[สิงห์ Talk]
เช้ามืดของวันนี้ผมกับมินตรามีภารกิจใหญ่ต้องออกเดินทางกันตั้งแต่ฟ้ายังไม่เปลี่ยนสี โดยได้รับความอนุเคราะห์จากหลวงพ่อให้ทิดอ่ำคนขับรถประจำวัดมาส่งถึงจังหวัดหนองคาย เพื่อจะนั่งเรือข้ามฟากไปยังประเทศลาวที่อยู่ติดกัน
ตอนนั่งรถทิดอ่ำข้ามจังหวัดมาก็ไม่ใช่อุปสรรคหรอกครับ กระทั่งมาถึงแล้วเราต้องนั่งเรือข้ามฟากกันมาอย่างทุลักทุเล เพราะใช้เรือลำเล็กมาก พอถึงที่หมายก็ต้องต่อสองแถวเข้าไปยังหมู่บ้านที่อยู่ห่างไกลออกไปหลายร้อยกิโลเมตร กว่าจะมาถึงหมู่บ้านที่พวกเราต้องพักก็ปาไปทุ่มกว่าแล้ว
“อ้ายส่งแค่หม่องนี้เด้อ พากันย่างเข้าไปเอง” (พี่ส่งแค่ตรงนี้นะ พากันเดินเข้าไปเองแล้วกัน)
จู่ ๆ รถสองแถวก็ชะลอรถแล้วชะโงกหน้าออกมาตะโกนบอก ทั้งที่เพิ่งจะถึงปากทางเข้าหมู่บ้านเอง
“เอ้า! เจ้ากะจอดหม่องมันมืดโพดอ้าย เข้าไปส่งในหมู่บ้านบ่ได้ติ” (พี่ก็ส่งในที่มืดเกินไป เข้าไปส่งในหมู่บ้านไม่ได้เหรอ)
คนขับรถ
