My Heart จอมใจของอาทิตย์

EP.4

8.12 PM.

"ขอโทษนะที่มาช้า"

เสียงของพี่ตะวันทำให้ฉันที่กำลังล้างแก้วอยู่หันมองก่อนจะรีบยกมือไหว้หลังเธอเดินเข้ามาพร้อมถุงกล่องข้าวในมือ

"สวัสดีค่ะพี่ตะวัน"

"หวัดดีค่ะ" พี่ตะวันยิ้มให้ก่อนมองไปรอบร้านที่ตอนนี้มีลูกค้านั่งอยู่สองโต๊ะ "อาทิตย์ไปไหน?"

"ไปเข้าห้องน้ำค่ะพี่"

"นี่ยังไม่ได้กินข้าวกันใช่ไหม"

"วันนี้ลูกค้าเยอะมากน่ะค่ะเลยไม่ว่างสั่งข้าวมากินเลย"

ฉันตอบพี่ตะวันตามจริงเพราะวันนี้ช่วงเย็นเลยมาช่วงหนึ่งทุ่มนี่คนเยอะจริงๆ จนน้องพระลักษมณ์เพื่อนน้องอาทิตย์ต้องมาช่วยเสิร์ฟด้วย แต่ฉันไม่แน่ใจนะว่าที่วันนี้คนเยอะขนาดนี้เพราะสองเพื่อนรักรึเปล่าเพราะวันนี้เด็กมหาลัยเยอะมากเป็นพิเศษโดยเฉพาะผู้หญิง เยอะจนที่นั่งเต็มและฉันต้องเดินเสิร์ฟจนไม่ได้กินข้าวเลย

"อ่ะนี่พี่ซื้อข้าวมาให้เดี๋ยวพี่วานบอกอาทิตย์ด้วยว่าพี่จะเข้าโรงบาลแป๊บนึง"

"ได้ค่ะ"

พี่ตะวันยิ้มให้ก่อนจะเดินออกจากร้านข้ามถนนไปฝั่งของโรงบาลและคงเอาข้าวไปให้พี่จอนนี่ต่ออ่ะเพราะเธอถือถุงใส่กล่องข้าวไปด้วย

แกร๊ง

ฉันหันมองที่น้องอาทิตย์ที่เพิ่งเดินเข้ามาในร้านก่อนน้องจะมองตามหลังพี่สาวตัวเองที่กำลังเดินไปทางโรงบาลแล้ว

"พี่ตะวันซื้อข้าวมาให้ไหม?"

"ซื้อๆ...น่าจะเมนูเดียวกันรึเปล่านะ"

ฉันว่าพร้อมกับเปิดกล่องข้าวเพื่อดูเมนูซึ่งมันเป็นข้าวผัดกุ้งกับกะเพราหมูกรอบไข่ดาว..ฉันเม้มปากก่อนมองน้องอาทิตย์ที่กำลังยืนมองอยู่

"ของน้องอาทิตย์คงจะเป็นข้าวผัดกุ้งสินะ"

"อะไรก็ได้"

น้องตอบเสียงเรียบและเดินมาหยิบกล่องข้าวผัดที่ฉันยื่นให้ไปส่วนฉันก็ค่อยๆนั่งลงที่หน้าเคาน์เตอร์ท่ามกลางสายตาน้องที่กำลังมองมา..น้องมองบ่อยมากนะเอาจริง

"มานั่งกินที่โต๊ะเถอะ"

"แต่มันที่นั่งลูกค้า"

"มาครับ"

น้องแบบไม่พูดเยอะจริงๆอ่ะ ฉันเหลือบมองน้องอาทิตย์ที่เดินไปนั่งที่โต๊ะก่อนจะถือกล่องข้าวและเดินตามเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ตัวตรงข้ามและเริ่มกินขณะที่ฉันก็มองข้าวตัวเองและพยายามเขี่ยพวกพริกออกให้พ้นทางแต่ร้านนี้เขาตำพริกอ่ะมันเลยเขี่ยออกแทบจะไม่ได้เลยและประเด็นคือฉันกินเผ็ดไม่ได้ไง

ฟึ้บ..

ดวงตาฉันเบิกกว้างมองกล่องข้าวตัวเองที่ถูกดึงไปทางน้องอาทิตย์ก่อนเขาจะเลื่อนข้าวผัดกุ้งมาตรงหน้าฉันแทน

"น้องอาทิตย์นั่นข้าวพี่นะ"

"อยากกินกล่องนี้" น้องว่าเสียงเรียบและมองมาที่ฉันด้วยสายตานิ่งเรียบ "กล่องนั้นยังไม่ได้แตะสักคำจอมกินเถอะ"

"แต่พี่ใช้ช้อนเขี่ยแล้ว"

"กินเถอะ"

น้องตอบกลับพร้อมตักข้าวเข้าปากมองฉันนิ่งขณะที่ฉันทำได้แต่มองไม่กล้าไปขัดอะไรเพราะน้องมันกินแล้ว แล้วเมื่อกี้บอกว่ากล่องไหนก็ได้นี่คืออะไรอ่ะนี่กะจะแกล้งกันรึไง?

...เห็นเงียบๆแบบนี้เอาแต่ใจใช่เล่นนะว่าไม่ได้

วันต่อมา

08.13 PM.

"อเมริกาโน่"

"ช็อตเอสเพรสโซ่บวกน้ำเปล่า"

"คาปูชิโน่"

"กาแฟ...เอสเปรสโซ่...นมร้อน....แล้วก็..."

ฉันลากเสียงยาวและมองสบตากับน้องอาทิตย์ที่กำลังนั่งจ้องอยู่ตรงข้ามก่อนจะเบนสายตามองทางอื่น

"เอ่อ...โฟมนมร้อน"

"แน่ใจ?"

"ค่ะ พี่แน่ใจ"

น้องอาทิตย์พยักหน้าก่อนจะขยับลุกและหันมองมาที่ฉัน

"งั้นวันนี้ผมจะสอนจอมทำ"

"คะ!?" ฉันตาวาวพร้อมยิ้มกว้างหลังจากน้องอาทิตย์บอกว่าจะสอนแล้ว "พี่เริ่มทำได้แล้วใช่ไหม?"

"อืม"

ฉันยิ้มกว้างไม่หยุดเพราะตื่นเต้นที่จะได้ลองทำอะไรใหม่ๆก่อนจะลุกเดินตามน้องอาทิตย์ไปที่หลังบาร์และหันมองน้องที่ขยับเอียงให้ฉันเห็นเครื่องชงได้สะดวก

"นี่เครื่องบด" ฉันพยักหน้าและตั้งใจฟังมากๆตอนน้องเริ่มอธิบาย "เครื่องบดร้านเรามีสองหัวสำหรับผลัดเปลี่ยนเม็ดกาแฟและใบชาเขียวจอมจะใช้ด้วยกันไม่ได้นะเพราะกลิ่นมันจะกลบกัน"

น้องหันมองฉันและขยับให้แต่ด้วยพื้นที่ตรงนี้มันเล็กไปหน่อยฉันจึงทำได้แค่ชะโงกตัวดูเพียงเท่านั้น

"จอมไม่เข้ามาดูใกล้ๆจะเข้าใจไหม?"

"เอ่อ ขอโทษนะแต่พื้นที่มันน้อย"

"ขยับเข้ามา"

ฉันเม้มปากมองเด็กตรงหน้าแต่ตอนนี้ฉันไม่รู้แล้วแหละว่าใครกันแน่ที่อายุมากกว่าเพราะน้องอาทิตย์นี่ดุซะเหลือเกิน ฉันมองน้องอาทิตย์อีกครั้งก่อนตัดสินใจขยับเบี่ยงตัวเข้าไปด้านในและมองตามมือน้องอาทิตย์ที่กำลังแตะที่เครื่องบดอยู่

"ตรงนี้คือหัวมันถอดเปลี่ยนได้แค่ดึง"

"อ่อ" ฉันมองหัวที่ใส่เมล็ดกาแฟพร้อมกับจับๆแตะๆมันเบาๆ "ต้องออกแรงด้วยใช่ไหม?"

"ใช่เพราะมันไม่มีปุ่มปลดล็อกให้จอมต้องดึงแบบนี้"

ฟึ้บ..

ฉันขมวดคิ้วมองแขนน้องอาทิตย์ที่เอื้อมมือไปจับที่หัวรูปกรวยสำหรับใส่เมล็ดกาแฟพร้อมขยับถอดให้ดูก่อนยื่นมันมาให้ฉัน ฉันรับมาและเงยหน้ามองน้องอาทิตย์อย่างงงๆ

"ลองดู"

"อ่อ"

ฉันนี่ก็โง่จริงเขายื่นมาขนาดนี้ยังจะหันไปมองอีก ฉันเม้มปากและหันมาสวมกรวยลงที่เครื่องก่อนมันจะขยับลงล็อกอย่างง่ายดายไม่ยากอะไร

"ตรงนี้ปุ่มเปิด" ฉันขยับเอียงดูปุ่มเปิดที่มุมข้างทางซ้ายมือของตัวเครื่องก่อนพยักหน้า "เห็นที่ตวงไหม?"

"อันนี้ใช่ไหม?"

น้องอาทิตย์พยักหน้าหลังฉันหยิบที่ตวงที่วางคว่ำอยู่ขึ้นมา คือก็พอรู้อยู่หน่อยๆแหละแค่ไม่เคยได้เจ็บจริงจังแบบนี้

"ส่วนนี่เครื่องชงมีสองหัว" ฉันมองเครื่องชงที่อยู่ทางขวามือของตัวเองพลางพยักหน้า "ปุ่มเปิดอยู่ทางขวาของเครื่องแล้วก็ระวังไอน้ำด้วยตอนเปิด ให้เวลาเครื่องเช็ตตัวสักสองสามนาที"

"มันพุ่งแรงด้วยนิเนาะพี่เคยเห็นเวลาน้องอาทิตย์ทำ"

ฉันเงยหน้าไปพูดกับน้องอาทิตย์อย่างขำๆแต่กลับต้องชะงักเพราะสายตานิ่งเรียบที่กำลังมองลงมา...โอเคพี่ขอโทษพี่เล่นไม่รู้เวลาเองค่ะ

"จอมบดเมล็ดเสร็จเอามาอัดใส่ตรงนี้ต่อเดี๋ยวจะสอนตอนทำเพราะงั้นบดเมล็ดกาแฟเลย"

"คะ ทำเลยเหรอ?"

"ใช่"

น้องอาทิตย์ขยับออกไปยืนห่างออกไปอีกนิดมองฉันที่กำลังยืนนิ่งอยู่ก่อนฉันจะหันมองเครื่องบดและถือที่ตวงไปอังรอที่ตรงบดเมล็ด

ตืด..

ริมฝีปากฉันเม้มเข้าหากันแน่นเพราะหลังกดทำงานมันไม่มีอะไรตกลงมาเลยอ่ะ

"พังเหรอ?"

อย่างว่าว่าฉันจับแล้วพังเลยนะขอร้องแหละ

"จอมลืมใส่เมล็ดกาแฟ"

"โอ๊ะ!" จริงด้วย! ฉันเม้มปากหันมองน้องอาทิตย์ที่กำลังเลิกคิ้วมองมาที่ฉันด้วยสายตานิ่งๆแต่ฉันก็พอรู้อ่ะว่าเขากำลังเอือม "แฮะๆ พี่ลืม"

ฉันกัดปากและหันกลับมาหยิบถุงเมล็ดกาแฟเทลงที่กรวยสำหรับบด

"ไม่ต้องเทเยอะ"

"ค่ะ"

น้องอาทิตย์บอกอีกครั้งฉันจึงพยักหน้าและเทก่อนจะกดบดและมองกากกาแฟที่ตกลงมาจนพูนที่ตวงฉันจึงจัดการบาดมันด้วยนิ้วและเหลือบมองน้องอาทิตย์นิดๆเผื่อเขาจะพูดอะไรแต่เขาก็ยังคงมองนิ่งๆมันเลยทำฉันใจชื้นหน่อยๆ

มาถูกทางแล้วจอมใจเอ๊ย

"เดี๋ยว"

ฉันชะงักทันทีหลังเตรียมจะเอาที่ตวงไปใส่เครื่องชง

"คะ?"

"จอมลืมอัดให้มันแน่น"

ไม่ถูกทางแล้วจอมแกจะขี้ลืมอะไรขนาดนี้วะเนี่ย!

"ขอโทษค่ะ"

ฉันเม้มปากและรีบเอาที่อัดมากดทับให้มันแน่นก่อนเอาใส่ที่เครื่องชงด้วยท่าทีเก้ๆกังๆพร้อมหมุนไปทางขวาแต่มันไม่ล็อกอ่ะ ฉันใส่ผิดเหรอ?

ฟึ้บ..

"จอมใส่ไม่ลงล็อก"

ดวงตาฉันเบิกกว้างพร้อมตัวเองที่กำลังยืนตรงมากๆหลังน้องอาทิตย์ขยับมาใกล้จากด้านหลังและเอื้อมมือมาจับที่ด้ามจับให้พร้อมขยับล็อกไปทางขวาจนมันล็อกและหันมองฉันด้วยใบหน้านิ่งเรียบแต่ใบหน้าเรานี่สิมันใกล้กันเกินไปแถมยังดูเหมือนน้องกำลังโอบฉันอยู่อีกต่างหาก

"ออกแรงด้วย"

"ดะได้"

น้องมองฉันต่ออีกนิดและเอื้อมมือมาไปหยิบแก้วมารองกาแฟก่อนขยับไปด้านหลังทิ้งให้ฉันยืนนิ่งมองกาแฟที่กำลังไหลลงที่แก้วอย่างตั้งใจ

"บดเอสเปรสโซ่รอสิจอมยืนรอทีล่ะอย่างมันช้านะ"

"อ่อ ใช่ๆ"

อยากจะตบหน้าตัวเองแรงๆเพื่อเรียกสติจริงๆ ฉันจัดการบดเอสเปรสโซ่ต่อและทำตามขั้นตอนเดิมก่อนจะตวงนมและนมข้นหวานพร้อมกับใส่ฟองนมในตอนท้ายก่อนจะเอาหลอดใส่และหันมองน้องอาทิตย์ที่กำลังยืนรออยู่ยิ้มๆ

"เสร็จแล้วค่ะ" ฉันยื่นมันให้น้องและมองรอว่ามันจะออกมาดีไหมหลังน้องชิม "เป็นไงบ้าง?"

"ดี"

"เย้!"

ฉันยิ้มกว้างพร้อมกับมองน้องอาทิตย์ที่กำลังยืนดูดคาปูชิโน่อยู่ ถึงหน้าน้องจะนิ่งและไม่ได้ชมไรมากแต่เขาก็กินไม่หยุดแหละนะ

"ทีนี้ก็ชาเขียว"

พอเห็นว่าน้องอาทิตย์ดูชอบฉันก็รู้สึกมีกำลังใจทำต่อทันทีและขั้นตอนมันไม่ได้ยุ่งยากเพราะแค่ทำตามขั้นตอนเดิมช้ำเท่านั้นและชาเขียวที่ฉันทำเป็นแก้วต่อไปมันอร่อยมากเลยแหละเพราะน้องให้ฉันชิมเองด้วย สนุกแฮะ..ได้ลองอะไรใหม่ๆนี่มันดีจริงๆแหละแล้วก็ต้องขอบคุณครูสอนด้วยล่ะนะถึงจะดุไปบ้างแต่ก็ออกมาดีเลยล่ะ

9.36 PM.

"ทำเป็นสามเมนูแล้วเหรอ?"

"ใช่ค่ะน้องอาทิตย์สอน"

"อาทิตย์เนี่ยนะสอน?"

ฉันมองพี่ตะวันที่กำลังหัวเราะขำก่อนน้องอาทิตย์จะหันมองและถอนหายใจใส่พี่สาวตัวเองอย่างไม่พอใจนัก

"เธอไม่อยู่แล้วใครจะสอนล่ะ?"

น้องถามกลับเสียงเรียบแต่พี่ตะวันยังคงยิ้มขำอยู่พี่ตะวันเพิ่งกลับจากมหาลัยน่ะเห็นว่าทำงานเหมือนเดิมและก็นั่นแหละวันนี้ฉันทำเป็นสามเมนูแล้ว

"เบ้บ!!"

ฉันสะดุ้งตกใจหลังเสียงของพี่จอนนี่ดังขึ้นหลังเขาเดินเข้ามาในร้านด้วยท่าทีอ่อนเพลียพร้อมตรงไปกอดพี่ตะวันที่หลังเคาน์เตอร์ท่ามกลางสายตาของฉันและน้องอาทิตย์ที่กำลังมองอยู่ ฉันเบนสายตามองทางอื่นทันทีหลังสบตากับพี่ตะวันแต่น้องอาทิตย์ที่นั่งมองนิ่งๆด้วยสายตาเอือมๆอย่างเคย

"พี่เหนื่อยมากเลย"

"เหนื่อยก็ไปพักมากอดอะไรอายน้องๆบ้าง"

"กอดเพื่อชาร์จพลังไงเบ้บ"

"จอนนี่"

"เคเบ้บพี่ปล่อยก็ได้"

พี่จอนนี่ว่าพร้อมยกแขนขึ้นและเดินมานั่งกับน้องอาทิตย์ที่กำลังนั่งทำการบ้านคณิตอยู่ที่โต๊ะ

"การบ้านเหรอ?"

"ครับ"

"ยากม่ะ?"

"ไม่"

"นี่สิคุณหมอมือหนึ่งคนต่อไปของโรงบาลพี่...พี่จองตัวแล้วนะ"

ฉันยิ้มบางๆเมื่อพี่จอนนี่เอื้อมมือไปจับที่ไหล่น้องอาทิตย์และฉันก็เพิ่งจะนึกได้ว่าพี่จอนนี่เป็นเจ้าของโรงบาลนี่นะ

"ยังไม่ติดเลยมาจองตัวอะไร"

"พี่รู้อาทิตย์ทำได้สบายอยู่แล้ว"

พี่จอนนี่ว่ายิ้มๆก่อนจะเหลือบมองฉันที่กำลังยิ้มอยู่ซึ่งนั้นทำเอาฉันชะงักและก้มหัวทักทายเขาแทน

"เฮ้ยพี่ลืมเราได้ไง!"

"คะ?"

"เลี้ยงต้อนรับน้องจอมใจไง!" พี่จอนนี่ว่าเสียงดังและหันมองพี่ตะวันที่กำลังเท้าแขนกับเคาน์เตอร์มองมาอยู่ "เบ้บลืมเหรอ?"

"ลืมจริงแหละช่วงนี้ยุ่งๆ"

"ไม่เป็นไรเลยค่ะ"

"โนๆๆ ต้องเลี้ยงๆคืนวันศุกร์นี้เป็นไงเดี๋ยวเฮียเป็นเจ้าภาพเอง" พี่จอนนี่ว่าพร้อมกับมองพี่ตะวันและเธอก็พยักหน้า "ดีไหมอาทิตย์ทำเนื้อย่างกินที่ดาดฟ้าเหมือนตอนนั้น"

น้องอาทิตย์มองพี่จอนนี่ก่อนเขาจะมองฉันและหันมองพี่จอนนี่อีกครั้ง

"ผมไม่มีปัญหา"

"Nice! โอเคตามนั้นน้องจอมใจชอบอะไรเป็นพิเศษไหม?"

"ได้หมดค่ะแค่เนื้อย่างก็ได้"

"เยี่ยมม กินกับไวน์คงหลับฝันดี"

"พี่แค่หาเรื่องดื่มใช่ไหม?"

พี่จอนนี่เบิกตามองพี่ตะวันพร้อมส่ายหน้าทันทีแต่นั่นไม่ทันแล้ว เขาดูไม่เนียนจนฉันหลุดขำแล้วอ่ะ ฉันยิ้มบางๆก่อนสบตากับน้องอาทิตย์ที่กำลังมองมาอยู่...อีกแล้วมองอีกแล้วนะ