“แล้วพี่ก็รู้มาว่านาเดียเองก็โสดไม่ใช่หรอ“
ก็พี่ครามเล่นถามฉันแบบนี้ แล้วจะให้ตอบว่าไงละคราวนี้ ในเมื่อฉันเองก็โสดจริง ๆ โสดสนิทซะด้วยซ้ำ
”เอ่องั้นมังคะ“
ฉันตอบแบบไม่เต็มปาก เพราะฉันกำลังนึกถึงหน้าของไอ้ศรัณขึ้นมา ทันทีที่พี่ครามถามฉัน
“พี่ขอยืมมือถือเราหน่อยสิ”
“อะไรนะคะ”
ฉันเงยหน้ามองพี่คราม ที่จู่ ๆ ก็มายืมมือถือฉัน
“ไม่ได้ยินหรือยังไง พี่ขอยืมมือถือหน่อย“
พี่ครามไม่ได้พูดเปล่า เขายื่นมือมาเอามือถือจากฉันจริง ๆ ฉันไม่รู้จะทำยังไง ก็ต้องยอมยื่นมือถือให้ไปแบบงง ๆ
”ปลดล็อครหัสด้วย“
”คะ“
”รหัส“
คราวนี้พี่เขาหน้านิ่ง ไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้าให้ฉันได้เห็นเลยแม้แต่น้อย มีเพียงสายตาที่ดูออกจะบังคับฉันซะด้วยซ้ำ ฉันยอมหยิบมือถือกลับมาแล้วก็ปลดล็อกรหัสให้ ในใจคิดตลอดว่าพี่เขาจะทำอะไร แต่ถ้าให้เดาก็คงจะไม่พ้นเมมเบอร์ของตัวเองลงในเครื่องของฉัน แล้วก็คงจะสั่งให้ฉันโทรหานั่นแหละ
“อืม”
ฉันย
