ตุ้บ!
“โอ๊ย!! เจ็บนะคะ” ผมโยนนาราเข้าไปในรถคันหรูของผม อย่างแรง ซึ่งนั่นทำให้ศีรษะของเธอชนเข้ากับคันเกียร์รถอย่างจัง มือเล็กของเธอกุมศีรษะตัวเองเอาไว้ด้วยความเจ็บปวด
“อย่าลงมา ไม่งั้นเธอเจ็บหนักแน่คืนนี้” ผมชี้หน้านาราอย่างคาดโทษ ก่อนจะอ้อมไปฝั่งคนขับแล้วสตาร์ทรถขับออกไปอย่างรวดเร็ว
“พี่จะพานาไปไหน จอดรถเดี๋ยวนี้นะ”พี่ งั้นเหรอไปติดปากเรียกใครมาวะ ปกติเรียกแทนตัวผมด้วยคำว่า คุณ นารามองซ้ายมองขวาด้วยท่าทางหวาดกลัว เมื่อผมพาเธอขับรถมาในทางที่ไม่คุ้น เธอเขย่าแขนผมเร่าๆแต่ผมกลับไม่สนใจเธอ ในทางกลับกันกลับเร่งเครื่องยนต์ให้เร็วขึ้นอีก
“นั่งนิ่งๆ อย่าให้ฉันต้องหมดความอดทนกับเธอ นารา!”
“ขับช้าหน่อยได้ไหมนากลัว” ผมไม่สนใจนาราที่นั่งตัวสั่นอยู่ข้างๆ แต่เร่งความเร็วจนสุดขีดจำกัดของมัน ด้วยอารมณ์ที่เดือดพล่านอยู่ตอนนี้
@คฤหาสน์ของคาเท
“ลงมา” ผมเปิดประตูรถฝั่งที่นารานั่งออกกว้าง มือหนากระชากแขน
