เซ่นพิษราตรี
1126 คำ
ผมเคยคิดมาตลอดว่าตัวเองเป็นคนที่หนักแน่น ไม่ไขว้เขวกับอะไรง่าย ๆ แต่แล้วมิลินก็พังความคิดเดิม ๆ ของผมไปจนหมดสิ้น... จากที่ไม่เคยคิดจะเข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้มากกว่าฐานะบอดี้การ์ดกับเจ้านาย กลับกลายเป็นว่าผมต้องยับยั้งอารมณ์ตัวเองไม่ให้เผลอทำในสิ่งที่ไม่ควร
“สรุปไม่กล้า? งั้นก็ออกไป”
เสียงกระเส่าเคล้าความหงุดหงิดเอ่ยบอก ก่อนที่เธอจะควานมือหาโทรศัพท์แล้วหยิบมันขึ้นมาเพื่อเตรียมกดออกโทรหาใครสักคน
“อย่า!”
เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะโทรหาบุคคลอื่น ผมก็ไม่รีรอที่จะพุ่งเข้าไปแย่งมือถือแล้วกระชากออกจากฝ่ามือของเธออย่างแรง
“จะมาห้ามฉันทำไม ถ้านายใจเสาะนัก ก็อย่ามายุ่ง!”
ร่างเล็กพยายามยื้อแย่งโทรศัพท์ของเธอกลับคืน แต่กลับถูกผมจับกดลงใส่เตียงนอนแล้วตรึงแขนเอาไว้แน่น
“ปล่อยนะ! เอาโทรศัพท์ฉันมา”
มิลินดิ้นขลุกขลักใต้ร่าง เสียงหอบหายใจกระเส่าพร้อมกับหน้าอกที่กระเพื่อมไหวทำให้ผมแทบอดใจไม่อยู่
“แค่นิ้วใช่ไหมที่ต้องการ”
คนใต้ร่างหยุดดิ้นไปชั่วขณะ ไม่รู้เป็นเพราะว่าประโยคคำถามของผม หรือเพราะเธอเหนื่อยที่จะดิ้นหนีแล้ว
“ว่าไง แค่นิ้วใช่ไหม?”
“อืม”
ต่อให้รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ผิด แต่ผมก็ไม่อยากรู้สึกมีอารมณ์ร่วมไปกับสิ่งนี้ ผมอยากให้สิ่งที่เกิดขึ้น เป็นเพียงแค่การช่วยเหลือ ไม่ใช่เพื่อการตอบสนองความต้องการของตัวเอง หรือเป็นการฉวยโอกาสแต่อย่างใด
“จะ จะทำอะไร”
ดวงตากลมโตเบิกโพลงเมื่อมองเห็นว่าผมดันตัวขึ้นแล้วปลดเข็มขัดออกจากเอว ผมเองก็ไม่ได้ตอบคำถามในสิ่งที่กำลังทำ เพียงแค่ถอดเข็มขัดออกมาคาดปิดตาเอาไว้ เธอจะได้มั่นใจ ว่าผมไม่ได้คิดจะฉวยโอกาสกับเธอแต่อย่างใด เพียงแค่ทำตามคำสั่งของเธอเท่านั้น
“อ้าขา”
ตอนนี้ดวงตาของผมมองไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น เพราะถูกคาดปิดเอาไว้ด้วยเข็มขัด แต่ถึงกระนั้นความรู้สึกอยากมันก็ยังไม่ลดน้อยถอยลงเลย ยิ่งคลำมือไปตามเรียวขาสวยแล้วลูบขึ้นช้า ๆ ลำแท่งเอ็นที่ซ่อนตัวอยู่ภายใต้กางเกงก็ผงาดขึ้นมาตามสัญชาติญาณ
“อ๊ะ!”
เสียงครางหวานดังขึ้นในจังหวะที่ก้านนิ้วแตะสัมผัสลงกลีบกุหลาบที่ฉ่ำน้ำ ผมไม่อยากจินตนาการหรือคิดภาพสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเลยสักนิด แต่มันดันห้ามความคิดของตัวเองไม่ได้
“ระ ราเชนทร์ อื้ออ”
ทั้งที่ปิดตาแล้วแท้ ๆ แต่เสียงครางหวานของอีกฝ่ายกลับทำให้ผมแทบคลั่ง ผมจึงต้องรีบสอดก้านนิ้วเข้าไปในรูรักที่ฉ่ำเยิ้ม หวังส่งเธอขึ้นสวรรค์ให้เร็วที่สุด ก่อนที่ความอดทนของผมจะขาดสะบั้น แล้วทำอะไรที่มันผิดต่อคุณท่านไปมากกว่านี้
สวบ ๆ
“อ๊ะ อ๊ะ บะ เบาก่อน อื้ออ”
ร่างที่สั่นสะท้านดันตัวเองขึ้นมาโอบกอดรอบคอผมแน่น เสียงหอบกระเส่าเต็มไปด้วยอารมณ์ที่พุ่งทะยานอย่างไร้เพดานกั้น
“เจ็บหรือเปล่า”
ผมถามเสียงเรียบ พยายามซ่อนอารมณ์ร่วมที่ก่อเกิดอยู่ภายในใจ ทั้งที่ตอนนี้ท่อนล่างของผมกำลังแข็งโป๊กจนปวดหนึบไปหมด
“ไม่เจ็บ... เสียว”
“...”
ผมต้องใช้ความอดทนมากแค่ไหนที่จะไม่ทำอะไรเกินว่ายัดนิ้วเข้าไปในร่องเสียวนี่
“อ๊ะ อื้ออ ระ ราเชนทร์ อย่าเร่ง”
มิลินตัวสั่นระริกพร้อมกับรั้งคอผมไว้แน่น ก่อนที่ริมฝีปากของผมจะถูกเธอล่วงล้ำอย่างไม่ทันตั้งตัว แต่ดูเหมือนยัยไก่อ่อนนี่ยังไม่เป็นงาน ผมเลยต้องเป็นฝ่ายจู่โจมแล้วกดจูบเธอแนบลงไปกับพื้นเตียง ก่อนจะสอดปลายลิ้นเข้าไปควานหาความหอมหวานที่ซุกซ่อนอยู่ในโพรงปากนุ่มชื้น ในขณะที่ปลายนิ้วกำลังรัวกระแทกอัดใส่ร่องเสียวจนน้ำหวานเยิ้มอาบเต็มก้านนิ้ว
“ใกล้เสร็จหรือยัง”
ผมผละจูบออกแล้วเอ่ยถามเสียงแหบพร่า หากเธอยังชักช้า ผมก็ไม่รับประกันแล้วนะว่าจะทำเพียงแค่นี้
“ฮึก! ยัง”
เธอตอบกลับเสียงหอบกระเส่า พลันยกมืออีกข้างของผมขึ้นขยำกำเนินอกที่เปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้ากีดขวาง ทำขนาดนี้ ผมจะไม่ใจแตกได้ยังไง...
“หยุดทำไม”
คนตัวเล็กร้องถามเสียงตื่น คงกลัวว่าผมจะหยุดให้การช่วยเหลือ ผมเองก็ไม่ได้ตอบคำถาม ทันทีที่ถอนก้านนิ้วฉ่ำแฉะออกจากร่องรัก ผมก็มุดหน้าลงใต้หว่างขาก่อนจะใช้ลิ้นมอบสวรรค์ให้แก่เธอ เผื่อมันจะช่วยให้เธอถึงฝั่งฝันได้เร็วขึ้น
“อ๊ะ ระ ราเชนทร์ อื้ออ”
หน้าท้องแบนราบกระเพื่อมไหวขึ้นลงตามแรงแหย่ของก้านลิ้น ผมไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธอกำลังทำหน้าแบบไหน แต่ถ้าฟังจากเสียงคราง ผมก็พอจะจินตนาการภาพนี้ออก
“อื้ออ มะ ไม่ไหวแล้ว”
นิ้วเล็กขยำกำเส้นผมของผมไว้แน่น พร้อมกับเด้งสวนใส่ก้านลิ้นที่กำลังรัวตวัดใส่เม็ดเสียวจนเสียงครางดังลั่นคับห้อง เพียงไม่กี่อึดใจ เธอก็กระตุกหงึกพร้อมกับยกเรียวขาพาดที่บ่าของผมด้วยความเกร็ง
“ดีขึ้นหรือเปล่า”
ผมดันตัวขึ้นพลันเอ่ยถาม อยากจะขอตัวกลับห้องแล้วไปจัดการท่อนล่างของตัวเองบ้าง แต่มิลินกลับไม่ปล่อยให้ผมออกไปง่าย ๆ เธอลุกขึ้นมานั่งอยู่ต่อหน้า ก่อนจะดึงเข็มขัดที่คาดปิดตาของผมลงโดยไม่บอกไม่กล่าว
“คุณหนู...”
ผมรีบเบนหน้าหลบในทันที เมื่อลืมตาขึ้นมาและพบว่าร่างกายเธอกำลังเปลือยเปล่า ก่อนจะถูกคนตัวเล็กจับเรียวแก้มให้หันกลับไปสู้หน้า พลันโน้มตัวขึ้นมาบดจูบอย่างหื่นกระหาย
“อื้ออ”
เสียงปลายลิ้นบดเบียดกันในโพรงปากนุ่มชื้น พร้อมกับมือเล็กที่บีบขยำท่อนเอ็นของผมอย่างลองดี ก่อนจะรูดซิบแล้วงัดมันขึ้นมารูดสาวเบา ๆ
“อ้าา ทำแบบนี้ มั่นใจแล้วเหรอ...”
ผมข่มตาระงับอารมณ์เป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะคว้าข้อมือเล็กเอาไว้แน่นพร้อมกับจ้องตาเธออย่างจริงจัง
“แค่คืนเดียว หลังจากนี้นายก็ลืมมันซะ”
“ได้... แค่คืนนี้ แล้วลืมมันซะ”
- ผู้เขียน
