วันถัดมา
“หนูเพลงแต่งตัวเสร็จหรือยังคะ ถ้าเสร็จแล้วลงมาทานข้าวนะลูก แม่ทำกับข้าวไว้ มาทานก่อนไปทำงานนะคะจะได้มีแรง”
“เพลงเสร็จแล้วค่ะแม่ภา” เพลงขวัญขานตอบเบา ๆ
ตึกตึก
ก่อนที่สองเท้าเล็กจะรีบสาวเท้าลงบันไดมาจากชั้นสองและเดินไปหาแม่ภาที่กำลังวางช้อนจัดโต๊ะอาหารอยู่ที่โซนห้องครัว เพลงขวัญหลุบตามองโต๊ะอาหารที่มีแต่ของโปรดที่เธอชอบทานมากมายถูกจัดวางไว้อยู่บนโต๊ะจนเรียวปากเผลอยิ้มออกมาอย่างอัตโนมัติ
“มองอะไรลูก รีบมาทานเร็วเดี๋ยวอาหารมันเย็นหมดค่ะ” เสียงหวานของแม่ภาดังขึ้นทำให้เพลงขวัญดึงสายตาออกมาก่อนจะยิ้มตอบแม่ภากลับไป
“ค่ะ แม่ภา”
ว่าจบเพลงขวัญก็หย่อนก้นตัวเองลงบนเก้าอี้ แม่ภาก็นั่งลงตำแหน่งตรงข้ามเพลงขวัญจากนั้นทั้งสองก็เริ่มรับประทานอาหารด้วยกัน และอยู่ ๆ เพลงขวัญก็รู้สึกถึงความอบอุ่นและสบายใจเธออดคิดไม่ได้ว่าถ้าหากเธอไม่บังเอิญกลับมาเจอแม่ภาในช่วงสถานการณ์ที่เลวร้ายแบบนี้บางทีตอนนี้
