Ep 6 ใกล้ล่ะ
1080 คำ
Ep 6 ใกล้ล่ะ
เจสซี่พี่ชายที่แสนดีมาวันนี้เขาเหมือนคนที่น้องอิมไม่เคยรู้จัก เขาไม่ดุแต่ใช้น้ำเสียงที่ดูจะหยอกล้อจนทำให้น้องอิมใจคอไม่ดี เจสเห็นท่าทีของน้องก็เลยไม่อยากจะแกล้งต่อ เพราะในไม่ช้าอิมก็ต้องมาอยู่ในปกครองของเขาอยู่แล้ว เขายืดตัวขึ้นเอามือจับศีรษะน้องอิมโยกไปมาเบา ๆ ก่อนจะลุกไปถามห้องแต่งตัว ไม่กี่นาทีเขาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินออกมาบอกให้อิมเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด ชุดขาสั้นเสื้อยืดกับชุดชั้นในใหม่ที่ถูกหัวหน้าแม่บ้านจัดสั่งให้เมื่อตอนเช้าตามคำสั่ง หัวหน้าแม่บ้านไปยืนรอเวลาห้างหรูเปิดประตูและวิ่ง 4 คูณ 100 ไปให้ถึงช็อปชุดชั้นในและช็อปแบรนด์หรูที่ได้โทรนัดหมายตั้งแต่เมื่อคืน ยังดีที่เธอต้องการแค่ชุดเดียวและตามคำสั่งก็คือเสื้อยืดกางเกงกับรองเท้าอีกคู่ ไซซ์นั้นไม่ต้องห่วงเพราะน้องอิมของเจ้านายเธอเป็นลูกค้าประจำระดับ VVIP อยู่แล้ว เพราะบ้านน้องอิมเหรอไม่ใช่เพราะเจ้านายเธอต่างหาก พนักงานทั้งโรงแรมในเครือรู้กันหมดแล้วว่าอนาคตใครคือนายหญิงน้อย
มิสพิ้งที่มีตำแหน่งเป็นหัวหน้าแม่บ้านแต่เธอไม่ใช่จะอยู่รับใช้ลูกค้าทั่วไป เธอจะคอยดูแลเฉพาะคนในครอบครัวเจ้านายและเพื่อนสนิทเท่านั้น ที่สำคัญเธฮเป็นคนเดียวที่ไม่ต้องขออนุญาตใครเข้าออกชั้น VVIP เรียกว่าเธอสำคัญกว่าบอร์ดบริหารหลายคนเสียอีก แต่เธอก็ชอบให้คนอื่นเรียกเธอว่าหัวหน้าแม่บ้าน อายุอานามก็ประมาณ 40 ต้น ๆ มีความเข้าอกเข้าใจคนรุ่นพ่อแม่และรุ่นลูกแบบเจสซี่ได้ดี เงินเดือนของเธอไม่ต้องสืบเรียกได้ว่าซื้อกระเป๋าแบรนด์หรูเดือนเว้นเดือนยังได้ เมื่อคืนเธอไม่อยู่แม่บ้านที่ทำการมาดูแลน้องอิมได้โทรไปแจ้งรายละเอียดให้เธอทราบก่อนที่เจ้านนายน้อยของเธอจะส่งข้อความหาเสียอีก
"คุณพิ้งคะ"
"ว่าไงจ๊ะ"
"ข้างบน"
"ทำงานไปเดี๋ยวจะตกงานก่อนได้รู้เรื่องเจ้านาย"
.
.
"สวัสดีค่ะคุณเจสคุณอิม"
"สวัสดีค่ะพี่พิ้งหนูขอโทษนะคะรบกวนพี่พิ้งแต่เช้าเลย"
"พูดอะไรอย่างนั้น...พิ้งทำด้วยความเต็มใจอยู่แล้ว"
"พี่พิ้งครับผมจะไม่กลับเข้ามารบกวนพี่ดูแลข้างบนให้ด้วย"
"ค่ะ...คุณเจส"
เจสซี่ไม่พูดรายละเอียดอื่นเพราะรู้ว่าหัวหน้าแม่บ้านจะจัดการเรื่องที่เหลือเอง เสื้อผ้าของเขากับน้องอิมจะถูกนำไปซักอบรีบอย่างดีก่อนส่งกลับไปที่บ้านใหญ่ของเจสซี่ภายใน 2 วัน และที่เหลือก็คงเป็นเรื่องการรับสายจากท่านรองประธาน ผู้เป็นมารดาของเจ้านายเธอ หูอาจจะชาหนักหน่อยรอบนี้เพราะคุณเจสเล่นเปิดตัวแบบนี้ แต่เธอทนได้นายหญิงน้อยก็ใช่ใครอื่นน่ารักน่าชังแต่เด็ก มีใครบ้างไม่เอ็นดูน้องอิมของคุณเจส
"เรากำลังจะไปไหนคะ"
"พี่พาไปกินอาหารทะเล"
"จริงอ่ะ...กรี้ส"
"อิมบอกที่บ้านก่อน"
"อืม"
น้องอิมที่กำลังดีใจเมื่อนึกถึงภาพกุ้งหอยปูปลาสด ๆ จนลืมเรื่องที่เธอเพิ่งนอนค้างร่วมเตียงกับพี่ชายตัวปลอมที่นั่งขับรถอย่างสบายอารมณ์ อิมใช้วิธีส่งข้อความเข้ากลุ่มครอบครัวแทนที่จะโทรเพื่อให้ทุกคนได้รู้ที่เดียว และเธอก็ไม่ได้คิดจะรอคำตอบหรือคำอนุญาตจากใครด้วย พิมพ์เสร็จก็เก็บมือถือลงกระเป๋าใบน้อยทันที เวลาเธออยู่กับเจสซี่เธอจะชินกับการไม่ใช่มือถือเพราะเจสไม่ชอบ อยู่กับเขาก็ต้องคุยกับเขาไม่ใช่ไถมือถือดูเรื่องอื่นหรือคุยกับคนอื่น
"พี่เจสข้อความจากพี่ ๆ เป็นร้อยเลย"
"ช่างมัน"
"แต่"
"อิม"
"ค่า"
เรื่องอิมมานอนค้างที่โรงแรมทำเอาคีนอยู่ไม่เป็นสุข แต่โทรหาเจสแล้วเจสไม่รับสาย ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบแถมไม่อ่านด้วย เขาจะโทรหาน้องสาวตัวเองก็ไม่รู้จะพูดอะไร เกิดมันยังไม่ได้มีอะไรไปพูดก่อนก็จะไม่ดี อยู่เฉย ๆ จะไปชี้โพรงให้กระรอกไม่ได้ ด้านคุณก็มองพี่ชายตัวเองอย่างเบื่อหน่าย เขารับรู้เหมือนที่ทุกคนรู้นั่นแหละ แต่ที่ไม่เข้าใจคือทำไมพี่ชายตัวเองดันไม่ยอมรับความจริงว่าพี่เจสเขาล็อกเป้าน้องอิมแล้วตั้งแต่เด็ก ๆ ซึ่งตอนนี้ก็โตจนจะเข้ามหาลัยแล้ว ถ้าพี่เจสจะขยับสถานะก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน
"เป็นริดสีดวงเหรอพี่"
"เหี้ยไรมึง"
"เห็นไม่ยอมนั่นเดินไปเดินมานึกว่ากลัวฝีตูดแตก"
"ไอ้คุณไอ้เวรนี่มึงไม่ห่วงอิมเลยรึไง"
"ห่วงทำไมอยู่กับพี่เจส"
"ต้องห่วงดิ่ก็ไอ้เจสมัน...."
"ผมว่าพี่ออกไปหาเด็ก ๆ ของพี่เถอะไม่ต้องไปยุ่งเรื่องพี่เจสกับอิมหรอก"
"..."
"เดือนหน้าครบ 18 พี่เจสคงมาขอหมั้นแล้วจะห่วงทำไม"
"ก็"
"ผมว่าถ้าพี่ไม่ไปหาสาวก็ไปพบจิตแพทย์เถอะ...ห่วงหนักเกินยิ่งกว่าลุงหมออีกนะ"
Keyne : รีบเอาอิมกลับมาส่ง
Jess : ว่างก็ไปหาอะไรไม่ต้องมาวุ่นวายกับกู
เจสกดส่งข้อความเสร็จก็จัดการลงมือแกะกุ้งแกะปูให้น้องอิมกิน จริง ๆ น้องอิมแกะอาหารพวกนี้เก่งกว่าเขาเยอะ ทุกครั้งที่มาทะเลจะเป็นอิมที่แกะให้เขากิน แต่รอบนี้เขาอยากทำให้น้องบ้าง เดี๋ยวพอสถานะเปลี่ยนน้องจะได้ชินเวลาที่เขาทำอะไรให้นอกจากจ่ายเงิน
"พี่เจสพอแล้วพี่กินบ้างสิ"
"มือเปื้อนอ่ะ"
"..."
"ขี้เกียจลุกไปล้าง"
"..."
"เรากินเถอะ"
"อ่ะ"
อีคนพี่ก็พูดกดดันไม่หยุดจนน้องอิมต้องเอาช้อนตักน้ำจิ้มราดใส่กุ้งตัวโตแล้วยกช้อนยื่นไปจ่อที่ปากให้ คนโตกว่าก็มักจะวางแผนเก่งกว่าอยากให้น้องอิมเอาใจบ้างแต่ไม่รู้จะพูดตรง ๆ แบบไหน อีกคนก็ห่วงกลัวพี่เจสจะไม่อิ่มถ้ารอให้เขาลุกไปล้างมือ น่าจะเป็นเธอที่กินอาหารหมดทั้งโต๊ะก่อน
- ผู้เขียน
