หย่าหวนรักกลับมา

EP3คบคั่นเวลา

ภายหลังเหตุการณ์วันนั้นไม่นานจีน่าก็ได้ยินข่าวว่า คารอสไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ทว่า เขาไม่ได้ไปเรียนต่อแค่คนเดียวแต่เขาไปเรียนต่อพร้อมกันกับผู้หญิงที่เขาแอบชอบ ซึ่งจีน่าเองก็เพิ่งรู้เรื่องนี้เหมือนกัน เพื่อนผู้หญิงคนนั้นของเขาที่เธอเคยเห็นหน้าค่าตามาแล้วหลายครั้งหลายครา ผู้หญิงที่คารอสยืนยันเสียงหนักแน่นว่าเป็นแค่เพื่อนกัน แท้จริงแล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่เขาแอบชอบมานานนมนั่นเอง และดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่กำลังพัฒนาไปอีกสถานะหนึ่ง คารอสจึงได้บอกเลิกจีน่าอย่างเยือกเย็น

ซึ่งเรื่องราวของคารอสที่จีน่ารับรู้มามันยืนยันคำพูดของคารอสที่บอกเธอว่า ‘ที่ผ่านมาเขาไม่เคยรักเธอเลย ไม่เคยรู้สึกอะไรด้วย’ คือเรื่องจริง คารอสแค่คบจีน่าไว้แก้เหงาเพื่อรออีกคนพร้อมเปิดใจให้เขาก็เท่านั้น ที่ผ่านมามีแค่จีน่าที่โง่ หลงมัวเมาอยู่กับความรักที่ไม่มีจริงอยู่ฝ่ายเดียว

มีแค่เธอที่โง่งมรักเขาอยู่คนเดียว

“ฮึก” มีแค่เธอที่จมอยู่กับความเสียใจ จมอยู่กับความทรงจำที่ทำร่วมกันกับเขา ”ใจร้ายจัง“ จีน่าพึมพำนอนมองรูปของคารอสที่เพิ่งอัปลงโซเชียลเมื่อไม่นานมานี้พร้อมกับน้ำตาที่รินไหล รอยยิ้มของเขาที่ประดับอยู่บนใบหน้าบ่งบอกได้ดีว่าตอนนี้เขามีความสุขมากแค่ไหน และเป็นรอยยิ้มที่เธอไม่เคยได้รับมันจากเขาเลยสักครั้ง คารอสไม่เคยยิ้มกว้างให้เธอแบบนี้เลย ทว่า เงาสะท้อนร่างของใครบางคนในแววตาของคารอสกลับทำให้จีร่าปวดใจ

คงมีแค่เธอที่ยังไม่ไปไหน ขณะที่เขาเดินไปไกลเกินหวนกลับมาแล้วสินะ

ก็อก ๆ

“จีน่า น้องหลับอยู่หรือเปล่า” เสียงเคาะประตูหน้าห้องบวกกับเสียงตะโกนเรียกของพี่ชายทำให้จีน่ารีบปาดน้ำตาบนใบหน้าทิ้ง ลนลานลุกมาเปิดประตูให้พี่ชาย

“พี่จัสมีอะไรกับน้องเหรอคะ” เห็นหน้าน้องสาวแวบแรกก็รู้ได้ทันทีว่าเด็กคนนี้แอบร้องไห้อีกแล้ว ผ่านมาสองอาทิตย์แต่จีน่าก็ยังคงร้องไห้เสียใจกับความรักที่ล้มเหลวไม่เป็นท่าอยู่ทุกวัน ความสดใสที่เคยมีก็หดหายไป ยิ่งมองหน้าน้องก็ยิ่งปวดใจ ขณะเดียวกันก็นึกโทษตัวเองไปด้วยที่ไม่ยอมห้ามน้องให้ถอยห่างออกจากคารอส

นัยหนึ่งจัสตินก็ไม่คิดเหมือนกันว่าคารอสจะกล้าหักอกจีน่าไม่เหลือชิ้นดีแบบนี้ ไม่คิดว่ามันจะกล้าทำกับจีน่าถึงขนาดนี้ทั้งที่จีน่าเป็นน้องสาวของเขาและเขาที่เป็นเพื่อนสนิทของมัน

“พี่เป็นห่วงเลยขึ้นมาดูเราน่ะ หิวไหมให้พี่ทำอะไรมาให้กินรึเปล่า” ตรอมใจจนร่างกายซูมผอมชวนให้คนมองรู้สึกใจหาย

จีน่าส่ายหน้าน้อย ๆ แทนคำตอบ

“หรืออยากไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาไหม วันนี้พี่ว่างไม่ได้ออกไปไหน พี่พาน้องไปเที่ยวได้นะ น้องอยากได้อะไรวันนี้พี่ก็พร้อมเปย์ไม่ขัดน้องเลย” พยายามรบเร้าจีน่าให้ออกจากห้องมาสูดอากาศข้างนอกบ้างเผื่อว่ามันจะทำให้เธอรู้สึกดีกว่าการขังตัวเองอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแบบนี้

“ฮึก” จีน่าเบะปากร้องไห้โฮออกมา จนจัสตินรีบคว้าตัวน้องสาวเข้ามากอดอย่างต้องการปลอบประโลมเธอ จีน่าร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างน่าสงสาร เสียงร่ำไห้ของเธอมันสะท้านไปถึงหัวใจคนเป็นพี่ชายอย่างเขา

เห็นน้องสาวที่รักร้องไห้เจ็บปวดขนาดนี้ พี่ชายอย่างเขาเองก็เจ็บปวดไม่ต่าง หากย้อนเวลากลับไปได้ จัสตินไม่มีทางพาคารอสมาที่บ้านเขาเด็ดขาด และถ้าย้อนเวลากลับไปได้จัสตินจะขัดขวางทุกทางไม่ให้จีน่ากับคารอสคบกัน

”ทำไมพี่ครอสถึงใจร้ายกับน้องได้มากขนาดนี้ น้องทำอะไรผิดเหรอคะพี่จัส ฮึก น้องเจ็บจังเลย“ ยิ่งนึกถึงผู้ชายใจร้ายคนนั้นหัวใจของจีน่าก็ยิ่งบีบรัดเข้าหากันแน่น มันเจ็บรวดร้าวราวกับดวงใจดวงนี้ของเธอกำลังแตกออกจากกันเป็นเสี่ยง ๆ

”ไม่เป็นไรนะพี่อยู่ตรงนี้ เราจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน“ รู้ดีว่ามันยากแต่เขาในฐานะพี่ชายจะจับมือน้องสาวฝ่าฝันความเสียใจนี้ไปให้ได้อย่างแน่นอน ”น้องร้องไห้ได้เต็มที่เลยนะอยู่กับพี่ไม่ต้องทำเป็นเข้มแข็งหรอก อกพี่พร้อมให้น้องซบเสมอ” ปลอบประโลมน้องสาวด้วยถ้อยคำอ่อนโยน ขณะที่ดวงตาคมวาวโรจน์ไปด้วยความเกลียดชัง

วันไหนที่มันเยื้องกรายกลับมา วันนั้นแหละเขาสาบานเลยว่าจะเป็นวันตายของมัน