วันที่รอคอย

1410 คำ

กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็ตกบ่ายแล้ว พี่สิงห์จึงสั่งให้ฉันไปอาบน้ำอาบท่าให้เสร็จ ก่อนจะกินข้าวแล้วเข้าไปนอนพัก แต่ไม่รู้ว่าทำไม กินอะไรฉันก็อยากจะอ้วกออกมาหมด ทำเอาอ่อนเปลี้ยเพลียแรง และผล็อยหลับไปอีกรอบ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ได้ยินเสียงจิ้งหรีดขับร้องก้องป่าอยู่ใกล้ ๆ บริเวณนี้ “นี่หลับไปนานแค่ไหนแล้วเนี่ย” ฉันพึมพำกับตัวเองเสียงเบา พร้อมกับพยายามควานมือหาชายมุ้ง “ตื่นแล้วเหรอ” เสียงประตูห้องถูกเปิดออก ตามมาด้วยเสียงที่คุ้นเคยของพี่สิงห์ “ค่ะ ทำไมปล่อยให้หนูนอนหลับนานขนาดนี้คะเนี่ย” “ก็ชดเชยไง เธอไม่ได้นอนหลับเต็มอิ่มตั้งหลายคืน” ชายมุ้งถูกยกขึ้นด้วยฝีมือของชายร่างกำยำตรงหน้า ก่อนที่เขาจะยื่นแขนมาให้ฉันจับแล้วประคองตัวลุกขึ้นยืน “แล้วพี่สิงห์ล่ะคะ ได้พักบ้างหรือยัง” “ยังเลย ฉันต้องออกไปช่วยชาวบ้านที่ถูกผีเข้าน่ะ ก่อนหน้านี้ก็ให้น้าอรมาเฝ้าเธอ ไอ้สรเพิ่งมารับแม่มันกลับไปเมื่อกี้นี้เอง” เขา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม