยิ้มเก้อทั้งที่ให้ทิปไปถึงห้าร้อย! ห้าร้อยไม่สามารถทำให้เขายิ้มได้เลยเหรอหรือมันน้อยไป?

"รู้แล้วทำไมจีนชอบ"

"ยังไง"

"เขาหยิ่ง"

"นี่สินะเพื่อนรักจีน"

"ก็จีนชอบคนหยิ่งอ่ะฮ่าๆ"

"แต่เขาหล่อจริงใช่ไหมล่ะ"

"ก็หล่อแต่หยิ่ง"

ฉันยิ้มขำเกลก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบเหล้ามาเปิดเทให้ตัวเอง และเพื่อนสาวที่ยอมมาด้วยกันซึ่งร้านเหล้าที่นี่ไม่ได้แย่เลยจริงๆนะ เพลงก็เพราะแบบถ้าอกหักมาแล้วมาดื่มต่อคือตายไปเลยเศร้าจนอยากร้องไห้ตาม

01.13 am.

"ตกลงมึงจะมาไหม?"

(แล้วทำไมกูต้องไป?)

"ทีตอนมึงเมากูยังไปแบกกลับ นี่กูขอแค่นี้ให้ไม่ได้?"

(คนจะหลับจะนอนอ่ะจีน)

"มึงก็อยู่ร้านเหล้าเหมือนกันแหละโจ มาหากูเดี๋ยวนี้"

ฉันพูดจบก็กดตัดสายขณะที่สายตาก็มองเกลที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่ตรงหน้า และให้ตายเหล้าที่นี่มันแรงรึเพื่อนฉันคออ่อนกันวะ ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะกวาดสายตามองไปทั่วร้านที่ตอนนี้คนกำลังทยอยออกเหลือแต่พวกที่เมามากๆจนเพื่อนต้องพยายามลากถู

"เพื่อนหนูชอบพี่จริงๆนะคะพี่หมอก ขอเบอร์พี่หน่อยได้ไหมไม่งั้นมันไม่ยอมกลับแน่ๆ"

เสียงจากโต๊ะหน้าเวทีทำให้ฉันที่กำลังมองหาหมอกต้องหยุดสายตามองไปที่กลุ่มโต๊ะนั้น ขณะที่ตอนนี้หมอกกำลังโดนรุมล้อมโดยพวกเด็กน้อยที่กำลังพยายามขอเบอร์เขา ฉันยกยิ้มมุมปากก่อนจะกวักมือเรียกพนักงานที่กำลังเก็บโต๊ะด้านหลังและยัดเงินให้อีกสามร้อย

"ฝากดูเพื่อนเราแป๊บนึงได้ไหมเดี๋ยวเรามา"

"ได้เลยครับ"

ฉันขยับลุกเดินไปที่โต๊ะหน้าเวทีทันทีก่อนจะเดินแทรกพวกกลุ่มขี้เมาที่กำลังยืนรุมหมอกเข้าไปคว้าแขนเขาพร้อมกับดึงรั้งให้ขยับมายืนข้างๆ จนคนอื่นๆต่างพากันเงียบเสียงลงด้วยความตกใจ

"หมอกคงให้เบอร์เพื่อนเธอไม่ได้หรอกเพราะเขาเป็นของฉัน"

"ห๊ะ? บ้ารึไงพี่หมอกไม่มีแฟน!"

"อ้าว แล้วฉันบอกตอนไหนว่าเป็นแฟนเขา?"

ฉันเลิกคิ้วมองสาวประเภทสองคนที่เป็นเหมือนคนนำของกลุ่มที่เดินมาขอเบอร์หมอกอย่างกวนๆจนมันชะงักไป

"ไปบอกเพื่อนเธอเลิกหวังในเมื่อแค่ขอเบอร์ยังไม่กล้า"

"โอ้โห นี่ก็มั่นเกินไปเลิกเมาก่อนเถอะ"

"ไม่ได้เมาจ้า แล้วอีกอย่างหมอกไม่ได้ชอบนะมาตามแบบนี้...พวกเธอดูคุกคามอ่ะ"

ฉันหันมองหน้าหมอกก่อนจะดึงให้เขาเดินออกมาจากกลุ่มและมาที่โต๊ะของฉันแทน

"ขอบคุณที่ดูแลให้นะ"

"ครับ"

พนักงานที่นั่งเฝ้าเกลให้เดินออกไปเก็บโต๊ะต่อ ก่อนมือฉันที่กำลังเกาะแขนหมอกอยู่จะโดนเขาดึงออกจนฉันต้องหันมองเขาด้วยความสงสัย

"เธอก็คุกคามนะเผื่อไม่รู้ตัว"

"โห เมื่อกี้ไปช่วยนะบอกไว้ก่อนนี่ไม่ขอบคุณไม่พอยังมาด่ากันอีกเหรอ?"

หมอกเบนสายตาหนีฉันขณะที่ฉันกำลังกอดอกมองเขาอย่างไม่พอใจ

"โจโฉ!"

เกลเบิกตากว้างมองผ่านพวกฉันไปทางด้านหลังที่และคนที่กำลังเดินหน้าบึ้งมาหาก็คือโจโฉ ฉันยิ้มให้หมอกก่อนจะเดินมาเผชิญหน้ากับเพื่อนรักอีกคนของตัวเอง

"พาเกลไปส่งหน่อยสิ"

"กูดูเป็นคนขับรถมึงเหรอจีน?"

"ไม่ได้เหรอ?"

ฉันเลิกคิ้วมองโจโฉก่อนจะเหลือบมองเกลที่กำลังนั่งน้ำตาซึมอยู่

"แค่นี้เกลก็พูดถึงมึงไม่หยุดแล้ว"

"แล้วมึงจะกลับยังไง?"

"นี่ไงคนขับรถ"

ฉันเอียงใบหน้ามองหมอกที่กำลังยืนมองอยู่ก่อนโจโฉจะหันมองตาม และถอนหายใจออกมาเสียงดัง

"สนุกให้เต็มที่นะจีนเพราะอีกหน่อยมึงจะไม่ได้ทำอะไรตามใจแบบนี้อีกแน่"

โจโฉเดินมากระซิบข้างหูฉันก่อนจะเดินไปพยุงเกลขึ้น ฉันจึงโบกมือลาเพื่อนทั้งสองก่อนจะหันมองหมอกอีกครั้งด้วยรอยยิ้ม

"ไปส่งจีนได้ไหม จีนคิดว่าจีนเมาจนขับรถไม่ไหวแล้วแหละ"