ผ่านมาแล้วหลายวัน ไมอายังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน มีเวลาว่างก็ไปบ้านสวนของตากับยาย กลับมาคอนโดมิเนียม วันไหนโดนธีสิสเรียกไปปรนนิบัติก็ต้องไปตามหน้าที่ และวันนี้ก็คงเป็นอีกวันเช่นกัน…
ร่างบางเดินเข้ามาภายในบาร์หรูที่ธีสิสบอกให้มาหา ขณะกำลังเดินไปภายในร้าน ฝีเท้าค่อยๆ ชะลอความเร็วเมื่อสายตาปะทะเข้ากับภูผา เธอหลบสายตาแล้วเดินเลี่ยงไปทันทีโดยไม่เอ่ยทักทายสักคำ
หมับ
แขนเล็กถูกคว้าเอาไว้จนทำให้เธอหยุดชะงัก ใบหน้าสวยหวานหันไปมองเจ้าของการกระทำเมื่อครู่ ก่อนที่ริมฝีปากสีระเรื่อจะเอื้อนบางอย่างที่ดูเย็นชาออกไป
“ปล่อย”
“ถึงขั้นลงทุนบล็อกไลน์ บล็อกไอจี บล็อกเฟซ บล็อกทุกอย่างกันเลยเหรอ” ภูผาเอ่ยถามเมื่อไมอาบล็อกตัวเองทุกช่องทางอย่างไม่รักษาน้ำใจกัน
“ถ้านายไม่แอดมาก็คงไม่โดนบล็อก”
“ไมอา…”
“ปล่อย” เธอย้ำภูผาอีกรอบ ตอนนี้ธีสิสอยู่ที่นี่ และเธอไม่อยากซวยเหมือนคราวก่อนอีกแล้ว
“ทำไมเธอถึงเย็น
