“นะ นายครับ คุณจันทร์เจ้ากับอาทิตย์หนีไปแล้วครับ” เสียงปลายสายโทรเข้ามาน้ำเสียงสั่นระรัว เพราะเป็นความผิดพวกเขาที่เผลอเรอ ปล่อยให้ผู้หญิงกับเด็กตัวเล็กๆ หนีไปได้
“ไอ้พวกโง่ กูคิดไว้แล้ว ว่าพวกมึงมันไม่ได้เรื่อง” เจย์เดนตอบกลับมาเสียงเย็นๆ แม้จะโดนด่า แต่พวกเขารู้สึกว่า เจ้านายไม่เกรี้ยวกราดเท่าที่ควร
“รีบกลับมาที่บ้าน ไม่ต้องตาม กูมีรางวัลอย่างงามให้พวกมึงรออยู่”
แค่คำว่ารางวัลก็ทำเอาพวกเขาขนหัวลุก แต่ก็กลับไปตามที่เจ้านายสั่ง ก็นึกแปลกใจเหมือนกันที่ทำไม ไม่ให้ตามหาจันทร์เจ้าต่อ
.
.
.
รถแท็กซี่เริ่มขับมาเรื่อยๆ แต่ทำไมจันทร์เจ้ารู้สึกว่า รถกำลังขับไปทางที่คุ้นเคย กว่าจะรู้ตัว รถก็พาเธอกลับมายังคฤหาสน์ของเขาเรียบร้อยแล้ว โดยมีมาเฟียร้ายยืนกอดอกด้วยสีหน้าเกรี้ยวกราดสุดขีด อาทิตย์ที่กำลังงงๆ ก็ลงจากรถโดยดี แต่จันทร์เจ้า กัดปากใช้ความคิด เธอจะเอายังไงดี เขาต้องลงโทษเธอแน่เลย เพราะเขาร
