- เจเจ -
ผมนั่งมองหน้าเธอพร้อมกับกุมมือของเธอไว้ที่อกของผมที่ตอนนี้มันกำลังเต้นแรงจนไม่มีความเบาลงเลยสักนิด
“ถ้าเธอรู้อะไร… ช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหม อย่าทำเหมือนว่าฉันเป็นคนโง่” ผมเอ่ยบอกเธอ
“เมื่อถึงเวลา พี่จะจำมันได้เอง” คำพูดของเธอทำให้ผมหยุดชะงักชั่วขณะ แต่สายตาที่จริงจังนั้นกลับทำให้หัวใจผมเต้นแรงขึ้นอีก
ทันใดนั้น ภาพหนึ่งก็แวบเข้ามาในหัวราวกับฟิล์มที่ฉายเองโดยไม่ทันตั้งตัว ผู้หญิงคนนั้นวิ่งไล่ตีกัน เสียงหัวเราะแหลมคมเต็มไปด้วยชีวิตชีวา
และรอยยิ้มสดใสที่ฉายออกมานั้น ทำให้หัวใจผมเต้นแรงขึ้นเป็นเท่าตัว ความรู้สึกแปลกประหลาด
ทั้งหวั่นไหว ทั้งคุ้นเคย ผสมปนเปกันจนผมแทบตั้งตัวไม่ทัน
สายตาของเธอยังคงจ้องมาที่ผม มือหนายังจับข้อมือฉันไว้แน่นราวกับต้องการยืนยันบางอย่าง
ผมกลืนน้ำลาย เงยหน้ามองเธอ และพยายามรวบรวมสติ
อยู่ ๆ ความอุ่นชื้นก็ไหลรินลงมาจากจมูก ผมขมวดคิ้วแน่น ก่อนจะยกมือเช็ดลวก
