[สิงห์ Talk]
หลังจากที่เราทั้งคู่เข้ามาอยู่ในบ้านไม้หลังนี้แล้ว ยายแก่ผมหงอกก็ยื่นตะเกียงส่งให้กับผม แต่แววตากลับเอาแต่จ้องมองมินตราไม่วาง
“ขอบคุณครับ”
ผมรับตะเกียงลักษณะเก่าคร่ำครึมาวางไว้ข้างตัว สายตาก็จ้องมองยายแก่ตรงหน้าไม่วางตาเช่นกัน
“น้ำอยู่ในไห อยากกินกะไปตักเอา นั่น... บ่อนนอน” (น้ำอยู่ในไห ถ้าหิวก็ไปตักเอา ส่วนนั่น... ที่นอน)
เธอเว้นจังหวะการพูดแล้วพยักหน้าไปด้านข้างที่มีที่นอนเตรียมเอาไว้ พร้อมทั้งกางมุ้งเสร็จสรรพ ราวกับเตรียมต้อนรับผมกับมินตราก่อนหน้าแล้ว
“ยายอยู่คนเดียวเบาะครับ” (ยายอยู่คนเดียวเหรอครับ)
“อืม”
เธอตอบเสียงเบาในลำคอ ก่อนจะหันหลังแล้วเดินลงบันไดไป ทิ้งให้ผมกับมินตรานั่งอยู่ด้วยกันลำพัง
“ยายไปแล้วเหรอคะ”
“อื้อ”
เธอเม้มปากเล็กน้อยก่อนจะขยับเข้ามากระซิบพูดกับผมเสียงแผ่ว
“คุณยายดูน่ากลัวจัง”
“หึ ๆ มองเห็นหรือไง ถึงรู้ว่าน่ากลัว”
ผมกลั้วขำกลบเกลื่อน พร้อม
