แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาภายในห้องนอนสีโทนอุ่น บนเตียงมีหญิงสาวนั่งกอดลูกไว้ในอ้อมแขน หลังจากที่เธอส่งไคล์ขึ้นรถโรงเรียนแล้วก็มาให้นมลูกต่อ ร่างนุ่มนิ่มของลูกชายทำให้เธอฉีกยิ้มออกมาด้วยความสุข เพราะเมื่อคืนมันไม่ใช่ความฝันที่เธอนั้นได้นอนกอดลูกชายอีกครั้ง
แต่สักพักเธอก็ตื่นจากความจริงเมื่อมีเสียงกริ่งหน้าบ้านดังเข้ามา
“เมื่อวานทำไมคุณไม่มารับลูก” เธอเปิดประตูและรีบถามทันที แต่ต้องตกใจกับสภาพของเขาที่กระเซอะกระเซิงแทบดูไม่ได้ ไหนจะใบหน้าและตามตัวที่ถลอกไปหมด “คุณไปทำอะไรมา”
“พอดีรถยนต์ผมเสีย แล้วเช่ามอเตอร์ไซต์แถวนั้นมาขับเพื่อจะมาหาคุณเมื่อคืน แต่ผมเสียหลักรถล้มถึงมารับลูกไม่ได้”
เธอนิ่งสักครู่ว่าจะเชื่อดีหรือไม่เชื่อดี แต่สักพักก็มีข้อความของพ่อสามีดังขึ้นมาว่าเมื่อคืนเบนจามินเกิดรถล้มจึงมารับลูกกลับไม่ได้ เธอรู้ว่าพ่อสามีคงไม่มีทางโกหกเธอหรอก
“เข้ามาทำแผลก่อนสิ” เธอพูดเสียงนิ่งและท
