23.30 น.
รถยนต์จอดหน้าโรงพยาบาลขนาดใหญ่ ร่างกำยำลงจากรถทันทีก่อนจะออกแรงวิ่งเข้าไปในโรงพยาบาล สายตาของทศวรรษพร่าเลือน สองเท้าของเขาสับวิ่งเร็วแค่ไหนชายหนุ่มแทบไม่รู้ตัว ความเจ็บปวดที่ไม่ได้พานพบมาเนิ่นนาน วันนี้เขาได้เจอกับมัน
เจ็บ...โคตรจะเจ็บกว่าที่เธอบอกว่าไม่รักเขาเป็นร้อยล้านเท่า
ทศวรรษรู้ข่าวว่าหลังจากที่อิงดาวออกไปจากเขา เธอถูกลูกหลงโดนยิงจากเหตุกราดยิงที่เป็นข่าวสะเทือนอยู่ตอนนี้ หูของทศวรรษอื้อไปหลายนาทีหลังจากที่ได้รับสายมารดาตัวเอง ทศวรรษรีบมาที่โรงพยาบาล เขาวิ่งขึ้นบันไดจนเหงื่อท่วมใบหน้า ราวกับหัวใจของเขาถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ทศวรรษผลักประตูบันไดหนีไฟออก มองหาห้องฉุกเฉินจนเห็นดวงดาว มารดาของอิงดาวที่นั่งกุมใบหน้าตัวเองเพียงลำพัง
“คุณน้า”
“ทศ!”
ดวงดาวลุกขึ้นพรวดทันที ใบหน้าของหญิงวัยกลางคนตื่นตระหนกเมื่อเห็นหน้าทศวรรษ ดวงดาววิ่งเข้ามาหาเขา อีกฝ่ายยกมือขึ้นจับมือของทศวรรษและร้อ
