วันนี้ฉันแทบไม่ได้อะไรจากการนั่งทำพิธีเลย แต่กลับรู้สึกถูกดูดพลังไปจนหมด พี่สิงห์พยายามที่จะซุกไซ้ซอกคอเพื่อปลุกอารมณ์ฉันก่อนนอน แต่ฉันก็เอ่ยปฏิเสธออกไปตรง ๆ เพราะรู้สึกเพลียและง่วงมาก เขาก็ไม่ได้เซ้าซี้หรืองอแง ยอมปล่อยให้ฉันได้นอนพักตามที่ร้องขอ
และทันทีที่หัวถึงหมอน ฉันก็ถูกกระชากเข้าสู่ห้วงนิทรา หลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่มารู้สึกตัวอีกทีฉันก็ดันมาโผล่ที่บ้านไม้หลังเดิม ทว่ารอบนี้มันกลับดูน่ากลัวและวังเวงแปลก ๆ ชอบกล
ปกติฉันจะโผล่มาที่นี่ในช่วงเช้า แต่ตอนนี้กลับมาโผล่ช่วงพลบค่ำ รอบข้างดูเงียบผิดปกติ ราวกับไม่มีจิ้งหรีดเรไรอยู่ใกล้บริเวณนี้ ทั้งที่รอบข้างถูกโอบอุ้มไปด้วยป่าทึบ
แอดด...
ประตูไม้เก่าเกรอะเคลื่อนเปิดออกช้า ๆ ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด ราวกับชวนเชิญให้ฉันเดินย่างเข้าไปในตัวบ้านที่เงียบสนิท
ฉันลังเลใจเล็กน้อยว่าควรเข้าไปดีหรือเปล่า แต่หากไม่เข้าไป ฉันอาจจะพลาดเหตุการณ์ที่สำคัญไ
