ฉันยกมือขึ้นกุมท้องแน่น ร่างกายยังคงอ่อนแรงเพราะอาการคลื่นไส้ แต่หัวใจกลับเต้นแรงยิ่งกว่าปกติ เมื่อได้ยินเสียงพวกเธอยังคงคุยกันต่อไปอย่างไม่รู้เลยว่ามีฉันอยู่ในห้องน้ำด้วย
“เออดิ คิดถึงแทบขาดใจเลยอ่ะ ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวันนะเว้ย” เสียงแก้วดังขึ้นพร้อมหัวเราะเบา ๆ “เมื่อคืนพอพี่เจเจมาหากูนะ บอกเลยกูยังตั้งตัวไม่ทันเลยเว้ย…พี่เขานี่แม่งโคตรรุนแรง กระแทกมาที กูนี่เจ็บจี๊ดไปทั้งตัวเลยว่ะ”
คำพูดนั้นเหมือนมีดคมกรีดลงมาที่กลางอกฉันเต็มแรง ความรู้สึกเจ็บจี๊ดแผ่ซ่านจนแทบหายใจไม่ออก ฉันกำมือแน่นจนเล็บจิกลงไปในฝ่ามือ แต่ก็ทำได้แค่ก้มหน้าอยู่อย่างเงียบ ๆ
“จริงดิแก้ว โอ๊ย กูอิจฉามึงว่ะ พี่เจเจทั้งหล่อ ทั้งรวย สาว ๆ ในคณะก็อยากได้กันทั้งนั้น”
“พี่เจเจอ่ะ ของกูค่ะ ใครหน้าไหนก็ไม่มีทางได้เขาไปหรอก ลองมีคนมายุ่งกับคนของกูสิ กูจะตบให้ตายเลย”
น้ำเสียงของแก้วเปลี่ยนเป็นคุมเชิง มือของแก้วกำแน่นที่สะโพก
