ด่าอีก ก็จูบอีก
1036 คำ
ผมพยายามก้มมองคอเสื้อของตัวเอง แต่มองยังไงก็มองไม่เห็น แต่มิลินน่าจะเห็นมันอย่างชัดเจน เพราะผมใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาว
“มันไม่ใช่อย่างที่คิดนะ ผมไม่ได้เอากับเขา”
“มาบอกฉันทำไม ฉันไม่ได้อยากรู้”
คนตัวเล็กสะบัดข้อมือสุดแรงจนหลุดแล้วเตรียมจะเดินออกไป แต่ก็ต้องหน้าคะมำจมอกแกร่ง เพราะถูกผมรั้งแขนเข้ามากอดรัดเอาไว้แน่น ไม่ยอมให้เธอได้ขยับหนีอีก
“ราเชนทร์ ทำอะไรของนาย ปล่อยฉันนะ ไอ้คนสกปรก! ไอ้คนมั่วกาม ไอ้คน... อื้ออ”
ริมฝีปากบางถูกประกบปิดด้วยริมฝีปากของผม จนเหลือเพียงเสียงอู้อี้ที่ดังออกมา รอจนอีกฝ่ายไร้เสียงแล้ว ผมถึงได้ผละจูบออก
“สันดานเสีย! อุ๊บ”
เพียงแค่หลุดคำด่าออกมาจากปาก ผมก็ทาบจูบซ้ำพร้อมกับล่วงล้ำเข้าไปในโพรงปากนุ่ม แล้วตวัดปลายลิ้นหยอกเย้าเล่นเอาคนที่ถูกจู่โจมอ่อนระทวยไปกับรสสัมผัสที่ไม่อาจต้าน
“อื้ออ”
เสียงครางกระเส่าดังแว่ว บ่งบอกได้ถึงอารมณ์ที่กำลังพุ่งขึ้นสูง พอเป็นมิลิน ผมกลับไม่รู้สึกว่าถูกรบกวนด้วยภาพซ้อนทับเลย ซ้ำยังอยากที่จะสัมผัสเรือนร่างของเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ รู้ตัวอีกทีมือไม้ที่ซุกซนก็เลื่อนลงไปบีบเคล้นที่ก้นงอนแล้ว
“ยะ หยุดนะ”
คนตัวเล็กผลักอกผมออกสุดแรง แต่ยังไม่คลายออกไปจากอ้อมกอด เพียงแค่หลุดออกจากการจูบเท่านั้น
“อย่ามาลามปามร่างกายฉัน”
แววตาที่เต็มไปด้วยความสับสนจ้องมองมาอย่างสั่นไหว ผมไม่เข้าใจว่าเธอกำลังโกรธ หงุดหงิด น้อยใจ หรือเป็นอะไรกันแน่ รู้แค่ว่าผมต้องอธิบายว่ามันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดเลย
“ผมยังไม่ได้กับผู้หญิงคนนั้น ผมรีบออกมาก่อน เพราะว่า...”
ผมนิ่งงันไปพักหนึ่ง เพราะผมก็ไม่รู้ถึงสาเหตุที่แท้จริงเหมือนกัน
“เพราะว่าผมยังไม่เ****น”
เพี๊ยะ!
ใบหน้าของผมหันไปตามแรงตบที่กระทบเข้าแก้มอย่างสุดแรง ก่อนที่จะค่อย ๆ หันกลับมามองมิลินที่กำลังกำหมัดแน่นด้วยความโกรธจนตัวสั่น
“นายนี่มัน... ร่าน! ฉันเกลียดผู้ชายแบบนายที่สุดเลย จะไปตายที่ไหนก็ไป”
ผลัก!
เป็นอีกครั้งที่ผมตัวเซไปตามแรงผลัก แต่คราวนี้ผมไม่ได้เดินตามเธอออกไป เพราะรู้ว่าเธอกำลังโกรธ และไม่รู้ด้วยว่าผมพูดอะไรผิด เอาจริงก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอโกรธผมทำไม ผมเพิ่งจะเป็นคนแบบนี้เสียที่ไหน และใช่ว่าเธอเองก็เพิ่งจะรู้
“มือหนักใช่เล่นนะเนี่ย”
ผมยกมือขึ้นแตะแก้มข้างที่โดนมิลินตบเข้าเต็มแรง ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน เหมือนในใจมีเรื่องเครียดให้แบกรับเอาไว้อยู่ โดยไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังเครียดเรื่องอะไร นี่ล่ะครับ สาเหตุที่แก้ไขไม่ได้สักที
หลังจากกลับเข้าห้องตัวเอง ผมก็ตรงเข้าไปอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัว จังหวะนี้ถึงได้เห็นรอยลิปสติกบนคอเสื้อ ลามไปถึงลำคอ รอยชัดขนาดนี้นี่เอง มิลินถึงได้มองเห็นอย่างรวดเร็ว
ผมรีบเปลื้องผ้าออกแล้วเริ่มชำระร่างกาย แต่พอน้ำเย็น ๆ สัมผัสลูบผิวกาย ความอยากกระหายก็เริ่มครอบคลุม สิ่งนี้แทบจะกลายเป็นกิจวัตรประจำตัวผมไปแล้ว หากวันไหนเครียด ๆ แค่ได้ปลดปล่อยมันบ้าง มันก็ดีขึ้น
มือหนาลูบสัมผัสไปกับแท่งเอ็นร้อนก่อนจะออกแรงรูดสาวในจังหวะช้าเนิบ ผมหลับตาพริ้มพลางยันมือใส่กำแพง จากนั้นก็เริ่มเร่งจังหวะอย่างรู้จุดเสียวของตัวเอง
“อ้าา”
ฝ่ามือร้อนโอบอุ้มแท่งเอ็นไว้แน่น ก่อนสมองของผมจะเริ่มจินตนาการถึงภาพเสียว ทั้งที่ภาพจำเกี่ยวกับเรื่องอย่างว่าก็มีอยู่เต็มคลัง ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องผุดภาพนี้ขึ้นมาหลอกหลอน
“ระ ราเชนทร์ อื้ออ”
น้ำเสียงและสีหน้าของมิลินแทรกเข้ามาในจังหวะที่ผมกำลังรูดสาวแท่งเอ็นอย่างบ้าคลั่ง จนผมต้องหยุดการกระทำไปเสียดื้อ ๆ
“แม่ง! เอาอีกแล้วเหรอวะ”
ผมส่ายหน้าพัลวัน พยายามสั่งให้ตัวเองหยุดคิดเรื่องลามปามกับมิลินสักที พอเริ่มตั้งสติได้ ผมก็ต้องมาเริ่มรูดสาวและบิ้วอารมณ์ใหม่อีกครั้ง
“ฮึก!”
แท่งเนื้อลำยาวถูกรูดสาวอย่างช้า ๆ และเร่งจังหวะขึ้นไปเรื่อย ๆ พอขึ้นจังหวะที่อารมณ์มันฉุดไม่อยู่ สมองเจ้ากรรมมันก็ดันเผลอไปคิดภาพที่ไม่ควรอีกแล้ว
ภาพที่จูบกับมิลินบนดาดฟ้าฉายออกมาให้ผมจินตนาการต่อ หากเธอไม่ผลักผมออก ผมก็คงจะกดเธอลงเตียง ก่อนจะเริ่มซุกไซ้ตามซอกคอ ถลกเสื้อเธอขึ้นแล้วดูดเลียยอดอกสีชมพูระเรื่อนั่น ตามด้วยการถ่างขาเรียวสวยนั้นขึ้นพาดบ่า แล้วก็...
“อ้าา มิลิน”
สวบ สวบ!
ผมขบฟันแน่นพลันเชิดหน้า ปล่อยอารมณ์ไปกับการรูดสาวแท่งเอ็นและจินตนาการที่ไม่สมควร ภาพท่อนเนื้อสวนเข้าออกในรูรักที่ฉ่ำเยิ้ม และเสียงครางหวานหูของมิลินดังเข้ามาในห้วงความคิด ก่อนที่ปลายกระบอกปืนสีเนื้อจะพุ่งของเหลวสีขาวขุ่นออกมาเต็มกำมือ
“อ้าา”
ผมตัวงอในจังหวะสุดท้าย พลันหอบกระเส่าอย่างหมดเรี่ยวแรง ก่อนจะก้มลงมองฝ่ามือที่เต็มไปด้วยคราบน้ำกาม เพียงแค่เห็นของเหลวมหาศาล ผมก็รับรู้ได้ถึงแรงเก็บกดที่ซ่อนอยู่ในตัว
จริง ๆ แล้วผมก็อยากจะตายห่า แล้วทำไมผมถึงทำกับผู้หญิงคนอื่นไม่ได้ล่ะ ทำไมถึงมีแค่มิลินที่แทรกเข้ามาให้ห้วงความคิดตลอดเวลา นี่ผมกำลังติดใจเธออยู่หรือเปล่า?
- ผู้เขียน
