เสียงเพลงเกาหลีไพเราะที่เคยขับกล่อมบรรยากาศให้ดูอบอุ่นเป็นกันเอง ค่อยๆจางหายไปแทนที่ด้วยความเงียบอึมครึมราวกับมีม่านบางๆ ค่อยๆปิดทับความสนุกสนาน
ความตึงเครียดแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณโต๊ะอาหารแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับบรรยากาศรอบข้างที่ยังคงอบอุ่น เสียงหัวเราะและการพูดคุยเจื้อยแจ้วของลูกค้าคนอื่นๆ ยิ่งทำให้ความเงียบของโต๊ะนี้ดูเด่นชัดขึ้นเหมือนมีพายุลูกเล็กๆกำลังก่อตัว
"บังเอิญจังเลยนะคะ" บิวตี้พูดขึ้นพยายามทำลายความเงียบด้วยน้ำเสียงที่ดูไร้เดียงสา แต่กลับแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์
"หึ...เธอคิดแบบนั้นหรอ" ไอลีนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย สายตาคมกริบจ้องมองบิวตี้ แววตาเต็มไปด้วยความไม่ไว้ใจ
'ใครจะไปเชื่อคำพูดที่ดูใสซื่อ แต่แอบแฝงไปด้วยแผนการอันแยบยลของนางร้ายอย่างเธอได้ เกมระหว่างนางเอกและนางร้ายกำลังเริ่มต้นขึ้นอย่างเข้มข้น'
"ทำไมพวกคุณถึงมาด้วยกันค่ะ"คำถามที่ดูใสซื่อของบิวตี้ กลับทำให้ชายหนุ่มที่นั่
