เฌอยืนกอดโทรศัพท์แนบอกอยู่หน้าห้องพักใหญ่ เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
ก่อนจะกดเบอร์ของโรงพยาบาลโทรออกไปด้วยมือที่สั่นเล็กน้อย
“สวัสดีค่ะ โรงพยาบาลไพรม์เฮลธ์ ยินดีให้บริการค่ะ”
เสียงพยาบาลดังขึ้นปลายสาย
“เอ่อ..คือ อยากสอบถามค่ะ วันนี้คุณหมอเนม อชิรวัฒน์กุล ลงตรวจมั้ยคะ” เสียงเล็กถามอย่างเกร็งๆ
พยายามกลบเกลื่อนความจริงที่เธอแค่อยากรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนกันแน่
“สักครู่นะคะ เดี๋ยวดิฉันเช็กให้ค่ะ”
แต่ยังไม่ทันที่พยาบาลจะพูดจบ เสียงประตูวอร์ดเปิดออก เสียงทุ้มอบอุ่นที่เธอคุ้นเคยก็ดังขึ้นด้านหลังของพยาบาลพอดี
“เดี๋ยวผมจะเข้าไปเยี่ยม คนไข้ห้อง 605 นะ”
ปลายสายเงียบไปเพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่พยาบาลจะกลับมาเอ่ยเสียงใส
“คุณหมอเข้ามาพอดีเลยค่ะ”
เฌอสะดุ้งเฮือก หัวใจแทบหลุดออกมา เธอรีบตอบกลับสั้นๆ
“ขอบคุณค่ะ!” แล้วรีบกดตัดสายทันที
เฌอหอบหายใจแรงๆ ก้าวถอยหลังไปพิงกำแพงด้านข้าง ใบหน้าแดงระเรื่ออย่างห้า
