ตอน : 40
ยศวิน :
เขาหัวเราะเบาๆ
"อ้าว ก็ฉันพูดความจริงนะ"
ยศวิน :
เขาทำหน้าทะเล้นเหมือนจะหอมแก้มเธอ แต่ยังไม่ทันได้หอม...
ติ๊ง! ติ๊ง! เสียงสายเรียกเข้าจากโทรศัพท์ ของเขาดังขึ้น ยศวินหยิบมือถือขึ้นมาดู พอเห็นชื่อโชว์ว่า 'คามิน' เขาก็ถอนหายใจออกมาอย่างรู้ชะตา
ยศวิน :
"... พวกมันมาแล้วแน่เลย"
เขารับสายพร้อมสีหน้า ที่พยายามควบคุมให้ ปกติที่สุด
คามิน :
"ฮัลโหล เห้ยย วิน! วันนี้ไอ้ธาม ไอ้ภพ บอกจะไปกินไวน์ที่ห้องมึงอ่ะ เปิดแอร์รอเลยนะ กูโทรมาถามมึงก่อนว่าเอาอะไรเพิ่มมั้ย"
ยศวิน :
เขาชะงักไปสองวินาทีเต็ม ก่อนจะเดินหนีมาอีกฝั่งของห้อง แล้วตอบกลับแบบ จริงจังสุดชีวิต
"เออ... ไวน์หมด"
คามิน :
"หมด??? ห้องแกคือมีไวน์เป็นลัง"
ยศวิน :
กลอกตา
"ไวน์หมด แต่พี่ไม่หมด... เอ๊ย! พี่หมดแรง จะนอนแล้วเว้ย"
คามิน :
"มึงป่วยเหรอวิน"
ยศวิน :
"เปล่า... แค่ติด... เอ่อ... ติดพัดลม อยา
