บทที่ 1 คู่ที่ไร้สถานะ

1127 Words

“พี่ธีมคะนี่กระเป๋ากับเสื้อสูท วันนี้พี่จะได้รับตำแหน่งหัวหน้าแผนกใช่หรือเปล่า ขวัญยินดีด้วยนะคะ” เสียงหวานใสของหญิงสาวดังขึ้น ขณะที่ชายหนุ่มผิวสีแทนกำลังยืนผูกเนคไทอยู่ตรงหน้ากระจกหน้าประตู เพื่อเตรียมตัวออกไปทำงาน ธีม เป็นชายหนุ่มบ้านนอกสุดซื่อที่โชคดีได้ทำงานในบริษัทยักษ์ใหญ่ระดับประเทศ แม้จะเป็นเพียงสาขาย่อยก็ตามและมีคนรักที่สวยราวกับนางฟ้านางสวรรค์ ถึงแม้ตอนนี้ทั้งคู่จะไม่มีสถานะเป็นอะไรกันนอกจากคำว่าพี่น้องคนสนิท ทว่าก็กินอยู่ด้วยกันมาเกือบ 2 ปี คนสนิทชิดเชื้อก็รู้ดีว่ามันมากกว่านั้น “ใช่ขอบคุณนะครับ ขวัญของพี่เนี่ยน่ารักที่สุดเลย อ่อแล้วก็วันนี้ขวัญไม่ต้องรอพี่นะ กินข้าวก่อนก็ได้เผื่อพี่จะกลับดึก เพราะวันนี้ผู้จัดการสาขาคงพาไปเลี้ยงฉลองรับตำแหน่ง” “ได้ค่ะ พี่ธีมไปทำงานดี ๆ นะคะ จุ๊บ!” ธีมยิ้มกว้างอย่างมีความสุขเมื่อได้รับจูบจากอีกฝ่ายเป็นกำลังใจในการทำงานอย่างเช่นทุกวัน ทันทีร่างของธีมเดินหายลับตาไป ขวัญก็เดินกลับเข้าห้องนอนแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาคนที่ตัวเองต้องการเจอ แววตาของเธอประกายวาวอย่างสุขใจต่างจากเมื่อครู่ลิบลับ ขวัญ: พี่สิทธิ์ขา เดี๋ยวขวัญไปหาที่ห้องนะคะ สิทธิ์ : ขวัญรีบมานะครับ วันนี้พี่ซื้อแหวนเพชรของแบรนด์คาคาที่น้องอยากได้มาให้ด้วย สิทธิ์ : (ส่ง รูป) ขวัญ: พี่สิทธิ์น่ารักที่สุดเลยค่ะ ขวัญตอบกลับข้อความอย่างอารมณ์ดีเมื่อเห็นสิ่งที่เธออยากได้ ก่อนจะหันไปเลือกเสื้อผ้าสวย ๆ คืนนี้เธอคงต้องให้รางวัลอีกฝ่ายเพื่อเป็นการขอบคุณ ขวัญคิดอย่างอารมณ์ดี สิทธิ์เป็นพี่รหัสของเธอที่เรียนจบไปแล้ว ทั้ง 2 คนเลยสนิทกันมากเป็นพิเศษ ชนิดที่ว่าแนบแน่นเลยละ YANG Group (สาขาย่อยจ.มหาสารคาม) “ในนามของผู้จัดการสาขา เราขอแต่งตั้งให้นายภูริภัทร สุทธิสน เป็นหัวหน้าฝ่ายการตลาด” แปะ ๆ เสียงปรบมือต้อนรับหัวหน้าฝ่ายคนใหม่ที่เป็นคนคุ้นหน้าคุ้นตากันในบริษัทดังขึ้นเมื่อมีหนังสือแต่งตั้งจากสำนักงานใหญ่ เจ้าของชื่อที่ถูกประกาศออกไปยืนขึ้นและกล่าวขอบคุณ หัวหน้าฝ่ายต่าง ๆ ตามมารยาทที่พึงกระทำ “ดีใจด้วยนะธีม เก่งมากเลย ทำงานแค่ปีเดียวก็มีผลงานจนได้ขึ้นเป็นหัวหน้าฝ่ายแล้ว” หัวหน้าฝ่ายการผลิตที่นั่งข้างเขาเอ่ยชม หลังจากที่เสร็จการประชุมของวันนี้ “ขอบคุณพี่ศักดิ์มากนะครับ” ธีมยิ้มรับ “อิจฉาแฟนของธีมมากเลย ที่ได้แฟนทั้งหล่อและเก่งแบบนี้” หัวหน้าฝ่ายผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น ธีมไม่ใช่ผู้ชายหล่อขาวตี๋แบบหนุ่มเกาหลีเหมือนที่สาว ๆ สมัยนี้กำลังฮิต แต่กลับหล่อแบบชายไทยแท้ ใบหน้าหล่อคมออกซื่อ ๆ จมูกสันโด่ง ผิวสีแทนเพราะกร้านแดดทำงานมามาก อกผายไหล่ผึ่ง ตัวสูง แม้จะอายุเพียง 27 ปี แต่ก็มีความเป็นผู้นำสูง “พูดแบบนี้ ถ้าเกิดผมเข้าใจผิดว่าพี่อีฟชอบจะทำยังไงครับ” ธีมพูดหยอกล้อกับหญิงสาว สำหรับเขาจะใช้คำว่าแฟนกับคนรักได้หรือเปล่านะ เพราะเขากับเธอยังไม่ได้คบกันเลย ถึงแม้เขาจะพยายามขอเป็นแฟนหลายครั้ง แต่ก็ถูกบอกปัดด้วยเหตุผลที่ว่าแม่ของเธอยังไม่ยอมรับเขา เพราะอย่างนั้นเขาจึงต้องพยายามอย่างมากที่จะพิสูจน์ให้แม่ของขวัญยอมรับเขาให้ได้ แม้ว่าตอนนี้ธีมกับขวัญจะพักอาศัยอยู่ด้วยกันราวกับคนรัก เลยทำให้ใครต่อใครคิดว่าพวกเขาคบหาเป็นแฟนกันจริง ๆ “ก็ดีสิ” “ฮะ ๆ อย่าล้อผมเล่นแบบนั้นสิครับ ผมเพิ่งจะได้เลื่อนตำแหน่ง ยังไม่อยากถูกไล่ออก อีกอย่างผมก็มีขวัญอยู่แล้วนะครับ คงปันใจให้ใครไม่ได้หรอก” ธีมหันไปยิ้มกับหัวหน้าฝ่ายสาว “เฮ้อ! พี่ละไม่เข้าใจท่านประธานคนนี้จริง ๆ กฎของบริษัทที่บอกว่าห้ามพนักงานคบกันมันดูงี่เง่าเกินไป ถ้าไม่เห็นว่าเงินเดือนเยอะ พี่คงลาออกแล้ว” อีฟพูดตามความจริงที่อยู่ในใจตัวเอง “เบา ๆ สิครับคนสวย ถ้าคนอื่นแอบอัดเสียงไว้ เราจะแย่นะ” ผู้จัดการฝ่ายอีกคนที่นั่งอยู่ก็เอ่ยเตือน ๆ “แต่ผมก็คิดแบบพี่อีฟนะครับ ผมว่ากฎแบบนี้มันออกจะเกินไป ถ้าไม่ติดว่าเงินเดือนสูงอย่างที่บอกคงไม่มีใครทำจริง ๆ” ธีมออกความเห็น บริษัทนี้ดีทุกอย่างยกเว้นกฎที่ดูงี่เง่าข้อนี้ และรู้สึกเหมือนจะเพิ่งถูกตั้งขึ้นเมื่อเปลี่ยนผู้บริหารคนใหม่ได้ 1 ปี หลังจากนั้นกฎข้อนี้ก็กลายเป็นกฎข้อสำคัญในบริษัทมาตลอดเกือบ 8 ปี เพราะมีคนถูกไล่ออกมากมายเพราะมัน “บางทีพี่ก็แอบคิดนะว่าหรือว่าท่านประธานคนปัจจุบันเธอไม่สวยหรือเคยผิดหวังในความรัก ถึงไม่อยากเห็นคนอื่นมีความสุข” อีฟอดที่จะเมาท์คนที่ตัวเองไม่เคยเห็นหน้าจริง ๆ สักครั้งไม่ได้ ก่อนจะหันไปมองรูปในบอร์ดเว็บไซต์ที่เด่นอยู่หน้าจอ “รูปในบอร์ดเว็บไซต์บริษัทเหรอครับ” “ใช่น่ะสิ รูปนั้นน่ะตั้งแต่ท่านขึ้นเป็นประธานใหม่ ๆ เลยนะ ยังไม่เคยเปลี่ยนเลย ทั้งที่ผู้บริหารหรือกรรมการจัดการคนอื่นเปลี่ยนทุกปี ต้องไม่มั่นใจขนาดไหนถึงไม่กล้าลงรูป” อีฟก็เพิ่งจะเข้ามาทำงานได้ไม่นาน เลยยังไม่เคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของคนที่ตัวเองกำลังพูดถึงอยู่เลย ทั้ง 3 คนมองหน้ากัน ก่อนจะแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง สำหรับธีมแล้วเรื่องพวกนี้มันไม่ได้มีปัญหากับตัวเองเพราะคนรักเขาก็ไม่ใช่พนักงานของที่นี่ ถึงจบมาก็คงไม่ได้ทำงานที่เดียวกันเพราะเธอเรียนดีไซต์เนอร์แต่ก็นะถ้าวันหนึ่งพนักงานในแผนกเขามีความรักกันล่ะควรปล่อยผ่านดีไหม แต่เอาเถอะยังไงก็อยู่ห่างตั้งไกลถ้าไม่ทำอะไรผิดศีลธรรมเขาก็จะทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไล่

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more