เจเจขมวดคิ้วมองขึ้นไปยังชั้นสอง สายตาคมกริบยังคงจับจ้องร่างของแจมอย่างไม่ละสาย
“เอ๊ะ!…นั่นมันผู้หญิงคนนั้นนี่” แก้วพูดพลางหันมามองเจเจ “คนที่บอกให้พี่เจเจรับผิดชอบเพราะท้องนี่คะ แล้วพี่ชินไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับอีนั้นด้วย”
เจเจหันไปมองแก้วด้วยสายตาดุ ๆ ราวกับจะมองทะลุวิญญาณคนตรงหน้า ทำให้แก้วถึงกับเกร็งตัวไปเล็กน้อย
“อีนั่น…อีนั้นกับใคร…พูดจาให้เกียรติเมียกูหน่อย แล้วก็…ไปบอกพี่มึงด้วยว่า…อย่า…มา…ยุ่ง…กับเมียกู!” เสียงของเจเจแข็งกร้าวทุกคำ ดูเหมือนจะทำให้บรรยากาศรอบ ๆ ตึงเครียดขึ้นทันตา
แก้วกะพริบตาอ้ำอึ้ง มือเกร็งอยู่ข้างลำตัว ก่อนจะตอบเสียงเบา ๆ “แต่พี่เจเจ…แก้วก็เมียพี่นะ…”
เจเจยักคิ้วขึ้น พลางก้าวเข้าใกล้เล็กน้อย น้ำเสียงแข็งกร้าวแต่ชัดเจน “ซื้อกิน…กูไม่นับ!”
เจเจพูดจบ ผิวปากเบา ๆ มือหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง ก่อนจะหมุนตัวแล้วเดินออกไปจากแก้ว ทิ้งให้เธอยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นด้วยความอึ้งและ
