“เธอหายไปไหนมาวิเวียน เดี๋ยวนี้ออกไปข้างนอกบ่อยจัง”
เสียงทุ้มของเบนจามินดังขึ้นทันทีเมื่อหญิงสาวกลับเข้ามา เพราะตอนที่เขากลับมาบ้านเขาใจหายมากที่ไม่เห็นเธอกับลูกชายของตัวเองอยู่บ้าน แต่เบาใจได้หน่อยหนึ่งเมื่อเห็นไคไดรฟ์น้องชายของเธอยังอยู่ที่พึ่งกลับมาจากโรงเรียนพอดี
“ไปหาคุณพ่อมาค่ะ พาลูกไปเยี่ยมคุณพ่อมา” เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ
“พ่อผม”
“ใช่ค่ะ คุณพ่อ” เธอตอบและเดินไปที่เปลสำหรับเด็กวางลูกน้อยเธอลง เพราะต้องการเปลี่ยนแพมเพิส
เมื่อเธอเปลี่ยนเสร็จเลยนั่งเล่นกับลูกต่อโดยไม่ได้สนใจชายหนุ่มอีกเลย เขาถามอะไรเธอก็แค่นิ่ง ถามคำตอบคำจนเขาสงสัยว่าเธอเป็นอะไร
“คุณโกรธอะไรผมรึเปล่าวิเวียน”
“เปล่านี่ค่ะ ฉันแค่เหนื่อย และอยากใช้เวลาอยู่กับลูก” เธอตอบและมองลูกชายที่นอนยิ้มมาทางเธอ และไม่นานก็หลับไปตามประสาของเด็กทารกที่กินแล้วก็นอน
เธอใช้เวลาอยู่ตรงนั้นนานนับชั่วโมงได้ เหมือนต้องการเก็บทุก
