เย็นนี้มีอาหารเลิศรสที่ทำโดยฝีมือน้าอรก่อนจะนำมาเสิร์ฟให้ถึงที่ ประกอบไปด้วยแกงสายบัวใส่ปลา และย่างปลากลิ่นหอมกรุ่น ปกติฉันไม่ค่อยชินกับอาหารพื้นบ้านเท่าไหร่ แต่วันนี้กลับรู้สึกว่ามันอร่อยเป็นพิเศษ หรือจริง ๆ ความอร่อยมันอาจซ่อนอยู่ที่กลวิธีให้ได้มาซึ่งวัตถุดิบกันนะ
“ค่อย ๆ กิน เดี๋ยวก็สำลักหรอก”
พี่สิงห์รีบห้ามในระหว่างที่แกะก้างปลาออกให้ฉันก่อนจะนำมาวางใส่จานที่อยู่ตรงหน้า
“ก็มันอร่อยนี่คะ”
ว่าแล้วก็หยิบปั้นข้าวในจานขึ้นใส่ปากอีกรอบ รสชาติมันดีกว่าปลาที่ซื้อตามตลาดเยอะเลยแฮะ
“พี่สิงห์ได้กินบ้างหรือเปล่าคะ อย่ามัวแต่แกะก้างให้หนูนะ”
“กินเหมือนกันแหละน่า ฉันไม่โง่ปล่อยให้ตัวเองอดตายหรอก”
อีกฝ่ายพูดขณะเคี้ยวข้าวในปาก ฉันถึงได้สบายใจขึ้นมา
“แล้วแก้วล่ะคะ ไม่มากินข้าวด้วยกันเหรอ”
“ช่างมันเถอะน่า”
พี่สิงห์มักจะปัดคำถามทุกครั้งที่ฉันเอ่ยถามถึงแก้ว เกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขากันนะ ถ้าฉัน
