ชื่อที่พี่ชายพูดออกมามันสะกิดหัวใจจิณณ์อย่างจัง
“เฟิร์นครับ แฟนผมชื่อเฟิร์น”
“อ้อ งั้นเหรอ แล้วเป็นไงบ้างล่ะความสัมพันธ์”
“ก็...เรื่อยๆ ครับ”
“ไหนนายเคยบอกพี่ว่ารอเธอมานานไม่ใช่เหรอ เธอกลับมาแล้วทำไมไม่แต่งกันซะเลยล่ะ”
“ไม่รู้สิครับ ผมไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลย”
“หรือว่านายไม่ได้รักเธอแล้ว?”
“ผม...”
“บอกตามตรงนะจิณณ์ พี่คิดมาตลอดว่านายกับดาวเป็นแฟนกันจริงๆ พอนายบอกว่าทุกอย่างเป็นแค่เรื่องโกหก พี่ยังไม่อยากจะเชื่อเลย ทั้งสายตาที่นายมองเด็กคนนั้น ทั้งสิ่งที่เธอทำให้นาย ทำให้คุณปู่ของเรา นายไม่ได้รู้สึกอะไรกับดาวจริงๆ เหรอจิณณ์”
“ผม...”
“อย่าปล่อยให้ทุกอย่างมันสายเกินกว่าจะกลับไปแก้ไขได้เหมือนพี่เลยจิณณ์ การสูญเสียคนที่เรารักน่ะ...มันไม่ใช่เรื่องสนุกหรอกนะ”
“แปลว่าพี่กับพู่...จะไม่กลับมาคืนดีกันเหรอครับ”
“เธอบอกพี่ว่ามันสายไปแล้ว เธอ...ตัดสินใจคบกับคนอื่นไปแล้ว” เจษฎ์บอกด้วยแววตาเจ็บ
