ส่งท้ายความสุข
"คิดถึงจังเลยค่ะ"
แก้มหอมวิ่งเข้าไปกอดพ่อกับแม่ด้วยความคิดถึง
"ไม่ต้องพูดเลยไอตัวดี ถ้าคิดถึงก็ต้องกลับมาหาพ่อกับแม่มั่งแหละนี้อะไรจนพ่อลืมไปแล้วว่าหน้าลูกสาวเป็นยังไง"
พ่อแก้มหอมบ่นให้ลูกสาว
"โอ้...อย่างอนนะ มาคราวนี้หอมจะมานอนด้วยสองคืนเลยน้าา"
"แค่สองคืน มาทำเป็นพูด แล้วไอหนุ่มนั้นใคร"
พ่อกำนันของแก้มหอมถามเสียงดุ
ทำให้การันต์ใจคอไม่ดีไปด้วย
"คุณการันต์นี้แม่นีกับพ่อกำนันของหอม พ่อคะแม่ค่ะนี้คุณการันต์เจ้านายหอมค่ะ"
แก้มหอมแนะน้ำยิ้มๆ ความจริงเธอโทรมาบอกพ่อกับแม่ไว้แล้วว่าเธอกับว่าที่ลูกเขยจะมาวันนี้
"คุณพ่อคุณแม่สวัสดีครับ"
การันต์ยืดตัวขึ้นเพื่อสร้างความมั่นใจให้ตัวเอง
"เจ้านายคนนี้หรอที่ใช้งานจนแกไม่มีเวลากลับบ้านมาหาพ่อแม่"
พ่อกำนันทำเสียงดุ
"เอาน่าคุณ ลูกมาเหนื่อยๆไปจ้ะเข้าไปพักในบ้านก่อน"
แม่นีของแก้มหอมเป็นคนเอ่ยตัดบท
"ไปค่ะ เข้าบ้านกัน"
แก้มห
