(แพร)
พรึบ
ลมหายใจของฉันสะดุดทันทีที่เห็นไตรทศกระโดดขึ้นบนสังเวียนพร้อมกับคว้าเอานวมมาสวมใส่ที่มือทั้งสองข้างของตัวเอง ขณะที่สายตาดุดันก็กำลังจ้องมองไปยังพีร์ที่กำลังโดนหมัดไว้กับเสาไม่วางตา
ใจจริงฉันก็สงสารน้อง ไม่อยากให้ไตรทศต้องใช้ไม้แข็งแบบนี้ แต่ถ้ายิ่งใจอ่อนคอยรองรับสิ่งที่เกิดจากการกระทำของพีร์ไปเรื่อยๆ คนที่พลาดจะเป็นฉันเอง
"น่ากลัวอยู่นะ"
น้องยิวพูดขึ้นมาอย่างแผ่วเบาหลังเห็นสายตาที่ไตรทศกำลังจ้องมองไปยังพีร์ เขาทั้งโกรธทั้งโมโหและตลอดสองวันที่ผ่านมาไตรทศก็ให้คนตามพีร์ไปทั่ว ตามไปจนเจอว่าน้องของฉันหนีไปอยู่บ้านแฟนตัวเองที่อยู่ต่างอำเภอ ก่อนเขาจะให้คนลากตัวมาแล้วเป็นฝ่ายขอจัดการพีร์เอง
ไตรทศหันมามองฉันที่กำลังมองเขาอยู่ ก่อนพี่ชัยจะขึ้นไปบนเวทีด้วยอีกคน เมื่อไตรทศเห็นว่าฉันไม่ได้แสดงท่าทีอะไรเขาก็หันไปชกนวมเข้าหากันจนเกิดเสียงและเริ่มการสั่งสอนพีร์ในแบบของเขา
ปั้ก!
"
